Galatów 1 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Powitanie

¹ Paweł, apostoł nie od ludzi ani przez człowieka, lecz przez Jezusa Chrystusa i Boga Ojca, który Go wzbudził z martwych,

² oraz wszyscy bracia, którzy są ze mną, do zgromadzeń Galacji:

³ Łaska wam i pokój od Boga, naszego Ojca, i Pana Jezusa Chrystusa,

⁴ który wydał samego siebie za nasze grzechy, aby w ten sposób wyrwać nas z teraźniejszego wieku złego według woli Boga i naszego Ojca,

⁵ któremu chwała na wieki wieków. Amen.

Zdziwienie Pawła łatwowiernością Galacjan

⁶ Dziwię się, że tak szybko dajecie się odwieść od Tego, który was powołał w łasce Chrystusa, do innej ewangelii,

⁷ jednak innej nie ma, chyba że [są] jacyś ludzie, którzy was niepokoją i chcą przekręcić ewangelię Chrystusa.

⁸ Ale choćbyśmy nawet my albo anioł z nieba głosił wam ewangelię inną od tej, którą my wam ogłosiliśmy, niech będzie przeklęty!

⁹ Jak powiedzieliśmy przedtem, tak i teraz znowu mówię: Jeśli wam ktoś głosi ewangelię inną od tej, którą przejęliście, niech będzie przeklęty!

¹⁰ A teraz, czy chcę sobie zjednać ludzi, czy Boga? Albo czy staram się przypodobać ludziom? Gdybym nadal chciał się przypodobać ludziom, nie byłbym sługą Chrystusa.

Paweł o pochodzeniu swoich wiadomości

¹¹ Oznajmiam wam bowiem, bracia: Ewangelia głoszona wam przeze mnie nie jest według [myśli] ludzkiej;

¹² bo też ani ja nie przejąłem jej od człowieka, ani mnie nie nauczono, lecz [mam ją] przez objawienie Jezusa Chrystusa.

¹³ Słyszeliście bowiem o moim poprzednim postępowaniu w judaizmie, że wyjątkowo prześladowałem zgromadzenie Boże i niszczyłem je,

¹⁴ i robiłem większe postępy w judaizmie niż wielu rówieśników mojego pokolenia, będąc w większym stopniu gorliwcem moich ojczystych tradycji.

¹⁵ Gdy jednak spodobało się Bogu, który mnie naznaczył od łona mojej matki i powołał przez swoją łaskę,

¹⁶ żeby objawić swego Syna we mnie, abym Go głosił między poganami, natychmiast, nie radziłem się ciała ani krwi,

¹⁷ nie udałem się do Jerozolimy, do tych, którzy przede mną byli apostołami, ale odszedłem do Arabii, po czym znów wróciłem do Damaszku.

¹⁸ Następnie, po trzech latach, udałem się do Jerozolimy, żeby zapoznać się z Kefasem, i przebywałem u niego piętnaście dni;

¹⁹ a innego z apostołów nie widziałem poza Jakubem, bratem Pana.

²⁰ Te rzeczy wam piszę – oto przed obliczem Pana [oświadczam], że nie kłamię.

²¹ Potem poszedłem w okolice Syrii i Cylicji.

²² A osobiście byłem nieznany zgromadzeniom Judei, które są w Chrystusie.

²³ A tylko słyszeli: Ten, który nas niegdyś prześladował, teraz głosi wiarę, którą wcześniej niszczył –

²⁴ i z mego powodu chwalili Boga.