2 Koryntów 5 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

¹ Wiemy bowiem, że kiedy namiot tego naszego ziemskiego mieszkania ulegnie rozpadowi, mamy budowlę od Boga, mieszkanie zbudowane nie rękoma, wieczne – w niebie.

² Bo też w tym wzdychamy, tęskniąc, by przyoblec nasze mieszkanie z nieba,

³ jeśli rzeczywiście, rozebrawszy się, nie zostaniemy znalezieni nadzy.

⁴ Bo też, jako przebywający w tym namiocie, wzdychamy obciążeni, ponieważ nie chcemy rozebrania się, lecz przyobleczenia się – aby to, co śmiertelne, zostało wchłonięte przez życie.

⁵ A tym, który nas do tego właśnie przysposobił, jest Bóg, który dał nam zadatek Ducha.

⁶ Zawsze zatem ufni i świadomi, że mieszkając w ciele, jesteśmy z dala od Pana –

⁷ wiarą bowiem żyjemy, nie tym, co widzialne –

⁸ ufamy, choć wolelibyśmy raczej wyprowadzić się z ciała i zamieszkać u Pana.

⁹ Stąd też dążymy, aby – czy mieszkając, czy wyprowadzając się – Jemu być miłymi.

¹⁰ Wszystkich nas bowiem czeka ujawnienie [własnych spraw] przed trybunałem Chrystusa, aby każdy odebrał sobie [zapłatę] za to, czego dokonał za sprawą ciała – czy to dobrego, czy złego.

Posługa pojednania

¹¹ Znając zatem bojaźń Pana, przekonujemy ludzi; dla Boga wszystko w nas jest jawne; spodziewam się, że jawne jest też w waszych sumieniach.

¹² Nie polecamy wam siebie ponownie, lecz dajemy wam sposobność do chluby z powodu nas, abyście mieli [coś] przeciw tym, którzy chlubią się tym, co zewnętrzne, a nie [tym, co] w sercu.

¹³ Bo jeśli szalejemy, to dla Boga, a jeśli jesteśmy przy zdrowych zmysłach – to dla was.

¹⁴ Gdyż miłość Chrystusa przynagla nas, którzy stwierdziliśmy, że Jeden zamiast wszystkich umarł, a zatem wszyscy umarli;

¹⁵ a umarł zamiast wszystkich, aby ci, którzy żyją, już nie dla siebie żyli, ale dla Tego, który zamiast nich umarł i został wzbudzony.

¹⁶ Tak więc my od teraz nie znamy nikogo według ciała; i jeśli nawet Chrystusa poznaliśmy według ciała, od teraz [Go tak] już nie znamy.

¹⁷ Jeśli więc ktoś jest w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło – i nastało nowe!

¹⁸ A wszystko to jest z Boga, który nas pojednał z sobą przez Chrystusa i powierzył nam posługę pojednania,

¹⁹ jako że Bóg w Chrystusie świat z sobą pojednuje, nie zaliczając im ich upadków, i zlecił nam Słowo pojednania.

²⁰ W miejsce Chrystusa niesiemy więc poselstwo, jakby [samego] Boga, który przez nas wzywa; w miejsce Chrystusa błagamy: Dajcie się pojednać z Bogiem.

²¹ [On] Tego, który nie poznał grzechu, zamiast nas uczynił grzechem, abyśmy my w Nim stali się sprawiedliwością Boga.