Ewangelia Marka 5 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Uwolnienie od legionu demonów

¹ I przybyli na drugi brzeg morza, do kraju Gerazeńczyków.

² A gdy wyszedł z łodzi, zaraz, z grobowców, wybiegł Mu naprzeciw człowiek we [władaniu] ducha nieczystego.

³ Miał on mieszkanie w grobowcach i nawet łańcuchem nikt już nie mógł go związać,

⁴ wielokrotnie bowiem, zakuty w okowy i łańcuchy, rozrywał łańcuchy i kruszył okowy – i nikt nie był w stanie go ujarzmić.

⁵ Całymi nocami i dniami przebywał on w grobowcach i w górach, krzyczał i ranił się kamieniami.

⁶ A gdy zobaczył w oddali Jezusa, przybiegł i padł przed Nim [na twarz].

⁷ Krzyknął też donośnym głosem: Co mnie i Tobie, Jezusie, Synu Boga Najwyższego?! Zaklinam Cię na Boga, żebyś mnie nie dręczył.

⁸ Nakazał mu bowiem: Wyjdź, duchu nieczysty, z tego człowieka!

⁹ Zadał mu też pytanie: Jak ci na imię? Odpowiedział mu: Na imię mi Legion, ponieważ liczni jesteśmy.

¹⁰ I prosił Go usilnie, aby nie odsyłał ich z tego kraju.

¹¹ Pasła się tam zaś, u podnóża góry, duża trzoda świń.

¹² I poprosiły Go: Poślij nas w te świnie, abyśmy w nie mogły wejść.

¹³ I pozwolił im. Po wyjściu zatem duchy nieczyste weszły w świnie; i puściła się trzoda – około dwutysięczna – w dół po stromym zboczu do morza i utopiła się w morzu.

¹⁴ A ci, którzy je paśli, uciekli i rozgłosili to w mieście i po zagrodach; przyszli zatem zobaczyć, co się stało.

¹⁵ Przychodzą więc do Jezusa i widzą opętanego, który miał legion [demonów], że siedzi ubrany i przy zdrowych zmysłach – i ogarnął ich strach.

¹⁶ Ci zaś, którzy widzieli, co stało się z opętanym, opowiedzieli im o tym dokładnie, a także o świniach.

¹⁷ I zaczęli Go prosić, aby odszedł z ich granic.

¹⁸ A gdy wsiadał do łodzi, opętany zaczął Go błagać, aby mógł z Nim być.

¹⁹ Nie pozwolił mu jednak, lecz powiedział: Idź do swego domu, do swoich, i opowiedz im, jak wiele Pan dla ciebie zrobił i [jak] okazał ci miłosierdzie.

²⁰ Odszedł więc i zaczął rozgłaszać w Dziesięciogrodziu, jak wiele Jezus dla niego zrobił – a wszyscy się dziwili.

Jezus, Jairos, choroba i śmierć

²¹ Gdy Jezus znów przeprawił się w łodzi na drugą stronę i był nad morzem, zgromadził się wokół Niego liczny tłum.

²² Wtedy przyszedł jeden z przełożonych synagogi, imieniem Jairos, i gdy Go zobaczył, upadł Mu do stóp.

²³ I zaczął Go usilnie błagać: Moja córeczka kona. Przyjdź, nałóż na nią ręce, aby ocalała i żyła.

²⁴ I poszedł z nim. Ruszył też za Nim liczny tłum i z każdej strony tłoczyli się na Niego [ludzie].

²⁵ Wtedy pewna kobieta, która od dwunastu lat zmagała się z upływem krwi

²⁶ i dużo wycierpiała z powodu wielu lekarzy, i straciła wszystko, co miała, a nic jej nie pomogło, lecz raczej się pogorszyło,

²⁷ gdy usłyszała o Jezusie, podeszła w tłumie z tyłu i dotknęła Jego szaty,

²⁸ powtarzała bowiem sobie: Gdybym dotknęła choćby Jego szat, będę uratowana.

²⁹ I zaraz ustał jej upływ krwi, i poczuła w swym ciele, że została wyleczona z tej udręki.

³⁰ Jezus zaś zaraz odczuł w sobie, że uszła z Niego moc, odwrócił się do tłumu i zapytał: Kto dotknął moich szat?

³¹ Wtedy Jego uczniowie zaczęli zwracać Mu uwagę: Widzisz, że zewsząd ściska Cię tłum, i pytasz: Kto Mnie dotknął?

³² Lecz [On] zaczął rozglądać się, aby zobaczyć tę, która to zrobiła.

³³ Wtedy kobieta, przestraszona i drżąca, świadoma, co się jej stało, podeszła, padła Mu do stóp i powiedziała Mu całą prawdę.

³⁴ On zaś powiedział do niej: Córko, twoja wiara ocaliła cię, idź w pokoju i bądź uleczona z tej swojej udręki.

³⁵ Gdy jeszcze mówił, przyszli od przełożonego synagogi i donieśli: Twoja córka umarła, dlaczego jeszcze chcesz trudzić Nauczyciela?

³⁶ Lecz Jezus dosłyszał tę wiadomość przekazywaną i powiedział do przełożonego synagogi: Nie bój się, tylko wierz!

³⁷ I nie pozwolił nikomu iść z sobą, poza Piotrem, Jakubem i Janem, bratem Jakuba.

³⁸ Gdy przyszli do domu przełożonego synagogi, zobaczył zamieszanie, płaczących i głośno zawodzących.

³⁹ Wszedł więc i powiedział do nich: Dlaczego robicie zgiełk i płaczecie? Dziecko nie umarło, lecz śpi.

⁴⁰ Wtedy zaczęli z Niego drwić. On jednak wyrzucił wszystkich, wziął z sobą ojca i matkę dziecka oraz tych, którzy z Nim byli, i wszedł tam, gdzie było dziecko.

⁴¹ Tam ujął dziewczynkę za rękę i powiedział do niej: Talita kum! Co można przetłumaczyć: Dziewczynko, mówię ci, wstań!

⁴² I dziewczynka zaraz wstała i zaczęła chodzić, miała bowiem dwanaście lat. I wprost oniemieli w ogromnym zachwycie.

⁴³ Wtedy przykazał im z naciskiem, aby nikt nie dowiedział się o tym. Powiedział też, aby dano jej jeść.