Ewangelia Marka 10 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Rozwód i powtórne małżeństwo

¹ Gdy stamtąd wyruszył, przyszedł w granice Judei i Zajordania. I znów schodziły się do Niego tłumy, a On – jak to miał w zwyczaju – znowu uczył je.

² Wtedy podeszli do Niego faryzeusze i wystawiając Go na próbę, pytali Go: Czy wolno mężowi odprawić żonę?

³ On zaś odpowiedział im: Co wam nakazał Mojżesz?

⁴ Oni na to: Mojżesz zezwolił napisać oświadczenie rozwodowe i odprawić.

⁵ Jezus zaś powiedział im: Z powodu waszej zatwardziałości serca napisał wam ten przepis.

⁶ Od początku stworzenia [Bóg] uczynił ich mężczyzną i kobietą.

⁷ Dlatego opuści człowiek swego ojca i matkę, połączy się ze swoją żoną

⁸ i będą ci dwoje jednym ciałem; tak że nie są już dwoje, ale jedno ciało.

⁹ Co zatem Bóg złączył, człowiek niech nie rozdziela.

¹⁰ A w domu uczniowie znów zaczęli Go o to pytać.

¹¹ Wówczas powiedział im: Ktokolwiek oddala swoją żonę i poślubia inną, cudzołoży względem niej.

¹² I jeśli ona oddala swego męża i poślubia innego, cudzołoży.

Jezus i dzieci

¹³ Przynosili Mu też dzieci, aby je dotknął, ale uczniowie zganili ich.

¹⁴ Gdy Jezus to spostrzegł, oburzył się i powiedział im: Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie zabraniajcie im, takich bowiem jest Królestwo Boże.

¹⁵ Zapewniam was, ktokolwiek nie przyjmie Królestwa Bożego jak dziecko, na pewno nie wejdzie do niego.

¹⁶ Po czym brał je w ramiona i błogosławił, kładąc na nie ręce.

Bariera bogactwa

¹⁷ A gdy wybierał się w drogę, przybiegł ktoś, upadł przed Nim na kolana i pytał Go: Nauczycielu dobry! Co mam uczynić, aby odziedziczyć życie wieczne?

¹⁸ A Jezus powiedział mu: Dlaczego nazywasz Mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko jeden – Bóg.

¹⁹ Znasz przykazania : Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie składaj fałszywego świadectwa, nie oszukuj, czcij swego ojca i matkę.

²⁰ A on Mu odpowiedział: Nauczycielu, tego wszystkiego przestrzegałem od mojej młodości.

²¹ Wtedy Jezus przyjrzał mu się i pokochał go – i powiedział do niego: Jednego ci brak; idź, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie, po czym przyjdź i chodź za Mną.

²² On jednak sposępniał na to Słowo i odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości.

²³ A Jezus rozejrzał się wokoło i powiedział do swoich uczniów: Jak trudno będzie tym, którzy mają bogactwa, wejść do Królestwa Bożego!

²⁴ Uczniowie zaś zdziwili się na te słowa. Wtedy Jezus odezwał się ponownie i powiedział do nich: Dzieci, jak trudno jest pokładającym nadzieję w bogactwach wejść do Królestwa Bożego!

²⁵ Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igły niż bogatemu wejść do Królestwa Bożego.

²⁶ A oni tym bardziej dziwili się i mówili między sobą: Któż więc może być zbawiony?

²⁷ Jezus spojrzał na nich i powiedział: U ludzi to niemożliwe, ale nie u Boga; u Boga bowiem wszystko jest możliwe.

²⁸ Wtedy Piotr zaczął mówić: Spójrz, my opuściliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą.

²⁹ Jezus odpowiedział: Zapewniam was, nie ma takiego, kto by opuścił dom albo braci, albo siostry, albo matkę, albo ojca, albo dzieci, albo pola ze względu na Mnie i ze względu na ewangelię,

³⁰ a kto nie otrzymałby stokrotnie, teraz, w tym czasie, domów i braci, i sióstr, i matek, i dzieci, i pól, wśród prześladowań, a w nadchodzącym wieku życia wiecznego.

³¹ Wielu zaś pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi.

Trzecia zapowiedź śmierci

³² Byli zaś w drodze i szli [w górę] do Jerozolimy, a Jezus szedł przed nimi — i dziwili się; ci, którzy szli za Nim, odczuwali lęk. Wtedy znów wziął Dwunastu i zaczął im mówić o tym, co ma Go spotkać:

³³ Oto zmierzamy do Jerozolimy, gdzie Syn Człowieczy zostanie wydany arcykapłanom i znawcom Prawa i skażą Go na śmierć, i wydadzą narodom,

³⁴ i wyszydzą Go, i będą Go opluwać, i ubiczują Go, i zabiją, a [On] po trzech dniach zmartwychwstanie.

Prośba Jakuba i Jana

³⁵ I podeszli do Niego Jakub i Jan, synowie Zebedeusza, i powiedzieli: Nauczycielu, chcemy, abyś nam spełnił to, o co Cię poprosimy.

³⁶ A On ich zapytał: Co chcecie, abym wam uczynił?

³⁷ Oni zaś powiedzieli: Daj nam to, abyśmy w Twojej chwale siedzieli jeden po Twojej prawicy, a jeden po Twojej lewicy.

³⁸ A Jezus powiedział im: Nie uświadamiacie sobie, o co prosicie. Czy możecie pić kielich, który Ja piję, lub być ochrzczeni chrztem, którym Ja jestem chrzczony?

³⁹ Odpowiedzieli Mu: Możemy. Wtedy Jezus im powiedział: Kielich, który Ja piję, pić będziecie, i chrztem, którym jestem chrzczony, zostaniecie ochrzczeni.

⁴⁰ Jednak siedzieć po mojej prawicy lub lewicy, nie moją rzeczą jest dać, ale [będzie to dane tym], którym zostało przygotowane.

⁴¹ Gdy usłyszało o tym dziesięciu, zaczęło oburzać się na Jakuba i Jana.

⁴² Lecz Jezus przywołał ich i powiedział: Wiecie, że ci, którzy uchodzą za przywódców narodów, podporządkowują je, a ich wielcy tyranizują je.

⁴³ Nie tak ma być między wami, lecz ktokolwiek między wami chciałby stać się wielki, niech stanie się waszym sługą.

⁴⁴ I ktokolwiek między wami chciałby być pierwszy, niech stanie się sługą wszystkich.

⁴⁵ Bo i Syn Człowieczy nie przyszedł, by Mu służono, lecz by służyć i oddać swoją duszę na okup za wielu.

Uzdrowienie Bartymeusza

⁴⁶ I przyszli do Jerycha. A gdy wychodził z Jerycha On i Jego uczniowie oraz spory tłum, syn Tymeusza, Bartymeusz, niewidomy żebrak, siedział przy drodze.

⁴⁷ Słysząc, że to jest Jezus z Nazaretu, zaczął wołać: Synu Dawida, Jezusie! Zlituj się nade mną!

⁴⁸ I wielu go upominało, aby umilkł. On jednak tym głośniej wołał: Synu Dawida! Zlituj się nade mną!

⁴⁹ Wtedy Jezus przystanął i powiedział: Zawołajcie go. I zawołali niewidomego, mówiąc mu: Odwagi, wstawaj, woła cię.

⁵⁰ Zrzucił zatem swój płaszcz, poderwał się i przyszedł do Jezusa.

⁵¹ Jezus zaś odezwał się i powiedział do niego: Co chcesz, abym ci uczynił? A niewidomy odpowiedział: Rabbuni, abym znów widział.

⁵² Wtedy Jezus powiedział: Idź, twoja wiara ocaliła cię. I zaraz odzyskał wzrok – i wyruszył za Nim w drogę.