1 Królewska 21 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Achab i winnica Nabota

¹ Po tych wydarzeniach stała się rzecz następująca: Nabot Jizreelczyk miał w Jizreelu winnicę obok pałacu Achaba, króla Samarii.

² I Achab zwrócił się do Nabota: Daj mi swoją winnicę, a będzie mi za ogród warzywny, bo leży ona blisko przy moim domu; ja zaś dam ci za nią winnicę lepszą niż ona. A jeśli uznasz za dobre w swoich oczach, dam ci srebro – cenę za nią.

³ Ale Nabot powiedział do Achaba: Jak najdalej mi, na JHWH, od tego, bym ci dał dziedzictwo mojego ojca!

⁴ Achab przyszedł więc do domu posępny i gniewny z powodu odmowy, której udzielił mu Nabot Jizreelczyk, kiedy powiedział: Nie dam ci dziedzictwa po moich ojcach. Położył się do łóżka, odwrócił twarz i nie spożył posiłku.

⁵ Izebel, jego żona, przyszła do niego i zapytała: Dlaczego to jesteś w tak posępnym nastroju, że nawet nie spożyłeś posiłku?

⁶ Wyznał jej zatem: Rozmawiałem z Nabotem Jizreelczykiem i powiedziałem mu: Daj mi swoją winnicę za srebro lub – jeśli wolisz – dam ci w zamian za nią [inną] winnicę. A [on] odpowiedział: Nie dam ci mojej winnicy.

⁷ Wówczas Izebel, jego żona, powiedziała do niego: To ty teraz sprawujesz władzę w Izraelu! Wstań, spożyj posiłek i bądź dobrej myśli. Ja ci dam winnicę Nabota Jizreelczyka.

Intryga Izebel

⁸ I [Izebel] napisała listy w imieniu Achaba, opatrzyła je jego pieczęcią i rozesłała te listy do starszych i do możnych, którzy mieszkali razem z Nabotem w jego mieście.

⁹ W listach tych pisała tak: Ogłoście post, a Nabota postawcie na przedzie ludu.

¹⁰ Postawcie też przeciwko niemu dwóch niegodziwych ludzi i niech zaświadczą: Bluźniłeś Bogu i królowi. Potem wyprowadźcie go, ukamienujcie – i niech umrze.

¹¹ I ludzie z jego miasta, starsi i możni, mieszkający w jego mieście, postąpili tak, jak im poleciła Izebel, jak napisała w listach, które do nich przysłała.

¹² Ogłosili post i postawili Nabota na przedzie ludu.

¹³ Potem przyszli dwaj niegodziwi ludzie, zasiedli naprzeciw niego i ci niegodziwi ludzie poświadczyli przeciw Nabotowi przed ludem: Nabot bluźnił Bogu i królowi. Wyprowadzili go zatem na zewnątrz miasta, ukamienowali i tak umarł.

¹⁴ Następnie posłali do Izebel wiadomość: Nabot został ukamienowany i umarł.

¹⁵ Gdy Izebel usłyszała, że Nabot został ukamienowany i umarł, powiedziała Izebel do Achaba: Wstań! Weź w posiadanie winnicę Nabota Jizreelczyka, której nie chciał ci dać za srebro. Nabot nie żyje, bo umarł!

¹⁶ Kiedy więc Achab usłyszał, że Nabot umarł, wstał Achab, aby zejść do winnicy Nabota Jizreelczyka i ją posiąść.

Zapowiedź kary za zgładzenie Nabota

¹⁷ Wtedy stało się Słowo JHWH do Eliasza Tiszbity, tej treści:

¹⁸ Wstań, zejdź, aby spotkać Achaba, króla Izraela, który mieszka w Samarii. Oto jest w winnicy Nabota, do której zszedł, aby ją posiąść.

¹⁹ Lecz przemów do niego tymi słowy: Tak mówi JHWH: Czyżbyś zamordował, a potem brał w posiadanie? I przemów do niego [jeszcze] tymi słowy: Tak mówi JHWH: W miejscu, gdzie psy lizały krew Nabota, psy będą lizać także twoją krew – tak, twoją!

²⁰ Achab odpowiedział Eliaszowi: Czyżbyś już mnie znalazł, mój wrogu? A [on] na to: Znalazłem, ponieważ zaprzedałeś się czynieniu tego, co złe w oczach JHWH.

²¹ Oto Ja to, co złe, sprowadzę na ciebie i zamiotę po tobie, i wytnę u Achaba każdego mężczyznę, niewolnego i wolnego, w Izraelu.

²² I postąpię z twoim domem tak, jak z domem Jeroboama, syna Nebata, i jak z domem Baszy, syna Achiasza – z powodu gniewu, do którego [Mnie] pobudziłeś, i grzechu, w który wciągnąłeś Izraela.

²³ A o Izebel tak mówi JHWH: Psy pożrą Izebel w obrębie murów Jizreela.

²⁴ Kto u Achaba umrze w mieście, tego pożrą psy, a kto umrze w polu, tego pożre ptactwo niebios.

²⁵ Bo rzeczywiście nie było takiego jak Achab, który by tak się zaprzedał czynieniu tego, co złe w oczach JHWH – do czego [zresztą] zwodziła go Izebel, jego żona.

²⁶ Zohydził się bardzo, chodząc za plugastwami, we wszystkim tak, jak to czynili Amoryci, których JHWH wydziedziczył przed synami Izraela.

²⁷ Gdy Achab usłyszał te słowa, rozdarł swoje szaty, wdział wór na swoje ciało i pościł, sypiał w worze i chodził przygnębiony.

²⁸ Wówczas stało się Słowo JHWH do Eliasza Tiszbity, tej treści:

²⁹ Czy widziałeś, jak Achab upokorzył się przede Mną? Dlatego, że upokorzył się przede Mną, nie sprowadzę nieszczęścia za jego dni, sprowadzę nieszczęście na jego dom za dni jego syna.