2 Kronik 36 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Panowanie Jehoachaza

¹ Następnie lud ziemi wziął Jehoachaza, syna Jozjasza, i obwołał go królem w Jerozolimie w miejsce jego ojca.

² Joachaz miał dwadzieścia trzy lata, gdy został królem, i panował w Jerozolimie trzy miesiące.

³ Król egipski odsunął go [od władzy] w Jerozolimie i ukarał kraj daniną w wysokości stu talentów srebra i talentu złota.

⁴ Król egipski ustanowił też królem nad Judą i Jerozolimą jego brata Eliakima i zmienił jego imię na Jehojakim. Joachaza natomiast, jego brata, Necho zabrał i uprowadził do Egiptu.

Panowanie Jehojakima

⁵ Jehojakim miał dwadzieścia pięć lat, gdy został królem, a panował w Jerozolimie jedenaście lat i czynił to, co było złe w oczach JHWH, jego Boga.

⁶ Przeciwko niemu wyruszył Nebukadnesar, król Babilonu, zakuł go w spiżowe kajdany, by zaprowadzić go do Babilonu.

⁷ Również część przyborów domu JHWH sprowadził Nebukadnesar do Babilonu i złożył je w swojej świątyni w Babilonie.

⁸ Pozostałe zaś sprawy Jehojakima i jego obrzydliwości, których się dopuszczał, oraz [to], co go spotkało, zapisane jest w zwoju Królów Izraela i Judy. Królem po nim został jego syn Jehojakin.

Panowanie Jehojakina

⁹ Jehojakin miał osiemnaście lat, gdy został królem, panował w Jerozolimie trzy miesiące i dziesięć dni, a czynił to, co było złe w oczach JHWH.

¹⁰ Na przełomie roku król Nebukadnesar posłał [rozkaz] i sprowadzono go do Babilonu wraz z drogocennymi przyborami domu JHWH, a królem nad Judą i Jerozolimą ustanowił Sedekiasza, jego brata.

Panowanie Sedekiasza

¹¹ Sedekiasz miał dwadzieścia jeden lat, gdy został królem, i panował w Jerozolimie jedenaście lat.

¹² Czynił [on] to, co było złe w oczach JHWH, jego Boga, nie ukorzył się przed Jeremiaszem, prorokiem, [który przekazywał słowa] z ust JHWH.

¹³ Zbuntował się też przeciw królowi Nebukadnesarowi, który go zaprzysiągł na Boga, i usztywnił swój kark, i zatwardził swoje serce tak, że nie zawrócił do JHWH, Boga Izraela.

¹⁴ Także wszyscy książęta, kapłani oraz lud brnęli coraz bardziej w odstępstwie podobnym do wszystkich obrzydliwości narodów i bezcześcili dom JHWH, który poświęcił [On] w Jerozolimie.

¹⁵ A JHWH, Bóg ich ojców, posyłał do nich nieustannie [swe przesłanie] za pośrednictwem swoich posłańców, gdyż litował się nad swoim ludem i nad swoim mieszkaniem.

¹⁶ Ale drwili z posłańców Bożych, gardzili Jego słowami i wyśmiewali się z Jego proroków, aż do wywołania gniewu JHWH na Jego [własny] lud, aż [do czasu, kiedy już] nie było lekarstwa.

Niewola babilońska

¹⁷ I sprowadził na nich króla chaldejskiego, i wyciął mieczem ich młodzież w domu ich świątyni, i nie zlitował się nad młodzieńcem ani nad dziewicą, nad starcem ani nad sędziwym – wszystkich wydał w jego rękę.

¹⁸ I wszystkie przybory domu Boga, duże i małe, i skarby domu JHWH, i skarby króla oraz jego książąt – wszystko kazał wywieźć do Babilonu.

¹⁹ Spalili też dom Boga, zburzyli mury Jerozolimy, wszystkie jej pałace spalili ogniem i wszystkie jej drogocenne sprzęty splądrowali.

²⁰ Uprowadzili również do Babilonu resztę, [która nie zginęła] od miecza, i byli jemu i jego synom za niewolników aż do nastania królestwa perskiego –

²¹ dla spełnienia się Słowa JHWH [wypowiedzianego] ustami Jeremiasza: Aż nacieszy się ziemia swoimi szabatami. Przez wszystkie dni spustoszenia odpoczywała – dla wypełnienia się siedemdziesięciu lat.

Dekret Cyrusa

²² W pierwszym roku [panowania] Cyrusa, króla Persji, aby spełniło się Słowo JHWH w ustach Jeremiasza, pobudził JHWH ducha Cyrusa, króla Persji, aby ogłosił postanowienie w całym swoim królestwie, a także [ujął] na piśmie, co następuje:

²³ Tak mówi Cyrus, król perski: Wszystkie królestwa ziemi dał mi JHWH, Bóg niebios. On też polecił mi, abym zbudował Mu dom w Jerozolimie, która leży w Judzie. Kto wśród was jest z całego Jego ludu, niech JHWH, jego Bóg, będzie z nim – niech wyrusza!