2 Kronik 34 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Jozjasz królem Judy

¹ Jozjasz miał osiem lat, kiedy objął władzę, a panował w Jerozolimie trzydzieści jeden lat.

² Czynił [on] to, co prawe w oczach JHWH, kroczył drogami Dawida, swojego ojca, i nie zbaczał ani w prawo, ani w lewo.

Odnowa religijna za Jozjasza

³ W ósmym roku swojego panowania – gdy był jeszcze chłopcem – zaczął szukać [woli] Boga Dawida, swojego ojca. W dwunastym zaś roku zaczął oczyszczać Judę i Jerozolimę ze wzniesień i aszer, z posążków i odlewów.

⁴ Przed nim burzono ołtarze baalów, ścinał obeliski, które wznosiły się w górę nad nimi, rozbijał aszery, posążki i odlewy – kruszył je i rozsypywał [ich pył] na powierzchnię grobów tych, którzy im składali ofiary;

⁵ kości kapłanów palił na ich ołtarzach – i tak oczyścił Judę i Jerozolimę.

⁶ Również w miastach Manassesa, Efraima, Symeona, aż po [ziemię] Naftalego, w ich ruinach dookoła

⁷ burzył ołtarze i aszery, posążki kruszył na proch, pościnał w całej ziemi Izraela wszystkie obeliski, po czym wrócił do Jerozolimy.

Odnowa świątyni

⁸ W osiemnastym roku swojego panowania, po oczyszczeniu ziemi i świątyni, [Jozjasz] wysłał Szafana, syna Asaliasza, Maasejasza, zarządcę miasta, i Joacha, syna Joachaza, kanclerza, aby naprawili dom JHWH, jego Boga.

⁹ Gdy przyszli do Chilkiasza, arcykapłana, dali mu srebro przyniesione do domu Bożego, które Lewici strzegący progu zebrali z ręki Manassesa i Efraima i od całej reszty Izraela, i od całego Judy i Beniamina, i od mieszkańców Jerozolimy.

¹⁰ Dali [je] następnie na rękę wykonujących pracę, ustanowionych dla domu JHWH, [ci] zaś dali je wykonującym pracę, którzy pracowali w domu JHWH, by zreperować i naprawić świątynię,

¹¹ [to jest] dali je cieślom i budowniczym na zakup ciosanego kamienia i drewna na wiązary, i na pokrycia domów, które królowie Judy zniszczyli.

¹² Ludzie ci wykonywali pracę uczciwie, a postawieni nad nimi byli: Jachat i Obadiasz, Lewici z synów Merariego [oraz] Zachariasz i Meszulam z synów Kehatytów, aby [nimi] kierować. Lewici też – wszyscy biegli [w grze] na instrumentach muzycznych –

¹³ [stali] też nad tragarzami oraz kierowali wszystkimi wykonującymi pracę przy wszelkiego rodzaju robocie. Niektórzy zaś z tych Lewitów byli pisarzami, urzędnikami i odźwiernymi.

Odnalezienie zwoju Prawa

¹⁴ A gdy [pewnego razu] wyjmowano srebro przyniesione do domu JHWH, kapłan Chilkiasz znalazł zwój Prawa JHWH, [podanego] za pośrednictwem Mojżesza.

¹⁵ Chilkiasz odezwał się więc i powiedział do pisarza Szafana: Znalazłem w domu JHWH Prawo. I Chilkiasz dał zwój Szafanowi.

¹⁶ Potem Szafan przyniósł ten zwój do króla i jeszcze zdał sprawę królowi, tymi słowy: Twoi słudzy wykonują wszystko, co powierzono ich ręce.

¹⁷ Wysypali srebro znajdujące się w domu JHWH i dali je na rękę nadzorujących i na rękę wykonujących pracę.

¹⁸ Następnie jednak pisarz Szafan doniósł królowi: Kapłan Chilkiasz dał mi zwój. I Szafan zaczął z niego czytać wobec króla.

¹⁹ A gdy król usłyszał słowa Prawa, rozdarł swoje szaty

²⁰ i rozkazał Chilkiaszowi i Achikamowi, synowi Szafana, i Abdonowi, synowi Michy, i pisarzowi Szafanowi, i Asajaszowi, królewskiemu słudze:

²¹ Idźcie, szukajcie [woli] JHWH co do mnie i co do pozostałych w Izraelu i w Judzie w związku ze słowami zwoju, który został znaleziony, bo wielki [musi być] gniew JHWH, który rozlał się przeciwko nam za to, że nasi ojcowie nie przestrzegali Słowa JHWH i nie postępowali według tego, co jest napisane w tym zwoju.

²² Poszedł więc Chilkiasz i ci, których król [wskazał], do Chuldy, prorokini, żony Szalluma, syna Tokhata, syna Chasry, strzegącego szat – a mieszkała ona w Jerozolimie w Drugiej [Dzielnicy] – i przedstawili jej, o co chodzi.

²³ Wtedy [ona] powiedziała do nich: Tak mówi JHWH, Bóg Izraela: Powiedzcie człowiekowi, który przysłał was do mnie:

²⁴ Tak mówi JHWH: Oto Ja sprowadzę nieszczęście na to miejsce i na jego mieszkańców, wszystkie przekleństwa zapisane w zwoju, który odczytano przed królem Judy,

²⁵ za to, że Mnie opuścili i kadzili innym bogom po to, by Mnie drażnić wszystkimi dziełami swoich rąk, stąd też rozlał się mój gniew na to miejsce i nie zgaśnie.

²⁶ A królowi Judy, który was posyła, aby szukać [woli] JHWH, powiedzcie: Tak mówi JHWH, Bóg Izraela, co do słów, które słyszałeś:

²⁷ Ponieważ twoje serce zmiękło i ukorzyłeś się przed obliczem Boga, kiedy usłyszałeś Jego słowa o tym miejscu i o jego mieszkańcach, i ukorzyłeś się przede Mną, i rozdarłeś swoje szaty, i zapłakałeś przede Mną, to i Ja [cię] wysłuchałem – oświadczenie JHWH.

²⁸ Oto Ja przyłączę cię do twoich ojców i w pokoju zostaniesz złożony w swoim grobie, i twoje oczy nie zobaczą całego tego nieszczęścia, które Ja sprowadzę na to miejsce i na jego mieszkańców. I zanieśli to Słowo królowi.

Odnowa przymierza

²⁹ Wtedy król posłał i zebrał wszystkich starszych Judy i Jerozolimy.

³⁰ Następnie król udał się do domu JHWH, a wraz z nim wszyscy Judejczycy i mieszkańcy Jerozolimy, kapłani i Lewici oraz cały lud od największego do najmniejszego. Tam w ich obecności odczytano wszystkie słowa zwoju Przymierza, znalezionego w domu JHWH.

³¹ Potem król stanął na swoim miejscu i zawarł przymierze przed obliczem JHWH, że będą kroczyć za JHWH i przestrzegać Jego przykazań, postanowień i ustaw z całego serca i z całej duszy, czyniąc zadość słowom tego przymierza, które zostało spisane w tym zwoju.

³² I kazał przystąpić [do przymierza] wszystkim, którzy znajdowali się w Jerozolimie i w Beniaminie, a mieszkańcy Jerozolimy postąpili zgodnie z przymierzem Boga, Boga swoich ojców.

³³ Następnie Jozjasz usunął wszystkie obrzydliwości ze wszystkich ziem, które należały do synów Izraela, i nakazał wszystkim, którzy znajdowali się w Izraelu, służyć JHWH, ich Bogu – [i] po wszystkie jego dni nie odstąpili [od kroczenia] za JHWH, Bogiem swoich ojców.