Psalmy 44 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

PSALM 44 Skarga upokorzonych klęską

1 Dla prowadzącego chór.

¹ Dla prowadzącego chór. Dla synów Koracha. Pieśń pouczająca.

Pieśń pouczająca.

² Boże, słyszeliśmy na własne uszy, Opowiedzieli nam o tym ojcowie — O dziele, którego dokonałeś za ich dni, Dawno temu.

³ Otóż Ty sam wywłaszczyłeś narody, a im dałeś siedzibę; Wytępiłeś ludy, a ich rozkrzewiłeś.

⁴ Bo przecież nie zdobyli ziemi własnym mieczem Ani nie pomogła im siła ich ramion. Dokonała tego Twoja prawica, zaznaczyło się w tym Twoje ramię, Zabłysło nad nimi światło Twojej przychylności — bo tak względem nich zaplanowałeś.

⁵ Ty sam jesteś mym Królem, mój Boże, Dzięki Tobie Jakub został wybawiony!

⁶ Ty nam dajesz zwycięstwo nad wrogami, Mocą Twego imienia gnieciemy przeciwników.

⁷ Nie polegam bowiem na swym własnym łuku, Nie mój własny miecz mnie ocala.

⁸ To Ty wybawiłeś nas od naszych wrogów I zawstydziłeś tych, którzy nas nienawidzą.

⁹ Codziennie szczyciliśmy się Tobą I na zawsze będziemy wielbić Twoje imię. Sela.

¹⁰ A jednak odrzuciłeś nas i zawstydziłeś, Nie wyszedłeś z naszymi wojskami.

¹¹ Sprawiłeś, że cofnęliśmy się przed nieprzyjacielem, A ci, którzy nas nienawidzą, łupili nas do woli.

¹² Wydałeś nas jak owce na rzeź I rozproszyłeś między narodami.

¹³ Zbyłeś swój lud za bezcen I nic na tym nie zyskałeś.

¹⁴ Wystawiłeś nas na wzgardę sąsiadom, Na drwiny i pośmiewisko otoczenia.

¹⁵ Uczyniłeś nas przysłowiem u narodów, Staliśmy się ludźmi, których traktuje się z politowaniem.

¹⁶ Codziennie patrzę na swą hańbę, Wstyd nieprzerwanie okrywa mą twarz —

¹⁷ Głos szyderców i bluźnierców to sprawia, Wyraz twarzy wroga i mściciela.

¹⁸ To wszystko nas spotkało, A jednak nie porzuciliśmy Ciebie, Nie sprzeniewierzyliśmy się też Twojemu przymierzu.

¹⁹ Nie odwróciło się od Ciebie nasze serce I nasze kroki nie zeszły z Twojej ścieżki.

²⁰ Tak, rozbiłeś nas w miejscu, gdzie ucztują szakale, Rzuciłeś na nas cień śmierci.

²¹ Gdybyśmy porzucili imię naszego Boga I wyciągnęli ręce do jakiegoś bóstwa,

²² To czy Bóg by tego nie odkrył? Przecież On zna tajniki ludzkich serc.

²³ Tymczasem z powodu Ciebie co dzień nas zabijają, Traktują jak owce przeznaczone na rzeź.

²⁴ Obudź się! Dlaczego śpisz, Panie? Powstań i ujmij się za nami!

²⁵ Dlaczego zakrywasz oblicze, Zapominasz o naszej nędzy i znoju?

²⁶ Oto prochu dosięgła nasza dusza, Powaleni przywarliśmy do ziemi.

²⁷ Powstań! Dopomóż nam! Odkup nas ze względu na swą łaskę!