IV Mojżeszowa 21 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Klęska króla Aradu

¹ A gdy król Aradu, Kananejczyk, zamieszkały w Negebie, usłyszał, że Izrael nadciąga drogą [na] Atarim, podjął walkę przeciw Izraelowi i wziął z niego jeńców.

² Wtedy Izrael złożył JHWH ślub. Powiedział: Jeśli rzeczywiście wydasz ten lud w moją rękę, zniszczę ich miasta jako obłożone klątwą.

³ I JHWH wysłuchał głosu Izraela, i wydał [mu] Kananejczyka, a [Izrael] potraktował ich i ich miasta jak obłożonych klątwą – i nadał temu miejscu nazwę Chorma.

Plaga węży

⁴ Potem wyruszyli od góry Hor drogą ku Morzu Czerwonemu, aby obejść ziemię Edom, lecz lud zniecierpliwił się w drodze.

⁵ I zaczął lud wypowiadać się przeciw Bogu i przeciw Mojżeszowi: Dlaczego wywiedliście nas z Egiptu? Po to, byśmy pomarli na pustyni? Bo nie ma [tu] chleba i nie ma [tu] wody, i obrzydł nam ten nędzny pokarm.

⁶ Wówczas JHWH zesłał na lud jadowite węże; kąsały one lud i wielu z Izraela pomarło.

⁷ Wtedy przyszedł lud do Mojżesza. Powiedzieli: Zgrzeszyliśmy, gdyż wypowiadaliśmy się przeciw JHWH oraz przeciw tobie. Módl się do JHWH, żeby oddalił od nas tego węża. I Mojżesz modlił się za lud.

⁸ Wówczas JHWH powiedział do Mojżesza: Zrób sobie jadowitego [węża] i umieść go na drzewcu. I stanie się tak, że każdy ukąszony, który spojrzy na niego, będzie żył.

⁹ Mojżesz zrobił więc węża z miedzi i osadził go na drzewcu. I jeśli wtedy wąż ukąsił człowieka, a ten spojrzał na węża z miedzi, pozostawał przy życiu.

Etapy dalszej podróży

¹⁰ I wyruszyli synowie Izraela, i rozłożyli się obozem w Obot.

¹¹ Następnie wyruszyli z Obot i rozłożyli się obozem w Ije-Haabarim na pustyni, która leży naprzeciw Moabu, od wschodu słońca.

¹² Stamtąd wyruszyli i rozłożyli się obozem nad potokiem Zered.

¹³ Stamtąd wyruszyli i rozłożyli się obozem na pustyni po drugiej stronie Arnonu, wypływającego od granicy Amoryty, gdyż Arnon jest granicą Moabu, między Moabem a Amorytą.

¹⁴ Dlatego powiedziano w Księdze Wojen JHWH: Waheb w Sufa i potoki, Arnon

¹⁵ i łożysko potoków, które rozciąga się ku osadzie Ar i przylega do granicy Moabu.

¹⁶ A stamtąd [przybyli] do Beer. To jest ta studnia, o której JHWH powiedział do Mojżesza: Zgromadź lud, a dam im wody.

¹⁷ Wtedy to Izrael zaśpiewał tę pieśń: Wzbierz, studnio! – śpiewajcie do niej.

¹⁸ Studnia, [którą] wykopali książęta, wydrążyli wodzowie ludu berłem – swoimi laskami. Z pustyni zaś poszli do Matany,

¹⁹ a z Matany do Nachaliel, z Nachaliel do Bamot,

²⁰ a z Bamot do doliny, która jest na polu Moabu koło szczytu Pisga, sterczącego nad pustynią.

Wysłanie posłów do Sychona

²¹ Wtedy Izrael wysłał posłańców do Sychona, króla Amorytów, aby powiedzieli:

²² Pozwól mi przejść przez twoją ziemię. Nie zboczymy na pola ani do winnic, nie będziemy pić wody ze studni; pójdziemy Drogą Królewską, aż przejdziemy twoją granicę.

²³ Sychon jednak nie pozwolił Izraelowi przejść przez swoją granicę; zebrał Sychon natomiast cały swój lud i wyszedł, aby zetrzeć się z Izraelem na pustyni, przybył do Jahas i [tam] natarł na Izraela.

²⁴ Ale Izrael pobił go ostrzem miecza i zawładnął jego ziemią od Arnonu po Jabok, aż po synów Ammona, gdyż granica Ammonitów była umocniona.

²⁵ Tak zdobył Izrael wszystkie te miasta i zamieszkał Izrael we wszystkich miastach Amorytów, w Cheszbonie i we wszystkich jego osadach.

²⁶ Gdyż Cheszbon było miastem Sychona, króla Amorytów. On zaś walczył z poprzednim królem Moabu i przejął z jego ręki całą jego ziemię aż po Arnon.

²⁷ Dlatego mówią pieśniarze: Wejdźcie do Cheszbonu, niech się odbuduje, niech się umocni miasto Sychona!

²⁸ Gdyż ogień wyszedł z Cheszbonu, płomień z grodu Sychona, pożarł Ar w Moabie, pochłonął wzgórza Arnonu.

²⁹ Biada ci, Moabie! Zginąłeś, ludu Kemosza! Uczynił jego synów zbiegami, a jego córki niewolnicami króla Amorytów Sychona.

³⁰ Pokonaliśmy ich! Zginął Cheszbon aż po Dibon! Spustoszyliśmy aż po Nofach, które [rozciąga się] aż po Medebę.

³¹ Tak to Izrael zamieszkał w ziemi Amorytów.

Wysłanie zwiadowców do Jazer

³² Następnie Mojżesz wysłał zwiadowców, aby obeszli Jazer. I zdobyli jego osady, i wypędzili Amorytów, którzy tam byli.

Klęska króla Baszanu

³³ Potem zawrócili i udali się w drogę do Baszanu. Wówczas wyszedł im naprzeciw Og, król Baszanu, on i cały jego lud, do walki pod Edrei.

³⁴ A JHWH powiedział do Mojżesza: Nie bój się go, gdyż wydałem w twoją rękę – jego i cały jego lud, i jego ziemię. A uczynisz z nim tak, jak uczyniłeś z Sychonem, królem Amorytów, który mieszkał w Cheszbonie.

³⁵ Pobili go więc oraz jego synów i cały jego lud, tak że nie pozostał mu żaden ocalony – i zawładnęli jego ziemią.