2 Kronik 32 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Najazd Asyrii na Judę

¹ Po tych wydarzeniach i [dowodach] wierności nadciągnął Sancheryb, król Asyrii, wkroczył do Judy, rozłożył się obozem pod warownymi miastami i powiedział, by je dla niego rozbić.

² Gdy Hiskiasz zobaczył, że Sancheryb wkroczył i zamierza walczyć przeciw Jerozolimie,

³ uradził wraz ze swoimi książętami i swoimi dowódcami, że zamknie źródła wody znajdujące się na zewnątrz miasta, a [oni] mu w tym pomogą.

⁴ Zebrali więc liczny lud i zatamowali wszystkie źródła oraz potok płynący przez tę ziemię, mówiąc: Po co mają przyjść królowie Asyrii i znaleźć wodę w obfitości?

⁵ [Hiskiasz] zebrał też siły i odbudował cały uszkodzony mur, wzniósł na nim baszty, a na zewnątrz [zbudował] drugi mur, umocnił Millo w Mieście Dawida i sporządził pociski w obfitości oraz puklerze.

⁶ Ustanowił też nad ludem dowódców wojennych, zebrał ich u siebie na placu przed bramą miasta i przemówił im do serca tymi słowy:

⁷ Wzmocnijcie się i bądźcie dzielni! Nie bójcie się i nie drżyjcie przed królem Asyrii ani przed całym tłumem, który jest z nim, gdyż z nami jest ktoś większy niż on.

⁸ Z nim jest ramię cielesne, z nami jest JHWH, nasz Bóg, aby nam pomóc i walczyć w naszych bojach. I lud nabrał otuchy dzięki tym słowom Hiskiasza, króla Judy.

⁹ Potem Sancheryb, król Asyrii – a z całym swym dowództwem oblegał on Lakisz – wysłał do Jerozolimy, do Hiskiasza, króla Judy, i do wszystkich Judejczyków, którzy byli w Jerozolimie, swoje sługi z takim poselstwem:

¹⁰ Tak mówi Sancheryb, król Asyrii: Na czym wy się opieracie, że siedzicie w oblężeniu w Jerozolimie?

¹¹ Czyż Hiskiasz was nie zwodzi, by wydać was na śmierć z głodu i pragnienia, mówiąc: JHWH, nasz Bóg, wyrwie nas z dłoni króla Asyrii?

¹² Czyż nie on, Hiskiasz, pousuwał Jego wzniesienia i Jego ołtarze, i [czy nie on] powiedział Judejczykom i Jerozolimczykom: Przed jednym ołtarzem będziecie się kłaniać i [tylko] na nim kadzić?

¹³ Czy nie wiecie, co uczyniłem ja i moi ojcowie wszystkim ludom ziem? Czy rzeczywiście bogowie narodów tych ziem zdołali wyrwać ich ziemie z mojej ręki?

¹⁴ Który spośród wszystkich bogów tych narodów, które moi ojcowie obłożyli klątwą, potrafił wyrwać swój lud z mojej ręki, że wasz Bóg miałby być w stanie wyrwać was z mojej ręki?

¹⁵ Niech was zatem nie oszukuje Hiskiasz i niech was w ten sposób nie zwodzi! Nie wierzcie mu, gdyż żaden bóg żadnego narodu czy królestwa nie potrafi wyrwać swojego ludu z mojej ręki, jak [nie mógł wyrwać] z ręki moich ojców. Tym bardziej wasz Bóg nie wyrwie was z mojej ręki!

¹⁶ Jego słudzy mówili jeszcze więcej przeciwko JHWH, Bogu, i przeciwko Hiskiaszowi, Jego słudze.

¹⁷ Napisał także listy, aby ubliżać JHWH, Bogu Izraela, mówiąc o Nim: Jak bogowie narodów [innych] ziem nie wyrwali swojego ludu z mojej ręki, tak Bóg Hiskiasza nie wyrwie swojego ludu z mojej ręki.

¹⁸ Wołali też donośnym głosem po judejsku do ludu Jerozolimy, który był na murze, żeby ich przestraszyć i wzbudzić w nich trwogę, po to, by [łatwiej] zdobyć miasto.

¹⁹ Wypowiadali się też o Bogu Jerozolimy jak o bogach [innych] ludów ziemi, dziełach ludzkich rąk.

Modlitwa Hiskiasza

²⁰ Z tego powodu modlił się król Hiskiasz oraz Izajasz, syn Amosa, prorok – wołali ku niebiosom.

²¹ Wtedy JHWH posłał anioła i wygubił wszystkich dzielnych wojowników, dowódców i książąt w obozie króla Asyrii, tak że ze wstydem na twarzy wrócił do swojej ziemi. A gdy wszedł do domu swojego boga, niektórzy z tych, którzy wyszli z jego własnego wnętrza, położyli go tam [pchnięciem] miecza.

²² Tak to JHWH wybawił Hiskiasza i mieszkańców Jerozolimy z ręki Sancheryba, króla Asyrii, oraz z ręki wszystkich [jego wrogów] i dał im zewsząd wytchnienie.

²³ Wielu przynosiło wtedy do Jerozolimy dar dla JHWH, a kosztowności dla Hiskiasza, króla Judy, i od tego [czasu] zyskał uznanie w oczach wszystkich narodów.

Choroba Hiskiasza

²⁴ W tych dniach Hiskiasz zachorował aż na śmierć. Modlił się wówczas do JHWH, a [On] mu odpowiedział i dał mu [nawet] znak.

²⁵ Jednak Hiskiasz odwdzięczył się nie tak, jak został potraktowany, bo jego serce stało się wyniosłe i z tego powodu wybuchł gniew przeciwko niemu, przeciwko Judzie i Jerozolimie.

²⁶ Wtedy Hiskiasz ukorzył się za tę wyniosłość swojego serca, on i mieszkańcy Jerozolimy, tak że za dni Hiskiasza nie spadł na nich gniew JHWH.

Hiskiasz i posłowie z Babilonu

²⁷ Hiskiaszowi zaś przypadły w obfitości bogactwo i chwała. Urządził więc sobie skarbce na srebro i złoto, i drogie kamienie, i wonności, i na tarcze, i na wszelkie kosztowne naczynia,

²⁸ a także składy na plony: zboże i moszcz, oliwę, i obory dla różnego [rodzaju] bydła, i stada w zagrodach.

²⁹ Pobudował też sobie miasta, [wyhodował] stada owiec i bydła, dlatego że Bóg dał mu bardzo wielki majątek.

³⁰ On też, Hiskiasz, zatamował ujście wód górnego Gichonu i skierował je prosto w dół po zachodniej stronie Miasta Dawida – i szczęściło się Hiskiaszowi w każdym dziele.

³¹ I tak przy rzecznikach książąt Babilonu, posłanych do niego, aby dowiedzieć się o cudzie, do którego doszło w kraju, Bóg pozostawił go, by go wypróbować, by poznać wszystko w jego sercu.

Podsumowanie rządów Hiskiasza

³² Pozostałe zaś sprawy Hiskiasza i przejawy jego pobożności – oto zostały one opisane w Widzeniu Izajasza, syna Amosa, proroka, w zwoju Królów Judy i Izraela.

³³ Gdy Hiskiasz spoczął ze swoimi ojcami, pochowano go powyżej grobów synów Dawida. Gdy umarł, cała Juda i mieszkańcy Jerozolimy oddali mu cześć, a władzę po nim objął Manasses, jego syn.