Dzieje 8 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

¹ A Saul pochwalał ich zabójstwo. W tym dniu natomiast nastało wielkie prześladowanie skierowane przeciw zgromadzeniu w Jerozolimie i wszyscy, oprócz apostołów, rozproszyli się po okolicach Judei i Samarii.

Prześladowanie Kościoła

² Szczepanem zaś zajęli się bogobojni mężczyźni i urządzili po nim wielką żałobę.

³ A Saul tępił zgromadzenie: wchodził do domów, wywlekał mężczyzn i kobiety – i wtrącał do więzienia.

Triumf ewangelii w Samarii

⁴ Ci z kolei, którzy się rozproszyli, przechodzili [z miejsca na miejsce] i głosili Słowo ewangelii.

⁵ Filip zaś dotarł do miasta Samarii i głosił im Chrystusa.

⁶ Tłumy zaś zgodnie dawały posłuch temu, co było mówione przez Filipa, gdy tak słuchały i oglądały znaki, które czynił.

⁷ Gdyż duchy nieczyste, krzycząc donośnym głosem, wychodziły z wielu, którzy je mieli, wielu też sparaliżowanych i chromych zostało uzdrowionych –

⁸ zapanowała też wielka radość w tym mieście.

⁹ A pewien człowiek, imieniem Szymon, zajmował się wcześniej w mieście magią i zachwycając naród Samarii, podawał się za kogoś wielkiego,

¹⁰ kogo poważali wszyscy, od małego po wielkiego, mówiąc: Ten jest mocą Boga, która zwie się Wielką.

¹¹ Poważali go zaś dlatego, że przez dłuższy czas zachwycał ich czarami.

¹² Gdy jednak uwierzyli Filipowi, który głosił ewangelię o Królestwie Bożym i o imieniu Jezusa Chrystusa, dawali się ochrzcić, zarówno mężczyźni, jak i kobiety.

¹³ Sam Szymon także uwierzył, a gdy został ochrzczony, trzymał się Filipa, a widząc, jak dzieją się wielkie znaki oraz dzieła mocy, był zachwycony.

¹⁴ Gdy zaś apostołowie w Jerozolimie usłyszeli, że Samaria przyjęła Słowo Boże, wysłali do nich Piotra i Jana,

¹⁵ którzy po przybyciu modlili się o nich, aby otrzymali Ducha Świętego.

¹⁶ Na nikogo bowiem z nich jeszcze nie zstąpił, byli jedynie ochrzczeni w imię Pana Jezusa.

¹⁷ Wtedy nakładali na nich ręce, a [oni] otrzymywali Ducha Świętego.

¹⁸ A gdy Szymon spostrzegł, że Duch bywa udzielany przez nakładanie rąk apostołów, przyniósł im pieniądze

¹⁹ i powiedział: Dajcie i mnie tę władzę, aby ten, na kogo nałożę ręce, otrzymywał Ducha Świętego.

²⁰ Piotr zaś powiedział do niego: Twoje srebro wraz z tobą niech będzie na zgubę, ponieważ sądziłeś, że dar Boga można nabyć za pieniądze.

²¹ Nie masz cząstki ani udziału w tym Słowie, gdyż twoje serce nie jest szczere wobec Boga.

²² Opamiętaj się zatem i [odwróć] od tego twojego zła, i módl się do Pana, czy nie mógłby ci być odpuszczony zamysł twojego serca;

²³ bo widzę, że jesteś w gorzkiej żółci i w więzach niesprawiedliwości.

²⁴ Szymon zaś odpowiedział: Módlcie się wy o mnie do Pana, aby nie przyszło na mnie nic z tego, co powiedzieliście.

²⁵ A oni, gdy złożyli świadectwo i opowiedzieli Słowo Pana, wrócili do Jerozolimy, ewangelizując [po drodze] w wielu wioskach Samarytan.

Filip i królewski dostojnik

²⁶ A anioł Pana przemówił do Filipa tymi słowy: Wstań i idź na południe na drogę, która schodzi z Jerozolimy do Gazy. Jest to droga pustynna.

²⁷ Wstał więc i poszedł. A oto człowiek, Etiopczyk, eunuch, dostojnik kandaki, królowej Etiopów, który był nad całym jej skarbem, przyszedł zaś do Jerozolimy, aby pokłonić się [Bogu],

²⁸ powracał, a siedząc w swoim rydwanie, czytał proroka Izajasza.

²⁹ Duch zaś powiedział Filipowi: Podejdź i przyłącz się do tego rydwanu.

³⁰ A gdy Filip podbiegł, usłyszał go, jak czyta proroka Izajasza, i zapytał: Czy rozumiesz to, co czytasz?

³¹ A on odpowiedział: Jak mogę, skoro mnie nikt nie prowadzi? I poprosił Filipa, aby wsiadł i przy nim usiadł.

³² A fragment Pisma, który czytał, był ten: Jak owca na rzeź był prowadzony i jak baranek milczał wobec tego, który go strzyże – tak nie otwiera swoich ust.

³³ W Jego poniżeniu pozbawiono Go sądu. Kto opowie o jego rodzie? Bo zabierane jest z ziemi jego życie.

³⁴ Wtedy eunuch odezwał się do Filipa: Proszę cię, o kim prorok to mówi? O sobie samym, czy też o kimś innym?

³⁵ A Filip otworzył swoje usta i rozpoczynając od tego [fragmentu] Pisma, głosił mu ewangelię o Jezusie.

³⁶ A gdy tak jechali drogą, przybyli nad jakąś wodę i eunuch zapytał: Oto woda; co przeszkadza, abym został ochrzczony?

³⁷ Filip zaś powiedział: Jeśli wierzysz z całego serca, możesz. A on na to: Wierzę, że Jezus Chrystus jest Synem Boga.

³⁸ I rozkazał zatrzymać rydwan, zeszli obaj, Filip i eunuch, do wody, i ochrzcił go.

³⁹ Gdy zaś wyszli z wody, Duch Pański porwał Filipa i eunuch go już więcej nie zobaczył, lecz z radością jechał dalej swoją drogą.

⁴⁰ Filip natomiast znalazł się w Azocie i obchodząc wszystkie miasta, głosił ewangelię, aż przyszedł do Cezarei.