Ezechiela 17 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Przypowieść o orłach i winorośli

¹ I stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:

² Synu człowieczy! Ułóż zagadkę i opowiedz domowi Izraela przypowieść.

³ I powiedz: Tak mówi Pan JHWH: Wielki orzeł o wielkich skrzydłach i długich piórach, pełen upierzenia, i to różnobarwnego, przyleciał na Liban i wziął sobie najwyższą gałąź cedru.

⁴ Odłamał główny młody pęd i uniósł do ziemi kupców, i umieścił w mieście handlarzy.

⁵ Wziął też z ziarna tej ziemi i dał je na pole uprawne, wziął je nad wielkie wody, niczym wierzbę je [tam] zasadził.

⁶ Puściło [pędy]! Stało się krzewem winnym, wybujałym, niskiego wzrostu, by kierować swe gałązki ku niemu, a pod siebie wpuszczać swe korzenie. Tak stał się krzewem winnym, rozwijał gałęzie i rozpościerał pędy.

⁷ Lecz pojawił się inny wielki orzeł o wielkich skrzydłach i gęstym upierzeniu. I oto ten krzew winny strzelił korzonkami ku niemu, sięgnął go gałązkami, aby dał mu pić [więcej], niż mógł na swej grządce.

⁸ A na dobre pole, nad wielkie wody był przecież przesadzony, by rozciągać konary i przynosić owoce – być winoroślą wspaniałą!

⁹ Powiedz: Tak mówi Pan JHWH: Uda mu się? Czy mu nie wyrwą korzeni, ogołocą z owocu i nie wyschnie wraz z młodymi listkami? Bez wielkiej siły ramienia i bez licznego ludu da się wtedy wyrwać go z korzeniami!

¹⁰ Oto jest przesadzony. Uda mu się? A może, gdy uderzy w niego wiatr [gorący] ze wschodu, całkiem wyschnie na grządce, gdzie wyrastał?

¹¹ I stało się do mnie Słowo JHWH tej treści:

¹² Powiedz koniecznie domowi buntu: Czy nie wiecie, co to znaczy? Powiedz: Oto przybył król Babilonu do Jerozolimy i zabrał jej króla i jej książąt, i uprowadził ich z sobą do Babilonu.

¹³ I wziął [jednego] z nasienia królewskiego, i zawarł z nim przymierze, i wprowadził go w przysięgę, i wziął przywódców ziemi,

¹⁴ żeby władza królewska była poniżona i nie mogła się podnieść, by zapewnić dotrzymanie przymierza.

¹⁵ [On] jednak zbuntował się przeciwko niemu, wysyłając swoich posłów do Egiptu, aby dać mu konie i liczny lud. Czy uda mu się? Czy ujdzie ten, który tak uczynił – zerwał przymierze i uszedł?

¹⁶ Jak Ja żyję – oświadczenie Pana JHWH – że w miejscu [rządów] króla, który uczynił go królem i względem którego przysięgą pogardził, i z którym zerwał przymierze, że w środku Babilonu umrze!

¹⁷ I ani wielkim wojskiem, i ani licznym zgromadzeniem nie pomoże mu faraon w wojnie, gdy [najeźdźca] wzniesie nasypy i wybuduje wały, by zniszczyć wiele dusz.

¹⁸ Bo pogardził przysięgą, aby zerwać przymierze – bo oto dał rękę i to wszystko uczynił – nie ujdzie.

¹⁹ Dlatego tak mówi Pan JHWH: Jak Ja żyję, że moją przysięgę, którą pogardził, i moje przymierze, które zerwał, włożę mu na jego głowę!

²⁰ I rozciągnę nad nim moją sieć, i złapie się w moje sidła, i zaprowadzę go do Babilonu, i tam się z nim rozprawię za jego wiarołomstwo, którego się wobec Mnie dopuścił!

²¹ I wszyscy, którzy z nim uciekli, we wszystkich jego oddziałach, padną od miecza, a pozostali zostaną rozproszeni na każdy wiatr – i poznacie, że Ja, JHWH, to oznajmiłem.

²² Tak mówi Pan JHWH: To Ja wezmę z wierzchołka wysokiego cedru, zerwę ze szczytu jego pędów delikatną gałązkę i Ja przesadzę [ją] na górę wysoką i wyniosłą.

²³ Na wysoką górę Izraela ją przesadzę i wzniesie konary, i wyda owoc, i stanie się potężnym cedrem. I zamieszkają pod nim – każdy ptak; wszystko, co ma skrzydła, w cieniu jego gałęzi zamieszka.

²⁴ I poznają wszystkie drzewa polne, że Ja, JHWH, poniżyłem drzewo wysokie, wywyższyłem drzewo niskie, wysuszyłem drzewo świeże i ukwieciłem drzewo suche. Ja, JHWH, oznajmiłem to – i uczynię!