مُکاشفہ 5 - کِتاب مُقدّس سرائیکی ترجمہ

طُومار تے لیلا

¹ وَل مَیں اُوندے سجے ہتھ ءچ، جیہڑا تخت اُتے بیٹھا ہا، ہِک طُومار ڈِٹھا جیہڑا ڈوہائیں پاسُوں لِکھیا ہویا ہا تے جِینکُوں سَت مُہراں لا تے بند کیتا گِیا ہا۔

² تے مَیں ہِک فرشتہ کُوں ڈِٹھا جیہڑا اُچی اواز نال ایہ آدھا پِیا ہا جو ”کوݨ اِنہاں مُہراں کُوں تروڑ تے اِیں طُومار کُوں کھولنڑ دے لائق ہے؟“

³ پر نہ اسمان اُتے نہ زمین اُتے تے نہ زمین دے تلے کوئی بندہ ہا جیہڑا اُوں طُومار کُوں کھول تے اُونکُوں پڑھ سگے۔

⁴ تے مَیں بُٹ بُٹ رووݨ لگ پِیا کیوں جو کوئی وی اِیں لائق نہ مِلیا جیہڑا اُوں طُومار کُوں کھول سگے یا اُونکُوں پڑھ سگے۔

⁵ وَل اُنہاں بزُرگاں ءچوں ہِک میکُوں آکھیا جو ”نہ رو، ڈیکھ، یہُوداہ دے قبیلے دا ببرشیر جیہڑا داؤد دی نسل ہے، غالب آیا ہے۔ اُوہو اُوں طُومار کُوں تے اُوندیاں ستّے مُہراں کُوں کھول سگدے۔“

⁶ وَل مَیں اُوں تخت، چارے جانداراں تے اُنہاں بزُرگاں دے وچال ہِک لیلا کھڑا ڈِٹھا جیہڑا ذبح تھیّا ہویا لگدا ہا۔ اُوندے سَت سینگ ہَن تے سَت اکھیں۔ ایہ خُدا دیاں سَت رُوحاں ہِن جیہڑیاں ساری زمین اُتے بھیجیاں گئیاں ہِن۔

⁷ او لیلا آیا تے اُوں تخت اُتے بیٹھے ہوئے دے سجے ہتھ کنُوں او طُومار گِھن گِھدا۔

⁸ تے جِیں ویلے اُوں او طُومار گِھن گِھدا تاں او چارے جاندار تے او چوِّیہہ بزُرگ، لیلے دے سامنڑے سجدہ ءچ ڈھے پئے۔ اُنہاں ءچوں ہر ہِک دے کولھ ستار تے خوشبودار مصالحے نال بھرے سونے دے مُنگر ہَن۔ ایہ مُقدّساں دیاں دُعاواں ہِن۔

⁹ تے او ایہ نواں گیت گاوݨ لگے جو ”تُوں ای اِیں لائق ہیں جو طُومار کُوں گِھن تے اُوندیاں مُہراں کھولیں، کیوں جو تَیں ذبح تھی تے آپنڑے خون نال ہر قبیلہ، ہر زبان، ہر اُمت تے ہر قوم ءچوں لوکاں کُوں خُدا دے واسطے مُل گِھن گِھدے۔

¹⁰ تے اُنہاں کُوں ساڈے خُدا کیتے ہِک بادشاہی تے کاہِن بنڑا ڈِتا تے او زمین اُتے بادشاہی کریسن۔“

¹¹ وَل مَیں نِگاہ کیتی تاں لکھاں کروڑاں فرشتیاں دی اواز سُنڑی جیہڑے اُوں تخت تے اُنہاں جانداراں تے بزُرگاں دے چودھارُوں موجود ہَن۔

¹² او اُچی اواز نال آدھے پئے ہَن جو ”ذبح تھیّا ہویا لیلا ای قُدرت، دولت، حِکمت، عزت، جلال تے تمجید دے لائق ہے۔“

¹³ وَل مَیں اسمان تے زمین اُتے، تے زمین دے تلے تے سمندر دی ساری مخلوق کُوں یعنی سبھ شیواں کُوں جیہڑیاں اُنہاں ءچ ہِن، ایہ آدھے ہوئے سُنڑیا جو ”جیہڑا تخت اُتے بیٹھا ہے، اُوندی تے لیلے دی تمجید، عزت، جلال تے قُدرت ہمیشاں تئیں راہوے۔“

¹⁴ تے چارے جانداراں آکھیا، ”آمین“ تے بزُرگاں ڈھے تے سجدہ کیتا۔