Ewangelia Marka 11 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Wjazd Jezusa do Jerozolimy

¹ Gdy zbliżali się do Jerozolimy, do Betfage i do Betanii, blisko Góry Oliwnej, posłał dwóch spośród swoich uczniów,

² mówiąc im: Idźcie do wsi naprzeciw was, a zaraz po wejściu do niej znajdziecie uwiązane oślę, na którym nikt z ludzi jeszcze nie usiadł; odwiążcie je i przyprowadźcie.

³ A jeśli ktoś zapytałby was: Dlaczego to robicie? – powiedzcie: Pan je potrzebuje i zaraz je tu z powrotem odeśle.

⁴ Poszli więc i znaleźli oślę uwiązane u drzwi, na zewnątrz, przy ulicy – i odwiązali je.

⁵ Niektórzy zaś spośród tych, którzy tam stali, zapytali ich: Co robicie, że odwiązujecie to oślę?

⁶ I odpowiedzieli tak, jak im polecił Jezus – i pozwolili im.

⁷ Przyprowadzili więc oślę do Jezusa, zarzucili na nie swoje szaty, On zaś na nim usiadł.

⁸ I wielu rozpostarło na drodze swoje szaty, inni zaś liście obcięte z pól.

⁹ A ci, którzy Go poprzedzali i którzy szli za Nim, wołali: Hosanna! Błogosławiony, który przychodzi w imieniu Pana!

¹⁰ Błogosławione nadchodzące Królestwo naszego ojca Dawida! Hosanna na wysokościach!

¹¹ I wszedł do Jerozolimy, do świątyni, obejrzał wszystko, a że była już wieczorna godzina, wyszedł z Dwunastoma do Betanii.

Los bezowocnego figowca

¹² Nazajutrz, gdy wyszli z Betanii, poczuł głód,

¹³ a widząc figowiec w oddali, pokryty liśćmi, podszedł, [by sprawdzić], czy czegoś na nim nie znajdzie, ale gdy podszedł do niego, nie znalazł nic oprócz liści; nie była to bowiem pora na figi.

¹⁴ Wówczas odezwał się i powiedział do niego: Oby już nikt na wieki z ciebie nie jadł owocu. A przysłuchiwali się temu Jego uczniowie.

Oczyszczenie świątyni

¹⁵ I przyszli do Jerozolimy. Gdy wszedł do świątyni, zaczął wyganiać tych, którzy sprzedawali i kupowali w świątyni, poprzewracał stoły wymieniających [pieniądze] oraz stragany sprzedawców gołębi.

¹⁶ Nie dopuszczał też, aby ktoś przeniósł przez świątynię [choćby] sprzęt,

¹⁷ a gdy nauczał, mówił im: Czy nie zostało napisane: Dom mój będzie nazywany domem modlitwy przez wszystkie narody? A wy zrobiliście z niego jaskinię zbójców.

¹⁸ Usłyszeli [to] również arcykapłani oraz znawcy Prawa i szukali, jak by Go zabić, gdyż bali się Go, ponieważ cały tłum był pod wrażeniem Jego nauki.

¹⁹ A gdy nastawał wieczór, wychodzili poza miasto.

Bezowocny figowiec i lekcja o wierze

²⁰ Przechodząc zaś rano, zobaczyli, że figowiec jest uschły od korzeni.

²¹ Wtedy Piotr wspomniał i powiedział do Niego: Rabbi, spójrz, figowiec, który przekląłeś, usechł.

²² A Jezus odezwał się i powiedział do niego: Miejcie wiarę w Boga!

²³ Zapewniam was, że ktokolwiek powiedziałby tej górze: Podnieś się i wrzuć się w morze, a nie wątpiłby w swoim sercu, lecz wierzył, że na pewno stanie się to, co mówi, spełni mu się.

²⁴ Dlatego mówię wam: Wszystko, o cokolwiek modlicie się i prosicie, wierzcie, że otrzymaliście, a spełni się wam.

²⁵ A gdy stoicie i modlicie się, odpuszczajcie, jeśli macie coś przeciw komuś, aby i Ojciec wasz, który jest na niebiosach, odpuścił wam wasze wykroczenia.

²⁶ Bo jeśli wy nie odpuścicie, i Ojciec wasz, który jest w niebie, nie odpuści waszych wykroczeń.

Jezus pełnomocnikiem nieba

²⁷ Znów przyszli do Jerozolimy. A gdy przechadzał się po świątyni, podeszli do Niego arcykapłani, znawcy Prawa i starsi.

²⁸ Zaczęli Go pytać: Jakim prawem to czynisz? Albo: Kto ci dał władzę, abyś to czynił?

²⁹ Jezus zaś powiedział im: Zapytam was o jedną rzecz; odpowiedzcie mi, a Ja wam powiem, jakim prawem to czynię.

³⁰ Czy chrzest Jana był z Nieba czy od ludzi? Odpowiedzcie mi.

³¹ A oni zaczęli rozważać to między sobą i mówić: Jeśli odpowiemy: Z Nieba, powie: Dlaczego więc nie uwierzyliście mu?

³² Lecz jeśli odpowiedzielibyśmy: Od ludzi? – obawiali się tłumu. Wszyscy bowiem naprawdę mieli Jana za proroka.

³³ Odpowiedzieli zatem Jezusowi: Nie wiemy. Wówczas Jezus powiedział im: To i Ja nie powiem wam, jakim prawem to czynię.