2 Koryntów 7 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Wezwanie do czystości życia

¹ Mając zatem takie obietnice, ukochani, oczyśćmy się od wszelkiego splamienia ciała i ducha, w bojaźni Boga doskonaląc poświęcenie.

Wezwanie do otwartości

² Zróbcie nam miejsce; nikogo nie skrzywdziliśmy, nikogo nie zrujnowaliśmy, nikogo nie oszukaliśmy.

³ Nie mówię dla potępienia; bo wcześniej powiedziałem, że w naszych sercach jesteście na wspólną śmierć i na wspólne życie.

⁴ Wielka jest moja śmiałość względem was, wielka jest moja chluba z was; zostałem wypełniony pociechą, jestem obficie wypełniony radością przy każdym naszym ucisku.

⁵ Bo i gdy przyszliśmy do Macedonii, nasze ciało nie doznało żadnego wytchnienia, lecz zewsząd byliśmy dręczeni – na zewnątrz walki, wewnątrz obawy.

⁶ Lecz Ten, który pociesza uniżonych, Bóg, pocieszył nas przybyciem Tytusa;

⁷ jednak nie tylko jego przybyciem, ale także pociechą, którą został pocieszony u was, gdy nam opowiadał o waszej tęsknocie, o waszym płaczu i o waszej żarliwości względem mnie, tak że byłem jeszcze bardziej uradowany.

⁸ Bo jeśli nawet zasmuciłem was listem, nie żałuję; a jeśli żałowałem – widzę bowiem, że tamten list przynajmniej na chwilę was zasmucił –

⁹ to teraz cieszę się, nie dlatego, że zostaliście zasmuceni, ale że zostaliście zasmuceni dla opamiętania; byliście bowiem zasmuceni po Bożemu, tak że niczego z naszego powodu nie straciliście.

¹⁰ Gdyż smutek, który jest według Boga, wywołuje opamiętanie, którego się nie żałuje, a które prowadzi do zbawienia; natomiast smutek światowy sprawia śmierć.

¹¹ Oto bowiem samo to zasmucenie według Boga – jaką sprawiło w was, owszem, tęsknotę, owszem, żarliwość, owszem, [chęć] wymierzenia kary! We wszystkim w tej sprawie okazaliście się czyści.

¹² A zatem jeśli i napisałem do was, to nie ze względu na tego, który wyrządził krzywdę, ani ze względu na pokrzywdzonego, ale po to, aby uwidoczniła się wasza sumienność o nas z waszej strony przed obliczem Bożym.

¹³ Dlatego doznaliśmy zachęty. W tej naszej zachęcie jeszcze obficiej ucieszyliśmy się z powodu radości Tytusa, że jego duch doznał odświeżenia ze strony was wszystkich;

¹⁴ bo jeśli się przed nim nieco wami chlubiłem, nie zostałem zawstydzony, lecz jak wszystko w prawdzie wam powiedziałem, tak i nasza chluba przed Tytusem okazała się prawdą.

¹⁵ A jego głębokie uczucia względem was są jeszcze obfitsze, gdy sobie przypomina posłuszeństwo was wszystkich, jak to przyjęliście go z lękiem i z drżeniem.

¹⁶ Cieszę się, że we wszystkim mogę na was polegać.