Ewangelia Marka 1 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Działalność Jana Chrzciciela

¹ Początek ewangelii o Jezusie Chrystusie, Synu Bożym.

² Jak napisano w [zwoju] proroka Izajasza: Oto posyłam mojego anioła przed Twoim obliczem, który Ci utoruje drogę;

³ głos wołającego na pustkowiu: Przygotujcie drogę Pana; Jego ścieżki czyńcie prostymi;

⁴ wystąpił na pustkowiu Jan Chrzciciel, głosząc chrzest opamiętania dla odpuszczenia grzechów.

⁵ I zaczął do niego wychodzić cały okręg judzki oraz wszyscy jerozolimczycy, a wyznający swoje grzechy byli przez niego chrzczeni w rzece Jordan.

⁶ Jan zaś ubrany był w sierść wielbłąda, skórzany pas miał na biodrach, a żywił się szarańczą oraz dzikim miodem.

⁷ I ogłaszał, mówiąc: Idzie za mną mocniejszy niż ja, ktoś, przed kim pochylony nie jestem godny rozwiązać Mu rzemyka u sandałów.

⁸ Ja ochrzciłem was w wodzie, On zaś ochrzci was w Duchu Świętym.

Chrzest Jezusa

⁹ I stało się w tych dniach, że z Naza­retu w Galilei przyszedł Jezus i został ochrzczony przez Jana w Jordanie.

¹⁰ A w chwili, gdy wychodził z wody, zobaczył rozdarte niebiosa i Ducha, który jak gołębica zstępował do Niego.

¹¹ Z niebios rozległ się przy tym głos: Ty jesteś moim ukochanym Synem, w Tobie znalazłem upodobanie.

Czas próby

¹² Zaraz też Duch wyrzucił Go na pustkowie.

¹³ I był na pustkowiu czterdzieści dni, poddawany próbie przez szatana. Przebywał tam wśród zwierząt, a aniołowie Mu usługiwali.

Działalność w Galilei Powołanie pierwszych uczniów

¹⁴ Lecz po wydaniu Jana Jezus przyszedł do Galilei, zaczął głosić ewangelię Bożą

¹⁵ i mówić: Wypełnił się czas i bliskie jest Królestwo Boże, opamiętujcie się i wierzcie ewangelii.

¹⁶ A gdy przechodził brzegiem Morza Galilejskiego, zobaczył Szymona i Andrzeja, brata Szymona, jak co rusz rzucali w morze [sieć], gdyż byli rybakami.

¹⁷ Jezus zwrócił się do nich: Chodźcie za Mną, a sprawię, że staniecie się rybakami ludzi.

¹⁸ I zaraz pozostawili sieci i ruszyli za Nim.

¹⁹ Gdy przeszedł nieco dalej, zobaczył Jakuba, syna Zebedeusza, oraz jego brata Jana, jak w łodzi naprawiali oni sieci.

²⁰ I natychmiast ich zawołał. Pozostawili więc swego ojca Zebedeusza wraz z zatrudnionymi w łodzi i poszli za Nim.

Wydarzenia w Kafarnaum

²¹ I przybyli do Kafarnaum; i zaraz w szabat wszedł do synagogi i nauczał.

²² I zdumiewano się Jego nauką, uczył ich bowiem jako mający władzę, a nie jak znawcy Prawa.

²³ A właśnie był w ich synagodze człowiek we [władaniu] ducha nieczystego – i wrzasnął:

²⁴ Co Tobie do nas, Jezusie z Nazaretu? Przyszedłeś nas zgubić? Znam Cię, kim jesteś: Świętym Bożym!

²⁵ Lecz Jezus skarcił go, mówiąc: Zamilcz i wyjdź z niego!

²⁶ Wtedy duch nieczysty szarpnął nim, zawołał donośnym głosem i wyszedł z niego.

²⁷ I wszyscy byli zdumieni, tak że zaczęli pytać jeden drugiego i mówić: Co to jest? Nowa nauka – z władzą! Nawet duchom nieczystym rozkazuje i są Mu posłuszne!

²⁸ I zaraz rozniosła się wieść o Nim wszędzie, po całej okolicy Galilei.

Uzdrowienia w domu Piotra

²⁹ A zaraz po wyjściu z synagogi przyszli wraz z Jakubem i Janem do domu Szymona i Andrzeja.

³⁰ Teściowa Szymona leżała zaś gorączkując. Zaraz też powiedziano Mu o niej.

³¹ Wówczas podszedł, ujął ją za rękę i podniósł; wtedy odstąpiła ją gorączka, a [ona] zaczęła im usługiwać.

³² Z nastaniem zaś wieczoru, kiedy zaszło słońce, przynosili do Niego wszystkich mających się źle oraz opętanych –

³³ i całe miasto było zgromadzone u drzwi.

³⁴ Wtedy uzdrowił wielu mających się źle z powodu różnych chorób i wyrzucił wiele demonów, lecz nie pozwalał demonom mówić, gdyż znały Go.

³⁵ A wczesnym rankiem, gdy wciąż było ciemno, wstał, wyszedł i udał się na pustynne miejsce, gdzie zaczął się modlić.

³⁶ Wypatrzył Go jednak Szymon i ci, którzy z nim byli.

³⁷ Znaleźli Go więc i mówią Mu: Wszyscy Cię szukają.

³⁸ A On im na to: Chodźmy do sąsiednich miasteczek, abym i tam głosił, bo po to wyszedłem.

³⁹ Chodził więc i głosił w ich synagogach po całej Galilei, i wyrzucał demony.

Uzdrowienie trędowatego

⁴⁰ I przychodzi do Niego trędowaty i prosi Go; pada na kolana i mówi Mu: Jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić.

⁴¹ Ze współczuciem więc wyciągnął swoją rękę, dotknął go i mówi mu: Chcę, bądź oczyszczony!

⁴² I zaraz zszedł z niego trąd i został oczyszczony.

⁴³ I zaraz odprawił go surowo, nakazując –

⁴⁴ mówi mu: Uważaj, nikomu nic nie mów, ale idź, pokaż się kapłanowi i złóż za swoje oczyszczenie to, co polecił Mojżesz, na świadectwo dla nich.

⁴⁵ Ten jednak, gdy odszedł, zaczął szeroko głosić i rozpowiadać tę rzecz, tak że nie mógł On już jawnie wejść do miasta, ale przebywał na zewnątrz, na pustynnych miejscach – i zewsząd schodzili się do Niego.