2 Samuela 3 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

¹ Wojna między domem Saula a domem Dawida była długa, jednak Dawid stawał się coraz mocniejszy, a dom Saula stawał się coraz słabszy.

Życie rodzinne Dawida w Hebronie

² Dawidowi urodzili się w Hebronie synowie: jego pierworodnym był Amnon należący do Achinoam Jizreelitki.

³ Jego drugim [synem] był Kilab należący do Abigail, [dawnej] żony Nabala Karmelity, trzecim był Absalom, syn Maaki, córki Talmaja, króla Geszur,

⁴ czwartym był Adoniasz, syn Chaggit, piątym Szefatiasz, syn Abital,

⁵ szóstym Jitream należący do Egli, żony Dawida. Ci urodzili się Dawidowi w Hebronie.

Spór w obozie Saula

⁶ Dopóki trwała wojna między domem Saula a domem Dawida, Abner wyraźnie umacniał się w domu Saula.

⁷ A Saul miał [za życia] nałożnicę imieniem Rispa, córkę Aji. [W związku z nią] Isz-Boszet powiedział do Abnera: Dlaczego zbliżyłeś się do nałożnicy mojego ojca?

⁸ Abner rozgniewał się bardzo z powodu tych słów Isz-Boszeta i powiedział: Czy ja jestem psią głową z Judy? [To ja] dziś okazuję łaskę domowi Saula, twojego ojca, jego braciom i przyjaciołom, i nie dopuszczam, byś się znalazł w ręku Dawida, a ty dziś obciążasz mnie winą z powodu tej kobiety?

⁹ Tak niech uczyni Bóg Abnerowi i do tego niech mi doda, jeśli nie postąpię z Dawidem stosownie do tego, co przysiągł mu JHWH,

¹⁰ kiedy przeniósł władzę królewską z domu Saula i wzniósł tron Dawida nad Izraelem i nad Judą od Dan aż po Beer-Szebę.

¹¹ I [Isz-Boszet] nie był już w stanie odpowiedzieć Abnerowi słowem, ponieważ się go obawiał.

Zwrot Abnera ku Dawidowi

¹² A Abner wysłał od siebie posłów do Dawida ze słowami: Do kogo należy ta ziemia? Kazał też powiedzieć: Zawrzyj ze mną przymierze, a oto moja ręka będzie z tobą, aby zwrócić ku tobie całego Izraela.

¹³ [Dawid] odpowiedział: Dobrze, ja zawrę z tobą przymierze, lecz proszę cię o jedną rzecz. Mianowicie, nie zobaczysz mojego oblicza, jeśli – przychodząc zobaczyć me oblicze – nie sprowadzisz [mi] najpierw Michal, córki Saula.

¹⁴ Dawid wysłał przy tym posłów do Isz-Boszeta, syna Saula, z wezwaniem: Oddaj mi moją żonę Michal, którą zaręczyłem sobie za sto filistyńskich napletków.

¹⁵ Wysłał więc Isz-Boszet [posłańców] i odebrał ją mężowi, Paltielowi, synowi Laisza.

¹⁶ Jej mąż szedł z nią, idąc i płacząc za nią, aż do Bachurim. Tam Abner powiedział do niego: Idź, zawróć! I ten zawrócił.

¹⁷ Abner zaś układał się ze starszymi Izraela, przekonując: Już dawno staraliście się o to, by Dawid został królem nad wami.

¹⁸ Zróbcie to teraz, o Dawidzie bowiem JHWH powiedział: Za pośrednictwem Dawida, mojego sługi, wybawię mój lud Izraela z ręki Filistynów oraz z ręki wszystkich jego wrogów.

¹⁹ Abner rozmawiał poufnie również z Beniaminitami, po czym udał się Abner porozmawiać poufnie z Dawidem w Hebronie o wszystkim, co Izrael oraz cały dom Beniamina uznał za właściwe w swoich oczach.

²⁰ A gdy Abner przyszedł do Dawida do Hebronu, a wraz z nim dwudziestu ludzi, Dawid wyprawił dla Abnera i dla jego ludzi ucztę.

²¹ Abner powiedział wówczas do Dawida: Wstanę i pójdę, by zgromadzić u mojego pana, króla, całego Izraela. Niech zawrą z tobą przymierze i będziesz królował nad wszystkim, czego pragnie twoja dusza. I Dawid wyprawił Abnera, a ten odszedł w pokoju.

Śmierć Abnera z ręki Joaba

²² A oto przyszli z wyprawy słudzy Dawida i Joab. Przynieśli ze sobą obfity łup. Abnera zaś już nie było u Dawida w Hebronie, ponieważ go wyprawił i ten odszedł w pokoju.

²³ Gdy więc przybył Joab i cały zastęp, który był z nim, Joabowi doniesiono: Abner, syn Nera, przyszedł do króla, a on go wyprawił i [Abner] odszedł w pokoju.

²⁴ Joab przyszedł więc do króla i powiedział: Co [ty] zrobiłeś?! Oto przyszedł do ciebie Abner! Dlaczego to wyprawiłeś go tak, że mógł odejść?

²⁵ Znasz przecież Abnera, syna Nera. [Wiesz], że przyszedł, by cię omamić i by poznać twoje wyjścia i przyjścia, i aby dowiedzieć się o wszystkim, co robisz!

²⁶ Następnie Joab wyszedł od Dawida i wysłał za Abnerem posłańców, a ci zawrócili go od studni Sira. Dawid zaś o tym nie wiedział.

²⁷ Gdy Abner wrócił do Hebronu, Joab odprowadził go na bok do bramy, aby z nim porozmawiać w spokoju, a tam uderzył go pod piąte [żebro], tak że ten skonał, za krew Asaela, swego brata.

Pogrzeb i żałoba po Abnerze

²⁸ Gdy Dawid potem o tym usłyszał, powiedział: Niewinny jestem przed JHWH krwi Abnera, syna Nera, ja i moje królestwo na wieki.

²⁹ Niech zawiruje [ona] na głowie Joaba i na całym domu jego ojca, i niech nie zostanie odcięty od domu Joaba cierpiący na wycieki ani trędowaty, ani dzierżący wrzeciono, ani poległy od miecza, ani cierpiący na brak chleba.

³⁰ Joab zaś i Abiszaj, jego brat, zabili Abnera za to, że uśmiercił Asaela, ich brata, w bitwie pod Gibeonem.

³¹ Potem Dawid powiedział do Joaba i do całego ludu, który był z nim: Rozedrzyjcie swoje szaty i przepaszcie sobie wory, i płaczcie przed Abnerem. Król Dawid szedł zaś za marami.

³² A gdy pochowali Abnera w Hebronie, król podniósł swój głos i płakał nad grobem Abnera, płakał też cały lud.

³³ A król zanucił nad Abnerem tren tej treści: Czy Abner musiał umrzeć jak niegodny?

³⁴ Twoje ręce nie były związane ani twe nogi zakute w miedź, a padłeś jak ten, który pada przed synami nieprawości. Cały zaś lud zapłakał nad nim na nowo.

³⁵ Gdy potem cały lud przyszedł nakłonić Dawida do spożycia chleba jeszcze tego dnia, Dawid przysiągł tymi słowy: Tak niech mi uczyni Bóg i do tego doda, jeśli przed zachodem słońca skosztuję chleba lub czegokolwiek innego.

³⁶ Gdy cały lud dowiedział się o tym, uznał to w swoich oczach za słuszne, tak [zresztą], jak wszystko, co król czynił, uchodziło w oczach całego ludu za słuszne.

³⁷ Tego dnia przekonał się też cały lud oraz cały Izrael, że nie od króla wyszło to, by uśmiercić Abnera, syna Nera.

³⁸ Potem powiedział król do swoich sług: Czy nie wiecie, że książę, i to wielki, poległ dziś w Izraelu?

³⁹ Ja jestem dziś jeszcze słaby, mimo że jestem namaszczony na króla, ci zaś ludzie, synowie Serui, są dla mnie za mocni. Niech JHWH odpłaci temu, kto dopuszcza się niegodziwości, stosownie do tej niegodziwości.