1 Jana 3 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza

¹ Zobaczcie, jak wielką miłość okazał nam Ojciec, abyśmy zostali nazwani dziećmi Bożymi – i [nimi] jesteśmy. Dlatego świat nas nie zna, że Jego nie poznał.

² Ukochani, teraz jesteśmy dziećmi Boga, a jeszcze nie okazało się, kim będziemy. Wiemy, że gdy się okaże, będziemy podobni do Niego, gdyż zobaczymy Go takim, jaki jest.

³ A każdy, kto pokłada w Nim tę nadzieję, oczyszcza się, tak jak On jest czysty.

⁴ Każdy, kto popełnia grzech, popełnia bezprawie, grzech bowiem jest bezprawiem.

⁵ A wiecie, że On się objawił, aby usunąć grzechy i w Nim grzechu nie ma.

⁶ Każdy, kto w Nim trwa, nie grzeszy; każdy, kto grzeszy, nie widział Go ani Go nie poznał.

⁷ Dzieci, niech was nikt nie zwodzi; kto czyni sprawiedliwość, jest sprawiedliwy, tak jak On jest sprawiedliwy.

⁸ Kto popełnia grzech, jest z diabła, gdyż diabeł od początku grzeszy. Po to objawił się Syn Boży – aby zniszczyć dzieła diabła.

⁹ Każdy, kto został zrodzony z Boga, nie popełnia grzechu, gdyż trwa w nim Jego nasienie, i nie jest w stanie grzeszyć, gdyż został zrodzony z Boga.

¹⁰ Po tym rozpoznaje się dzieci Boga i dzieci diabła. Każdy, kto nie czyni sprawiedliwości, nie jest z Boga, jak i ten, kto nie kocha swojego brata.

¹¹ Gdyż takie jest to przesłanie, które słyszeliście od początku, abyśmy kochali się nawzajem.

¹² Nie tak jak Kain, który był od złego i zamordował swojego brata. A dlaczego go zamordował? Dlatego, że jego czyny były złe, a czyny jego brata sprawiedliwe.

Chrześcijańska codzienność

¹³ I nie dziwcie się, bracia, jeśli was świat nienawidzi.

¹⁴ My jesteśmy świadomi, że przeszliśmy ze śmierci do życia, ponieważ kochamy braci; ten, kto nie kocha, trwa w śmierci.

¹⁵ Każdy, kto nienawidzi swojego brata, jest mężobójcą, a jesteście świadomi, że żaden mężobójca nie ma życia wiecznego, które by w nim trwało.

¹⁶ Po tym rozpoznaliśmy miłość, że On położył za nas swoją duszę; i my powinniśmy kłaść duszę za braci.

¹⁷ Jeśli ktoś posiada dobra tego świata, a widzi swojego brata w potrzebie i zamyka przed nim swoje wnętrze, jak może w nim mieszkać miłość Boga?

¹⁸ Dzieci, kochajmy nie słowem lub językiem, ale czynem i prawdą.

¹⁹ Po tym też poznamy, że jesteśmy z prawdy, i upewnimy przed Nim nasze serce,

²⁰ że – jeśli oskarża nasze serce – że Bóg jest większy niż nasze serce i wie wszystko.

²¹ Ukochani, jeśli nasze serce nie oskarża, mamy ufną odwagę przed Bogiem

²² i otrzymujemy od Niego to, o co prosimy, gdyż zachowujemy Jego przykazania i czynimy to, co jest Mu miłe.

²³ A to jest Jego przykazanie, abyśmy uwierzyli w imię Jego Syna, Jezusa Chrystusa, i kochali się wzajemnie – jak dał nam [na to] przykazanie.

²⁴ A kto zachowuje Jego przykazania, trwa w Nim, a On w nim; to natomiast, że On trwa w nas, poznajemy po Duchu, którego nam dał.