Lamentacje 5 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

Treny 5 Prośba o odnowę

¹ Wspomnij, o PANIE, co się z nami stało! Przyjrzyj się, zobacz naszą zniewagę.

² Nasze dziedzictwo przypadło obcym, a nasze domy cudzoziemcom.

³ Staliśmy się sierotami — bez ojca, nasze matki są niczym wdowy.

⁴ Naszą wodę pijemy za pieniądze, z naszych drzew korzystamy odpłatnie.

⁵ Gnano nas z jarzmem na karkach, brakowało nam sił, ale nie dano nam spocząć.

⁶ Do Egiptu wyciągaliśmy rękę i do Asyrii, by móc najeść się chleba.

⁷ Nasi ojcowie zgrzeszyli — ich już nie ma, a my dźwigamy ich winę.

⁸ Rządzą nami niewolnicy, nie ma kto nas wybawić z ich mocy.

⁹ Zdobywamy chleb z narażeniem życia, bojąc się zbrojnych w miecze na pustyni.

¹⁰ Nasza skóra była rozpalona jak piec z powodu głodowej gorączki.

¹¹ Na Syjonie gwałcono kobiety i w miastach Judy dziewice.

¹² Książęta byli wieszani ich rękami, nie szanowano godności starszych.

¹³ Młodzi nosili kamienie młyńskie, a chłopcy potykali się pod ciężarem drewna.

¹⁴ Starcy przestali bywać w bramach, a młodzieńcy nie grają na strunach.

¹⁵ W sercach zgasła nam radość, taniec zmieniono nam w żałobę.

¹⁶ Spadła nam z głowy korona, biada nam — zgrzeszyliśmy!

¹⁷ Dlatego serce nam choruje, dlatego przygasło spojrzenie —

¹⁸ że góra Syjon jest spustoszona, biegają po niej szakale.

¹⁹ Ty, PANIE, trwasz na wieki, Twój tron — z pokolenia w pokolenie.

²⁰ Dlaczego wciąż o nas zapominasz, opuściłeś nas na tak długie lata?

²¹ Zawróć nas, PANIE, do Ciebie, a wrócimy! Przywróć nam dawne powodzenie!

²² Czy odrzuciłeś nas ostatecznie? Czy pogniewałeś się na nas aż tak bardzo?