Ezechiela 11 - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018

Ezechiela 11 Zapowiedź kary dla przywódców ludu

¹ Następnie Duch uniósł mnie i przeniósł do wschodniej bramy świątyni PANA, zwróconej ku wschodowi. W bramie tej stało dwudziestu pięciu mężczyzn. Wśród nich zobaczyłem Jaazaniasza, syna Azura, i Pelatiasza, syna Benajasza, przywódców ludu.

² Synu człowieczy! — zwrócił się do mnie. — Ci ludzie knują nieprawość. Udzielają oni w tym mieście niegodziwych rad!

³ Mówią: Nieprędko będzie się budować tu domy. To miasto jest kotłem, a my jesteśmy mięsem.

⁴ Dlatego prorokuj przeciwko nim. Prorokuj, synu człowieczy!

⁵ Wtedy spoczął na mnie Duch PANA. Powiedział do mnie: Mów: Tak mówi PAN: Tak mówiliście, domu Izraela! Ja wiem, co wam przychodzi na myśl!

⁶ Pomnożyliście liczbę zabitych przez was w tym mieście, napełniliście jego ulice zwłokami!

⁷ Dlatego tak mówi Wszechmocny PAN: Zabici przez was i złożeni w obrębie miasta będą tym mięsem, dla którego będzie ono kotłem. Was natomiast z niego wyprowadzę.

⁸ Boicie się miecza. A właśnie miecz na was sprowadzę — oświadcza Wszechmocny PAN.

⁹ Wyprowadzę was z miasta i wydam was w ręce wrogów. W ten sposób dokonam nad wami sądu.

¹⁰ Padniecie od miecza. Osądzę was na granicy Izraela — i przekonacie się, że Ja jestem PAN.

¹¹ To miasto nie będzie dla was kotłem, a wy nie będziecie w nim mięsem! Osądzę was na granicy Izraela.

¹² Wtedy przekonacie się, że Ja jestem PAN, którego ustawy lekceważyliście i którego praw nie stosowaliście, ale raczej postępowaliście według praw sąsiednich narodów!

¹³ Gdy tak prorokowałem, umarł Pelatiasz, syn Benajasza. Wówczas padłem na twarz i głośno zawołałem: Ach, Wszechmocny PANIE! Przecież Ty kładziesz kres reszcie Izraela!

¹⁴ Wtedy PAN skierował do mnie Słowo tej treści:

¹⁵ Synu człowieczy! Mieszkańcy Jerozolimy tak mówią o twoich braciach — tak, o twoich braciach i krewnych — i o całym domu Izraela: Oddalili się od PANA, a nam został ten kraj dany na własność!

¹⁶ Dlatego powiedz: Tak mówi Wszechmocny PAN: Tak, wypędziłem ich daleko między narody. Tak, rozproszyłem ich po różnych krajach. Tam, dokąd przybyli, byłem dla nich na krótko świątynią.

¹⁷ Jednak powiedz: Tak mówi Wszechmocny PAN: Zbiorę was spośród ludów. Zgromadzę was z ziem, po których was rozproszyłem, i dam wam ziemię Izraela!

¹⁸ Gdy do niej przybędą, usuną z niej wszelkie ohydztwa i obrzydliwości.

¹⁹ Dam im inne serce, włożę w ich wnętrza nowego ducha. Usunę z nich serca kamienne, a dam im serca wrażliwe.

²⁰ Uczynię tak po to, by postępowali według moich ustaw, przestrzegali moich praw i je stosowali — i będą mi oni ludem, a Ja będę ich Bogiem.

²¹ Ukarzę jednak tych, których serce zdąża za ohydztwami i obrzydliwościami. Zapłata za ich postępki spadnie im na głowy — oświadcza Wszechmocny PAN.

²² Po tych słowach cheruby podniosły skrzydła, koła były tuż przy nich, a nad nimi, u góry, wznosiła się chwała Boga Izraela.

²³ I tak chwała PANA uniosła się, opuściła granice miasta i zatrzymała się na górze położonej na wschód od niego.

²⁴ Mnie natomiast Duch uniósł i — w widzeniu, w Duchu Bożym — przeniósł do wygnańców w Chaldei. Widzenie zaś, które miałem, uniosło się, nie było już nade mną.

²⁵ I przekazałem wygnańcom wszystkie słowa, które objawił mi PAN.