Kaznodziei 7 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Marność doczesnych zdobyczy

¹ Lepsze dobre imię niż dobry olejek i lepszy dzień zgonu niż dzień narodzenia.

² Lepiej iść do domu żałoby niż iść do domu biesiady – bo tam widzi się kres wszystkich ludzi, a żyjący powinien brać to sobie do serca.

³ Lepszy jest smutek niż śmiech, bo gdy smutek na twarzy, serce staje się lepsze.

⁴ Serce mądrych jest w domu żałoby, lecz serce głupich w domu wesela.

⁵ Lepiej słuchać nagany mądrego niż przysłuchiwać się pieśni głupich,

⁶ gdyż jak jest z trzaskiem cierni [płonących] pod garnkiem, tak jest ze śmiechem głupiego – lecz i to jest marnością.

Marność niesprawiedliwych zwycięstw

⁷ Owszem, ucisk ogłupia mędrca, a łapówka gubi serce.

⁸ Lepszy jest koniec sprawy niż jej początek, lepszy duch cierpliwy niż duch zarozumiały.

⁹ Nie bądź w swym duchu prędki, by się gniewać, bo gniew spoczywa w piersi [ludzi] głupich.

Marność życia wspomnieniami o przeszłości

¹⁰ Nie pytaj: Jak to jest, że wcześniejsze dni były lepsze niż obecne? Gdyż nie z mądrości stawiasz to pytanie.

¹¹ Dobra jest mądrość wraz z majątkiem, jest zyskiem dla oglądających słońce,

¹² gdyż w cieniu mądrości jest jak w cieniu pieniędzy, jednak korzyść z poznania jest ta: Mądrość przedłuża życie tych, co ją posiadają.

Marność niezgody na Boże ustalenia

¹³ Przypatrz się dziełu Boga, bo kto potrafi wyprostować to, co On zakrzywił?

¹⁴ W dniu szczęścia korzystaj z dobra, a w dniu niedoli zauważ: Również ten [dzień], podobnie jak tamten, uczynił Bóg, aby człowiek nie dociekł tego, co będzie po nim.

Marność drobiazgowości

¹⁵ To wszystko widziałem w dniach mojej marności: Bywa, że sprawiedliwy ginie w swej sprawiedliwości i bywa, że bezbożny żyje długo w swej niegodziwości.

¹⁶ Nie bądź zbyt sprawiedliwy i nie rób się zbyt mądrym – dlaczego miałbyś się gubić?

¹⁷ Nie bądź zbyt grzeszny ani nie bądź głupi: dlaczego miałbyś umrzeć nie w swoim czasie?

¹⁸ Dobrze, jeśli trzymać się będziesz jednego i nie odsuniesz swej ręki od drugiego – owszem, kto boi się Boga, wyjdzie z tych wszystkich [zawiłości].

¹⁹ Mądrość wzmacnia mędrca bardziej niż dziesięciu wodzów, którzy byli w mieście.

²⁰ Gdyż nie ma na ziemi człowieka sprawiedliwego, który by czynił dobrze i nie grzeszył.

²¹ Nie wszystkie też słowa, które się wygłasza, bierz sobie do serca, byś nie usłyszał swego sługi, jak cię przeklina,

²² nierzadko bowiem, o czym wie twoje serce, ty też przeklinałeś innych.

Marność niemoralności

²³ To wszystko wypróbowałem w mądrości. Powiedziałem: Będę mądry! Lecz mądrość była mi odległa.

²⁴ Odległe jest to, co było, i głębokie, [bardzo] głębokie – kto się tego doszuka?

²⁵ Skierowałem się ja – i me serce – by poznawać, by dociekać – i odkrywać mądrość i stan rzeczy, i by poznać, że bezbożność jest głupotą, a głupota – szaleństwem.

Marność próżności

²⁶ I oto odkrywam: Bardziej gorzką niż śmierć jest kobieta, ta, której pułapkami i sieciami serce, [a] więzami ręce. Ten, kto jest dobry przed Bogiem, zdoła się jej wyślizgnąć, ale ten, kto grzeszy, będzie przez nią usidlony.

²⁷ Zauważ to: Odkryłem – mówi Kaznodzieja – jedno po drugim badając, by znaleźć rozwiązanie:

²⁸ Oto, czego moja dusza wciąż szuka, a nie znalazłem: Człowieka – jednego na tysiąc – znalazłem; lecz kobiety wśród nich wszystkich – nie znalazłem.

²⁹ Jedynie zauważ to: Odkryłem, że Bóg stworzył człowieka prawym, lecz oni wynaleźli wiele [innych] rozwiązań.