IV Mojżeszowa 31 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Zemsta na Midianitach

¹ I przemówił JHWH do Mojżesza tymi słowy:

² Zemścij się na Midianitach zemstą synów Izraela. Potem zostaniesz przyłączony do swoich ludzi.

³ Mojżesz przemówił więc do ludu tymi słowy: Uzbrójcie spośród siebie ludzi do zastępu i niech będą [gotowi] przeciw Midianowi, aby wywrzeć na Midianie zemstę JHWH.

⁴ Poślijcie do zastępu po jednym tysiącu na plemię ze wszystkich plemion Izraela.

⁵ Wyznaczono zatem spośród tysięcy Izraela po tysiącu na plemię, zastęp dwunastu tysięcy uzbrojonych.

⁶ I Mojżesz wysłał ich, po tysiącu na plemię, do walki – ich i Pinechasa, syna Eleazara, kapłana, [którego wysłał] do walki, ze świętymi sprzętami i z trąbami do sygnałów bojowych w jego ręku.

⁷ Wyruszyli zatem do walki z Midianem, tak jak JHWH przykazał Mojżeszowi, i wycięli wszystkich mężczyzn.

⁸ Zabili też, przy pobitych, królów Midianu: Ewiego, Rekema, Sura, Chura i Rebę – pięciu królów midiańskich. Zabili też mieczem Bileama, syna Beora.

⁹ Natomiast kobiety Midianu i ich dzieci synowie Izraela uprowadzili. Złupili też całe ich bydło i cały ich dobytek, i całe ich mienie,

¹⁰ a wszystkie ich miasta w ich siedzibach i wszystkie ich osady spalili ogniem.

¹¹ Wzięli następnie cały łup i wszelką zdobycz w ludziach i bydle,

¹² i przyprowadzili do Mojżesza i do Eleazara, kapłana, i do zgromadzenia synów Izraela – [tych] uprowadzonych i zdobycz, i łup – do obozu, na stepy Moabu, które są nad Jordanem [naprzeciw] Jerycha.

¹³ A Mojżesz i Eleazar, kapłan, i wszyscy książęta zgromadzenia wyszli im naprzeciw poza obóz.

Wydarzenia po bitwie

¹⁴ Wtedy Mojżesz rozgniewał się na ustanowionych nad wojskiem dowódców tysięcy i dowódców setek, którzy wracali z wyprawy wojennej,

¹⁵ i powiedział do nich Mojżesz: Czyżbyście zostawili przy życiu wszystkie kobiety?

¹⁶ A przecież to one były dla synów Izraela – za sprawą Bileama – [powodem] dopuszczenia się niewierności wobec JHWH w związku z Peorem, tak że wybuchła plaga w zgromadzeniu JHWH.

¹⁷ Zabijcie więc teraz wszystkich chłopców wśród dzieci, zabijcie też każdą kobietę znającą mężczyznę z męskiego łoża,

¹⁸ a zostawcie dla siebie cały przychówek w kobietach, które nie znają męskiego łoża.

¹⁹ Wy zaś pozostańcie na zewnątrz obozu przez siedem dni. Każdy, kto zabił człowieka, i każdy, kto dotknął przebitego, niech się oczyści w dniu trzecim oraz w dniu siódmym – wy [sami] i uprowadzeni przez was.

²⁰ Oczyśćcie też każdą szatę i każdy sprzęt skórzany, i każdy wyrób z koziej sierści, i każdy przedmiot drewniany.

²¹ A Eleazar, kapłan, powiedział do ludzi z zastępu, którzy wyruszyli do bitwy: Taka jest ustawa Prawa, którą przykazał JHWH Mojżeszowi:

²² Tylko złoto i srebro, miedź, żelazo, cynę i ołów,

²³ każdy przedmiot, który wchodzi do ognia, przeprowadźcie przez ogień, a będzie czysty – jednak w wodzie na nieczystość niech [też się] oczyści – wszystko zaś, co nie wchodzi do ognia, przeprowadźcie [tylko] przez wodę.

²⁴ Siódmego dnia wypierzcie też swoje szaty i oczyśćcie się, a potem wejdźcie do obozu.

Spis zdobyczy

²⁵ I powiedział JHWH do Mojżesza:

²⁶ Zróbcie spis zdobyczy, uprowadzonych w ludziach i bydle – ty i Eleazar, kapłan, i naczelnicy [rodów] ojców zgromadzenia.

²⁷ Następnie podziel tę zdobycz między uczestników wyprawy, którzy wyszli do walki, a całe zgromadzenie.

²⁸ Zbierz też dar dla JHWH od wojowników, którzy wyszli do walki, jedną duszę na pięćset, z ludzi i z rogacizny, i z osłów, i z owiec.

²⁹ Weźmiecie to z ich połowy i dacie Eleazarowi, kapłanowi, jako szczególny dar dla JHWH.

³⁰ A z połowy synów Izraela weźmiesz po jednym wziętym z pięćdziesięciu: z ludzi, z rogacizny, z osłów i z owiec – z całego bydła – i dasz je Lewitom pełniącym obowiązki w przybytku JHWH.

³¹ Mojżesz i Eleazar, kapłan, uczynili więc tak, jak JHWH przykazał Mojżeszowi.

³² A na zdobycz, pozostałość łupu, który zdobył lud z zastępu, składało się: owiec sześćset siedemdziesiąt pięć tysięcy,

³³ bydła rogatego siedemdziesiąt dwa tysiące,

³⁴ osłów sześćdziesiąt jeden tysięcy,

³⁵ dusz ludzkich z kobiet, które nie poznały męskiego łoża, wszelkiej duszy było trzydzieści dwa tysiące.

³⁶ Połowa, dział tych, którzy wyszli do walki, wynosiła: w liczbie owiec trzysta trzydzieści siedem tysięcy pięćset,

³⁷ a dar z owiec dla JHWH wynosił sześćset siedemdziesiąt pięć.

³⁸ [W liczbie] bydła rogatego trzydzieści sześć tysięcy, a z tego dar dla JHWH – siedemdziesiąt dwie [sztuki].

³⁹ Osłów trzydzieści tysięcy pięćset, a z tego dar dla JHWH – sześćdziesiąt jeden.

⁴⁰ Dusz ludzkich szesnaście tysięcy dusz, a z tego dar dla JHWH – trzydzieści dwie dusze.

⁴¹ Ten szczególny dar dla JHWH Mojżesz przekazał Eleazarowi, kapłanowi, tak jak JHWH przykazał Mojżeszowi.

⁴² A połowa [przypadająca] na synów Izraela, którą Mojżesz oddzielił od [części przypadającej na] ludzi, którzy walczyli,

⁴³ ta połowa [należąca do] zgromadzenia obejmowała: z owiec trzysta trzydzieści siedem tysięcy pięćset,

⁴⁴ z bydła trzydzieści sześć tysięcy,

⁴⁵ osłów trzydzieści tysięcy pięćset,

⁴⁶ dusz ludzkich szesnaście tysięcy.

⁴⁷ Z tej połowy [przypadającej na] synów Izraela Mojżesz wziął jednego z wziętych na pięćdziesięciu – z ludzi i z bydła – i dał Lewitom, pełniącym obowiązki w przybytku JHWH, tak jak JHWH przykazał Mojżeszowi.

⁴⁸ Wtedy przystąpili do Mojżesza ustanowieni, którzy byli nad tysiącami w zastępie, dowódcy tysięcy i dowódcy setek,

⁴⁹ i powiedzieli do Mojżesza: [My], twoi słudzy, dokonaliśmy spisu wojowników, którzy są w naszej ręce, i nie brakuje u nas nikogo.

⁵⁰ Składamy zatem jako ofiarę dla JHWH każdy to, co znaleźliśmy z przedmiotów złotych – bransoletę i naramiennik, pierścień, kolczyk i naszyjnik – dla przebłagania za nasze dusze przed obliczem JHWH.

⁵¹ Przyjął więc od nich Mojżesz i Eleazar, kapłan, to złoto, wszelkie przedmioty [będące kosztownym] dziełem.

⁵² I było całego złota szczególnego daru, który wznieśli dla JHWH dowódcy tysięcy i dowódcy setek, szesnaście tysięcy siedemset pięćdziesiąt sykli.

⁵³ Ludzie z zastępu łupili każdy dla siebie.

⁵⁴ Wziął więc Mojżesz i Eleazar, kapłan, to złoto od dowódców tysięcy i od dowódców setek i wnieśli je do namiotu spotkania, [jako] przypomnienie o synach Izraela przed obliczem JHWH.