Mateusza 25 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Przypowieść o dziesięciu pannach

¹ Wtedy podobne będzie Królestwo Niebios do dziesięciu panien, które wzięły swoje lampy i wyszły na spotkanie pana młodego.

² Pięć zaś z nich było głupich, a pięć roztropnych.

³ Głupie bowiem wzięły swoje lampy, ale nie wzięły z sobą oliwy.

⁴ Roztropne zaś zabrały oliwę w zbiorniczkach wraz ze swoimi lampami.

⁵ A gdy pan młody zwlekał, wszystkie zdrzemnęły się i posnęły.

⁶ O północy zaś rozległ się krzyk: Oto pan młody, wyjdźcie mu na spotkanie.

⁷ Wtedy ocknęły się wszystkie te panny i poprawiły swoje lampy.

⁸ Głupie zaś powiedziały do roztropnych: Dajcie nam z waszej oliwy, gdyż nasze lampy gasną.

⁹ A roztropne odpowiedziały: By nie zabrakło nam i wam, idźcie raczej do sprzedawców i kupcie sobie.

¹⁰ Gdy zaś one odeszły kupić, przyszedł pan młody i te, które były gotowe, weszły z Nim na wesele i drzwi zostały zamknięte.

¹¹ Potem zaś nadeszły i pozostałe panny, mówiąc: Panie! Panie! Otwórz nam.

¹² A on odpowiedział: Zapewniam, że nie znam was.

¹³ Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny.

Przypowieść o talentach

¹⁴ Podobnie bowiem pewien człowiek odjeżdżający [za granicę] przywołał własne sługi i przekazał im swoje mienie.

¹⁵ Temu dał pięć talentów, temu dwa, a tamtemu jeden – każdemu według własnej mocy – i odjechał. Zaraz

¹⁶ ten, który otrzymał pięć talentów, poszedł, obrócił nimi i zyskał dalsze pięć.

¹⁷ Podobnie ten, który dwa, zyskał dalsze dwa.

¹⁸ Ten zaś, który otrzymał jeden, odszedł, rozkopał ziemię i ukrył srebro swojego pana.

¹⁹ Po długim zaś czasie przychodzi pan tych sług i rozlicza z nimi sprawę.

²⁰ Podszedł więc ten, który otrzymał pięć talentów, przyniósł dalsze pięć talentów i mówi: Panie, powierzyłeś mi pięć talentów; oto zyskałem dalsze pięć talentów.

²¹ A jego pan powiedział: Dobrze, sługo dobry i wierny, byłeś wierny w małych, postawię cię nad wieloma; wejdź do radości swego pana.

²² Podszedł też ten, który otrzymał dwa talenty, i powiedział: Panie, powierzyłeś mi dwa talenty, oto zyskałem dalsze dwa talenty.

²³ A jego pan na to: Dobrze, sługo dobry i wierny, byłeś wierny w małych, postawię cię nad wieloma; wejdź do radości swego pana.

²⁴ Podszedł także ten, który posiadł jeden talent, i powiedział: Panie, przekonałem się, że jesteś twardym człowiekiem, że żniesz, gdzie nie posiałeś, i zbierasz, gdzie nie rozsypałeś.

²⁵ Przestraszony więc odszedłem i ukryłem twój talent w ziemi; oto masz, co twoje.

²⁶ Jego pan zaś odpowiedział mu: Sługo zły i leniwy! Byłeś świadom, że żnę, gdzie nie posiałem, i zbieram, gdzie nie rozsypałem.

²⁷ Trzeba ci więc było położyć moje srebrniki bankierom, a ja po przyjściu odebrałbym to, co moje, z zyskiem.

²⁸ Zabierzcie mu więc talent i dajcie temu, który ma dziesięć talentów;

²⁹ każdemu bowiem, kto ma, będzie dane i będzie miał w nadmiarze, temu zaś, który nie ma, zostanie zabrane i to, co ma.

³⁰ A nieużytecznego sługę wyrzućcie w ciemność zewnętrzną; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.

O sądzie nad żywymi

³¹ Gdy zaś przyjdzie Syn Człowieczy w swojej chwale, a z Nim wszyscy aniołowie, wtedy zasiądzie na tronie swojej chwały;

³² i będą zgromadzone przed Nim wszystkie narody, i odłączy jednych od drugich, jak pasterz odłącza owce od kozłów;

³³ i postawi owce po swojej prawicy, a kozły po lewicy.

³⁴ Wtedy powie Król tym po swojej prawicy: Przyjdźcie, błogosławieni mojego Ojca, odziedziczcie Królestwo przygotowane dla was od założenia świata.

³⁵ Gdyż głodowałem, a daliście Mi jeść, pragnąłem, a napoiliście Mnie, byłem obcym [przybyszem], a przyjęliście Mnie,

³⁶ nagi, a odzialiście Mnie, chorowałem, a odwiedziliście Mnie, byłem w więzieniu, a przyszliście do Mnie.

³⁷ Wtedy odpowiedzą Mu sprawiedliwi: Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodującym, a nakarmiliśmy [Cię], lub spragnionym, a napoiliśmy [Cię]?

³⁸ Kiedy widzieliśmy Cię obcym [przybyszem], a przyjęliśmy [Cię], lub nagim, a odzialiśmy [Cię]?

³⁹ Kiedy też widzieliśmy Cię chorującym lub w więzieniu, a przyszliśmy do Ciebie?

⁴⁰ A Król im odpowie: Zapewniam was, cokolwiek uczyniliście jednemu z tych najmniejszych moich braci, uczyniliście Mnie.

⁴¹ Następnie powie i tym po lewicy: Idźcie ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny, przygotowany diabłu i jego aniołom.

⁴² Gdyż głodowałem, a nie daliście Mi jeść, pragnąłem, a nie napoiliście Mnie.

⁴³ Byłem obcym [przybyszem], a nie przyjęliście Mnie, nagim, a nie odzialiście Mnie, chorym i w więzieniu, a nie odwiedziliście Mnie.

⁴⁴ Wtedy odpowiedzą i oni: Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodującym lub spragnionym, lub obcym [przybyszem], lub nagim, lub chorym, lub w więzieniu – i nie usłużyliśmy Ci?

⁴⁵ Wówczas odpowie im: Zapewniam was, czegokolwiek nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, nie uczyniliście też Mnie.

⁴⁶ I odejdą ci na wieczną karę, sprawiedliwi zaś do życia wiecznego.