Ezechiela 31 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Przyszłość faraona i jego armii

¹ W jedenastym roku, w trzecim [miesiącu], w pierwszym dniu tego miesiąca stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:

² Synu człowieczy! Powiedz faraonowi, królowi Egiptu, oraz jego armii: Kogo przypominasz w swej wielkości?

³ Oto Asyria – cedr na Libanie, o pięknych konarach, z cieniem [niczym] leśny, o wielkiej wysokości, pośród obłoków ze swoim wierzchołkiem.

⁴ Wody zapewniły mu wzrost, otchłań wyniosła wysoko, jej strumienie opływały miejsce jego zasadzenia, a [tylko] jej potoki sięgały do wszystkich [innych] drzew pól.

⁵ Dlatego sięgał swą wysokością wyżej niż inne drzewa pól i bujały jego gałęzie, i wydłużały się konary dzięki obfitym wodom w czasie jego rozrostu.

⁶ W jego gałęziach gnieździło się wszelkie ptactwo niebios, a pod jego konarami rodził wszelki polny zwierz, a w jego cieniu siadywały wszystkie wielkie narody.

⁷ I wypiękniał w swojej wielkości dzięki swym coraz dłuższym gałęziom, gdyż sięgał jego korzeń do obfitych wód.

⁸ Cedry go nie przyćmiewały w ogrodzie Bożym, cyprysy nie przypominały jego gałęzi i platany nie były jak jego konary. Żadne drzewo w ogrodzie Bożym nie przypominało go w jego pięknie.

⁹ Uczyniłem go pięknym dzięki jego licznym gałęziom i zazdrościły mu wszystkie drzewa Edenu, które były w ogrodzie Bożym.

¹⁰ Dlatego tak mówi Pan JHWH: Ponieważ wyrósł wysoko i sięgał wierzchołkiem między obłoki, i jego serce stało się wyniosłe z powodu jego wielkości,

¹¹ to wydałem go w ręce wodza narodów, na pewno postąpi z nim według jego bezbożności – wypędziłem go.

¹² I wycięli go cudzoziemcy, najsrożsi spośród narodów, i porzucili go. Jego gałęzie popadały po górach i po wszystkich dolinach, a jego konary leżały połamane we wszystkich rozpadlinach ziemi. I odeszły spod jego cienia wszystkie ludy ziemi, i porzuciły go.

¹³ Na jego ściętym pniu zamieszka wszelkie ptactwo niebios, a w jego konarach będą wszelkie polne zwierzęta,

¹⁴ aby z powodu swej wysokości nie wynosiło się żadne drzewo nad wodami i swoim wierzchołkiem nie sięgało między chmury, i nie stawało ponad nimi w swej wysokości żadne pijące wodę. Gdyż wszystkie one wydane są na śmierć – do krainy podziemnej, pomiędzy synów ludzkich, tych, którzy zstąpili do grobu.

¹⁵ Tak mówi Pan JHWH: W dniu jego zstąpienia do Szeolu wywołałem płacz, zamknąłem nad nim otchłań i wstrzymałem jego strumienie, i przestały płynąć wielkie wody. I sprawię, że w mroku nad nim pogrąży się Liban, i wszystkie drzewa polne powiędną.

¹⁶ Na odgłos jego upadku wstrząsnę narodami, gdy strącę go do Szeolu, do tych, którzy zstąpili do grobu. I pocieszone zostaną w krainie podziemnej wszystkie drzewa Edenu, wybrane i najlepsze na Libanie, wszystkie, które piły wodę.

¹⁷ Także one zstąpiły z nim do Szeolu, do przebitych mieczem, i jego potomstwo, zamieszkały w jego cieniu pośród narodów.

¹⁸ Do kogo jesteś podobny, tak chwałą jak i wielkością, pośród drzew Edenu? A [przecież] będziesz strącony z drzewami Edenu do podziemnej krainy. Legniesz wśród nieobrzezanych wraz z przebitymi mieczem. Oto i faraon i cała jego armia – oświadczenie Pana JHWH.