1 Królewska 17 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

Prorok Eliasz i zapowiedź suszy

¹ Wtedy Eliasz Tiszbita z Tiszbe w Gileadzie powiedział do Achaba: Jak żyje JHWH, Bóg Izraela, przed którego obliczem stoję, że w tych latach nie będzie rosy ani deszczu, jak tylko na słowo moich ust.

Eliasz nad potokiem Kerit

² Wówczas stało się do niego Słowo JHWH tej treści:

³ Odejdź stąd, skieruj się na wschód i ukryj się nad potokiem Kerit, który płynie od wschodu Jordanu.

⁴ Z tego potoku będziesz pił, a krukom nakazałem, aby cię tam utrzymywały.

⁵ Poszedł więc i postąpił według Słowa JHWH, to jest poszedł i zamieszkał nad potokiem Kerit, który płynie od wschodu Jordanu.

⁶ Kruki przynosiły mu chleb i mięso rano oraz chleb i mięso wieczorem, a [wodę] pił z potoku.

⁷ Lecz po upływie dni potok wysechł, gdyż w tej ziemi nie było deszczu.

⁸ Wtedy stało się do niego Słowo JHWH tej treści:

⁹ Wstań, idź do Sarepty, która należy do Sydonu, i zamieszkaj tam. Oto nakazałem tam pewnej kobiecie, wdowie, aby cię utrzymywała.

Eliasz u wdowy w Sarepcie

¹⁰ Wstał więc i poszedł do Sarepty, a gdy wchodził do bramy miasta, oto pewna kobieta, wdowa, zbierała tam kawałki drewna. Zawołał zatem do niej: Przynieś mi, proszę, nieco wody w naczyniu, abym się napił.

¹¹ A gdy szła, aby nabrać, zawołał do niej: Weź [też], proszę, do ręki kawałek chleba dla mnie.

¹² Lecz [ona] odpowiedziała: Jak żyje JHWH, twój Bóg, że nie mam żadnego wypieku, jedynie garść mąki w dzbanie i nieco oliwy w kance. Oto właśnie zbieram parę drewek, żeby pójść i przyrządzić to dla siebie i dla mojego syna, a gdy to zjemy, to umrzemy.

¹³ Lecz Eliasz powiedział do niej: Nie bój się! Idź i uczyń, jak mówisz, najpierw jednak zrób z tego dla mnie mały placek i wynieś mi [go], a dla siebie i swojego syna zrobisz potem.

¹⁴ Gdyż tak mówi JHWH, Bóg Izraela: Mąka nie skończy się w dzbanie i oliwy w kance nie braknie, do dnia, w którym JHWH [znów] skropi deszczem oblicze [tej] ziemi.

¹⁵ Poszła więc i postąpiła według słowa Eliasza, i jedli, ona i on, i jej dom, przez [wiele] dni.

¹⁶ Mąka nie wyczerpała się w dzbanie, a oliwy nie zabrakło w kance, według Słowa JHWH, które wypowiedział za pośrednictwem Eliasza.

¹⁷ Po tych wydarzeniach zachorował syn tej kobiety, pani domu, a jego choroba tak bardzo się wzmogła, że [w końcu] ustał mu oddech.

¹⁸ Wtedy powiedziała do Eliasza: Co mnie i tobie, mężu Boży! Przyszedłeś do mnie, aby przypomnieć mi moją winę i uśmiercić mojego syna.

¹⁹ Lecz [on] powiedział do niej: Daj mi swojego syna. Po czym wziął go z jej łona i zaniósł go do górnej komnaty, w której mieszkał, gdzie położył go na swoim łóżku.

²⁰ Potem zawołał do JHWH i powiedział: JHWH, Boże mój! Czy także na tę wdowę, u której goszczę, chcesz sprowadzić nieszczęście, uśmiercając jej syna?

²¹ Potem wyciągnął się nad dzieckiem trzy razy i zawołał do JHWH: JHWH, Boże mój, niech wróci, proszę, dusza tego dziecka do jego wnętrza.

²² I JHWH wysłuchał głosu Eliasza, i wróciła dusza tego dziecka do jego wnętrza – i ożyło!

²³ Eliasz wziął zatem dziecko, zniósł je z górnej komnaty do domu i oddał je jego matce. Powiedział przy tym Eliasz: Spójrz, twój syn żyje!

²⁴ Wtedy kobieta powiedziała do Eliasza: Teraz to wiem, że jesteś mężem Bożym i że Słowo JHWH w twoich ustach jest prawdą.