Jakuba 1 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Pozdrowienie

¹ Jakub, sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa, do dwunastu pokoleń, które są w rozproszeniu: Przywitanie!

O użyteczności prób i źródle mądrości

² Za najwyższą radość uważajcie, moi bracia, gdy opadają was różnorodne próby,

³ wiedząc, że doświadczanie waszej wiary sprawia wytrwałość,

⁴ wytrwałość zaś niech prowadzi do dzieła doskonałego, abyście byli doskonali i wzorowi, nie mający żadnych braków.

⁵ A jeśli komuś z was brakuje mądrości, niech prosi Boga, który daje wszystkim szczodrze i bez wypominania, a będzie mu dana.

⁶ Niech jednak prosi z wiarą, bez powątpiewania; kto bowiem wątpi, przypomina falę morską, gnaną i rzucaną przez wiatr.

⁷ Bo taki człowiek niech nie oczekuje, że coś od Pana otrzyma –

⁸ człowiek chwiejny, niestały na wszystkich swoich drogach.

Wywyższenie i poniżenie

⁹ Niech zaś ubogi brat chlubi się swoim wywyższeniem,

¹⁰ bogaty natomiast swoim poniżeniem, że przeminie jak kwiat trawy.

¹¹ Bo wzeszło słońce wraz ze skwarem i wysuszyło trawę, kwiat jej opadł i piękno jego wyglądu przepadło; tak też zwiędnie bogaty w swoich przedsięwzięciach.

Pokusy i próby

¹² Szczęśliwy człowiek, który trwa mimo próby, bo gdy stanie się wypróbowany, posiądzie wieniec życia, obiecany tym, którzy Go kochają.

¹³ Niech nikt kuszony nie mówi: Przez Boga jestem kuszony. Bóg bowiem jest niepodatny na pokusy ze strony złych rzeczy ani sam nikogo nie kusi.

¹⁴ Każdy natomiast jest kuszony przez własne żądze – odciągany i nęcony.

¹⁵ Potem żądza, gdy pocznie, rodzi grzech, a grzech, gdy dojrzeje, rodzi śmierć.

¹⁶ Nie dajcie się zwieść, moi ukochani bracia.

¹⁷ Każdy dobry podarunek i wszelki dar doskonały zstępuje z góry od Ojca światła; u którego nie ma żadnej zmienności ani cienia poruszenia.

¹⁸ Gdy zechciał, zrodził nas Słowem prawdy, abyśmy byli jakby pierwociną Jego stworzeń.

O pożytku życia według Słowa

¹⁹ Już [to] wiecie, bracia moi ukochani; każdy zaś człowiek niech będzie skory do słuchania, nieskory do mówienia, nieskory do gniewu.

²⁰ Bo gniew człowieka sprawiedliwości Boga nie sprawia.

²¹ Dlatego odrzućcie wszelką plugawość i nadmiar złości i z łagodnością przyjmijcie zasiane [w was] Słowo, które jest w stanie zbawić wasze dusze.

²² Bądźcie zaś wykonawcami Słowa, a nie tylko słuchaczami, zwodzącymi samych siebie.

²³ Bo kto jest słuchaczem Słowa, a nie wykonawcą, ten przypomina człowieka, który w lustrze przygląda się obliczu swego pochodzenia;

²⁴ bo przypatrzył się sobie i odszedł, i zaraz zapomniał, jakim jest.

²⁵ Kto jednak wniknął w doskonałe prawo wolności i trwa w nim, nie jest słuchaczem, który zapomina, lecz wykonawcą dzieła; ten będzie szczęśliwy w swoim działaniu.

O prawdziwej bogobojności

²⁶ Jeśli ktoś sądzi, że jest bogobojny, nie powściągając swego języka, lecz oszukując swoje serce, tego bogobojność jest bezużyteczna.

²⁷ Bogobojność czysta i nieskazitelna u Boga i Ojca jest tym: troszczyć się o sieroty i wdowy w ich ucisku [i] pozostawać niesplamionym przez świat.