2 Królewska 18 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Hiskiasz królem Judy

¹ W trzecim roku panowania Hoszei, syna Eli, króla Izraela, władzę objął Hiskiasz, syn Achaza, króla Judy.

² Miał dwadzieścia pięć lat, kiedy objął władzę, a panował w Jerozolimie dwadzieścia dziewięć lat. Jego matka miała na imię Abi [i była] córką Zachariasza.

³ Czynił on to, co prawe w oczach JHWH, dokładnie tak, jak czynił Dawid, jego ojciec.

⁴ Usunął wzniesienia, porozbijał [święte] pomniki, ściął Aszerę i przekuł miedzianego węża, którego sporządził Mojżesz, bo do tego czasu synowie Izraela kadzili mu i nazywali go Nechusztan.

⁵ Ufał też JHWH, Bogu Izraela, i po nim nie było już takiego jak on wśród wszystkich królów Judy i [wśród wszystkich], którzy byli przed nim.

⁶ Lgnął on do JHWH, nie odstępował od Niego i przestrzegał Jego przykazań, które JHWH nadał Mojżeszowi.

⁷ I JHWH był z nim. Cokolwiek przedsięwziął, wiodło mu się. Zbuntował się on przeciw królowi Asyrii i przestał mu służyć.

⁸ On [też] pobił Filistynów aż po Gazę i jej granice – od wieży strażniczej aż po warowne miasto.

Upadek Samarii

⁹ W czwartym roku panowania Hiskiasza – a był to siódmy rok [rządów] Hoszei, syna Eli, króla Izraela – Salmanasar, król Asyrii, wyruszył na Samarię, obległ ją

¹⁰ i po trzech latach ją zdobył. W szóstym roku [panowania] Hiskiasza – a był to dziewiąty rok [rządów] Hoszei, króla Izraela – Samaria została pokonana.

¹¹ Król Asyrii uprowadził Izraelitów do Asyrii i osadził ich w Chelach i nad Chaborem, rzeką Gozanu, oraz w miastach medyjskich,

¹² za to, że nie słuchali głosu JHWH, swojego Boga, i przekroczyli Jego przymierze, a tego wszystkiego, co przykazał Mojżesz, sługa JHWH, nie słuchali ani nie czynili.

Najazd Asyrii na Judę

¹³ W czternastym roku [panowania] króla Hiskiasza wyruszył Sancheryb, król Asyrii, przeciw wszystkim warownym miastom Judy i zdobył je.

¹⁴ Wtedy Hiskiasz, król Judy, wysłał do króla Asyrii, do Lakisz, wiadomość: Zgrzeszyłem, lecz odstąp ode mnie, a co na mnie nałożysz, poniosę. I król Asyrii nałożył na Hiskiasza, króla Judy, trzysta talentów srebra i trzydzieści talentów złota.

¹⁵ Hiskiasz oddał wówczas całe srebro znajdujące się w domu JHWH oraz w skarbcach domu królewskiego.

¹⁶ W tym czasie Hiskiasz odarł drzwi świątyni JHWH i filary, które król Judy Hiskiasz pokrył [wcześniej złotem], i oddał je królowi Asyrii.

¹⁷ Jednak król Asyrii wysłał z Lakisz do Jerozolimy, do króla Hiskiasza, [swojego] hetmana, kasztelana i kanclerza wraz z potężnym wojskiem. Wyruszyli oni i przybyli pod Jerozolimę, a gdy wyruszyli i przybyli, zatrzymali się przy kanale Górnego Stawu, położonego przy gościńcu Pola Pilśniarza.

¹⁸ Stamtąd wezwali króla, lecz wyszedł do nich Eliakim, syn Chilkiasza, który stał nad pałacem, Szebna, pisarz, oraz Joach, syn Asafa, kanclerz.

Mowa kanclerza asyryjskiego

¹⁹ Wtedy kanclerz [Asyrii] powiedział do nich: Powiedzcie, proszę, Hiskiaszowi: Tak mówi wielki król, król Asyrii: Co to za nadzieja, której zaufałeś?

²⁰ Mówisz, że słowo warg już [jest] radą – a siła w walce? Komu to teraz zaufałeś, że zbuntowałeś się przeciwko mnie?

²¹ Otóż zaufałeś teraz tej zgniecionej lasce z trzciny, Egiptowi, na którym gdy się człowiek oprze, wchodzi mu w dłoń i przebija ją, bo taki właśnie jest faraon, król Egiptu, dla wszystkich, którzy mu ufają.

²² A jeśli chcecie mi powiedzieć: Ufamy JHWH, naszemu Bogu, to czy nie jest to ten, którego wzniesienia i ołtarze Hiskiasz pousuwał i powiedział Judzie oraz Jerozolimie: Kłaniajcie się przed tym ołtarzem, w Jerozolimie?

²³ [Jeśli tak,] to załóż się teraz z moim panem, królem Asyrii: Dam dwa tysiące koni, jeśli zdołasz posadzić na nich jeźdźców!

²⁴ To jak [ty] chcesz zmusić do odwrotu namiestnika, jednego z najmniejszych sług mojego pana, a ufać Egiptowi co do rydwanów i rumaków?

²⁵ Poza tym, czy to nie inaczej niż ze względu na JHWH wyruszyłem przeciwko temu miejscu, aby je zniszczyć? To JHWH powiedział do mnie: Wyrusz przeciwko tej ziemi i zniszcz ją!

²⁶ Wtedy Eliakim, syn Chilkiasza, Szebna i Joach powiedzieli do kanclerza: Prosimy, przemawiaj do swoich sług po aramejsku, gdyż my to rozumiemy, i nie rozmawiaj z nami po judejsku w obecności tego ludu, który jest na murze.

²⁷ Ale kanclerz im odpowiedział: Czy to [tylko] do twojego pana i do ciebie posłał mnie mój pan, abym wygłosił te słowa? Czy nie także do tych ludzi siedzących na murze, aby wraz z wami jeść swój kał i pić swój mocz?

²⁸ Po czym kanclerz stanął i zawołał donośnym głosem po judejsku. Przemówił i powiedział: Słuchajcie słowa wielkiego króla, króla Asyrii:

²⁹ Tak mówi król: Niech Hiskiasz nie zwodzi was, bo nie zdoła was wyrwać z mojej ręki.

³⁰ Niech Hiskiasz nie zmusza was do zaufania JHWH: Na pewno JHWH nas wyrwie, a to miasto nie zostanie wydane w rękę króla Asyrii.

³¹ Nie słuchajcie Hiskiasza, gdyż tak mówi król Asyrii: Uczyńcie [sobie] ze mną błogosławieństwo i wyjdźcie do mnie – i [wtedy] jedzcie każdy ze swojej winorośli i każdy ze swojego figowca, i pijcie każdy ze swojej studni,

³² aż przyjdę i zabiorę was do ziemi podobnej do waszej, ziemi zboża i moszczu, ziemi chleba i winnic, ziemi oliwników, świeżej oliwy i miodu – i będziecie żyć, a nie umierać. Tylko nie słuchajcie Hiskiasza, gdy zwodzi was słowami: JHWH nas wyrwie!

³³ Czy rzeczywiście bogowie narodów wyrwali, każdy swoją ziemię, z ręki króla Asyrii?

³⁴ Gdzie są bogowie Chamat i Arpadu? Gdzie bogowie Sefarwaim, Heny i Iwy? Czy wyrwali Samarię z mojej ręki?

³⁵ Którzy spośród wszystkich bogów tych ziem wyrwali swoją ziemię z mojej ręki, że JHWH miałby wyrwać z mojej ręki Jerozolimę?

³⁶ Lud zaś milczał i nie odpowiedział mu ani słowem, gdyż taki był rozkaz królewski: Nie odpowiadajcie mu!

³⁷ I przyszedł Eliakim, syn Chilkiasza, który stał nad pałacem, i Szebna, pisarz, i Joach, syn Asafa, kanclerz, do Hiskiasza w rozdartych szatach i donieśli mu słowa kanclerza [Asyrii].