Przysłów 17 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Uwagi na temat wartości

¹ Lepsza kromka suchego chleba, a przy tym spokój, niż dom pełen biesiad ofiarnych i kłótni.

² Rozumny sługa będzie panował nad synem, który przynosi wstyd, i wraz z jego braćmi będzie miał udział w dziedzictwie.

³ Tygiel wytapia srebro, a piec złoto, a tym, który bada serca, jest JHWH.

⁴ Niegodziwy zważa na nieprawe wargi, oszust nadstawia ucha na złośliwy język.

⁵ Kto śmieje się z ubogiego, urąga jego Stwórcy, kto cieszy się z nieszczęścia, nie ujdzie bez kary.

⁶ Koroną starców są synowie synów, a chlubą synów są ich ojcowie.

⁷ Głupiemu nie przystoi wzniosła mowa, tym mniej szlachetnemu mowa kłamliwa.

⁸ Kamieniem magicznym jest prezent w oczach właściciela, dokądkolwiek się on zwróci, doświadcza powodzenia.

⁹ Zakrywa nieprawość ten, komu zależy na miłości; lecz kto o niej rozpowiada, rozdziela przyjaciół.

¹⁰ Nagana dotyka rozumnego głębiej, niż głupiego sto batów.

¹¹ Niegodziwy dąży jedynie do buntu, lecz wyprawią przeciw niemu okrutnego posłańca.

¹² Lepiej człowiekowi spotkać niedźwiedzicę, której zabrano młode, niż głupca w przystępie jego głupoty.

¹³ Nie odstąpi zło od domu tego, kto złem odpłaca za dobro.

¹⁴ Początek kłótni jest jak wypuszczenie wody, więc zaniechaj tego, zanim wybuchnie spór.

¹⁵ Ten, kto usprawiedliwia bezbożnego, i ten, kto skazuje sprawiedliwego – obaj są ohydą dla JHWH.

¹⁶ Po co pieniądze w ręku głupca? Na zakup mądrości. Lecz brak mu na to rozumu.

¹⁷ Przyjaciel kocha w każdym czasie, rodzi się bratem w niedoli.

¹⁸ Człowiekiem nierozumnym jest ten, kto przyklaskuje w dłoń, kto daje poręczenie za swojego bliźniego.

¹⁹ Kto kocha nieprawość, kocha zwadę; kto podwyższa swe wejście, zaprasza włamanie.

²⁰ Przewrotny sercem nie znajdzie dobra, a człowiek pokrętnego języka wpada w nieszczęście.

²¹ Kto spłodził głupca, to na swoje zmartwienie, ojciec szaleńca nie dozna radości.

²² Wesołe serce sprzyja uzdrowieniu; lecz przygnębiony duch wysusza kości.

²³ Bezbożny przyjmuje prezent z zanadrza, aby naginać ścieżki prawa.

²⁴ Twarz roztropnego zwrócona ku mądrości, lecz oczy głupca [błądzą] po krańcach ziemi.

²⁵ Syn głupi jest utrapieniem dla ojca i goryczą dla swojej rodzicielki.

²⁶ Niedobre jest wymierzanie sprawiedliwemu choćby grzywny, i niesłuszne jest chłostanie szlachetnych.

²⁷ Kto oszczędza swych słów, wie, [czym jest] wiedza, a kto zachowuje spokój ducha, jest człowiekiem rozumnym.

²⁸ Nawet głupiec, gdy milczy, uchodzi za mądrego, za rozumnego – gdy zamyka usta.