Apokalipsa 19 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Weselna uczta Baranka

¹ Potem usłyszałem jakby donośny głos licznego tłumu w niebie – mówiących: Alleluja! Zbawienie i chwała, i moc [należy do] naszego Boga,

² gdyż słuszne i sprawiedliwe są Jego sądy; gdyż osądził wielką nierządnicę, która psuła ziemię swoim nierządem, i ukarał ją za krew swoich sług [przelaną] z jej ręki.

³ I powtórnie powiedzieli: Alleluja! I jej dym unosi się na wieki wieków.

⁴ Wówczas upadło dwudziestu czterech starszych oraz cztery stworzenia i pokłonili się Bogu, który siedzi na tronie, mówiąc: Amen, alleluja!

⁵ A od tronu wyszedł głos, mówiący: Uwielbiajcie naszego Boga, wszyscy Jego słudzy i wy, którzy się Go boicie – mali i wielcy.

⁶ I usłyszałem jakby głos licznego tłumu i jakby głos wielu wód, i jakby głos potężnych gromów, które mówiły: Alleluja! Gdyż Pan, nasz Bóg Wszechmogący, objął panowanie.

⁷ Cieszmy się i radujmy, i oddajmy Mu chwałę, gdyż nadeszło wesele Baranka i przygotowała się Jego Małżonka;

⁸ i dano jej ubrać się w czysty, lśniący bisior, gdyż bisior oznacza sprawiedliwe czyny świętych.

⁹ A do mnie powiedział: Napisz: Szczęśliwi zaproszeni na ucztę weselną Baranka. I powiedział do mnie: To są prawdziwe Słowa Boga.

¹⁰ I upadłem przed jego stopami, aby mu się pokłonić. A on do mnie: Nie rób tego! Jestem współsługą twoim i twoich braci, którzy mają świadectwo Jezusa – Bogu oddaj pokłon! A świadectwem Jezusa jest duch proroctwa.

Wizja Jezusa Chrystusa zwycięzcy

¹¹ I zobaczyłem otwarte niebo, i oto biały koń, a Ten, który na nim siedział, nazywa się Wierny i Prawdziwy – w sprawiedliwości sądzi i walczy.

¹² Jego oczy jak płomień ognia, a na Jego głowie wiele diademów; ma wypisane imię, którego nie zna nikt poza Nim samym,

¹³ ubrany w szatę skąpaną we krwi, a Jego imię brzmi: Słowo Boga.

¹⁴ I szły za nim wojska, które są w niebie, na białych koniach, ubrane w czysty, biały bisior.

¹⁵ A z Jego ust wychodzi ostry miecz, aby nim pobić narody; On sam będzie je pasł laską żelazną i On depcze tłocznię wina szaleńczego gniewu Wszechmogącego Boga,

¹⁶ a na szacie i na swoim biodrze wypisane ma imię: Król królów i Pan panów.

Los pokonanych

¹⁷ I zobaczyłem jednego anioła stojącego w słońcu; zawołał on donośnym głosem, mówiąc wszystkim ptakom latającym środkiem nieba: Chodźcie, zbierzcie się na wielką ucztę Boga,

¹⁸ aby jeść zwłoki królów i zwłoki chiliarchów, i zwłoki mocarzy, i zwłoki koni z ich jeźdźcami, zwłoki wszystkich wolnych i niewolników, i małych, i wielkich.

¹⁹ I zobaczyłem zwierzę i królów ziemi, i ich wojska zebrane, aby stoczyć bój z Tym, który siedzi na koniu, i z Jego wojskiem.

²⁰ I schwytane zostało zwierzę, a wraz z nim fałszywy prorok, który czynił przed nim znaki, przez które zwiódł tych, którzy przyjęli znamię zwierzęcia i pokłonili się jego podobiźnie – obaj zostali wrzuceni żywcem do jeziora ognia płonącego siarką.

²¹ A pozostali zostali zabici mieczem wychodzącym z ust siedzącego na koniu – i wszystkie ptaki nasyciły się ich zwłokami.