مُکاشفہ 19 - کِتاب مُقدّس سرائیکی ترجمہ

¹ اِیندے بعد مَیں اسمان اُتے لوکاں دی ہِک بہُوں وڈی جماعت کُوں ایہ آدھے ہوئے سُنڑیا جو ”ہلّلُویاہ! نجات تے جلال تے قُدرت ساڈے خُدا ای دی ہے،

² کیوں جو اُوندے فیصلے سچے تے راست ہِن۔ اُوں وڈی طوائف اُتے اُوں سزا دا حُکم کیتا جئیں آپنڑی حرام کاری نال دُنیا کُوں خراب کر ڈِتا ہا۔ خُدا اُوں کنُوں آپنڑے بندیاں دے خون دا بدلہ گِھن گِھدے۔“

³ تے اُنہاں ہِک پھیری ولا اُچی اواز ءچ آکھیا ”ہلّلُویاہ! اُوں طوائف دے سڑن دا دُھوواں ہمیشاں تئیں اُٹھدا راہسی۔“

⁴ وَل چوِّیہہ بزُرگاں تے چارے جانداراں خُدا کُوں جیہڑا تخت اُتے بیٹھا ہا، ڈھے تے سجدہ کیتا تے آکھیا ”آمین۔ ہلّلُویاہ!“

لیلے دی شادی دی دعوت

⁵ وَل تخت کنُوں ایہ اواز آئی جو ”خُدا دے بندیو! تُساں جیہڑے اُوندا ڈر رکھیندے ہیوے بھانویں چھوٹے ہیوے یا وڈے، ساڈے خُدا دی حمد کرو۔“

⁶ وَل مَیں ہِک وڈی جماعت جیہی اواز جیہڑی زور نال واہندے پانڑی جیہی تے بجلی دی گجکار وانگُوں ہئی، ایہ آدھے ہوئے سُنڑی، ”ہلّلُویاہ! کیوں جو ساڈا خُداوند قادر ِ مُطلق خُدا بادشاہی کریندے۔

⁷ آؤ اساں خوشی مناؤں تے بہُوں شادمان تھیؤں اُوندی تعریف کرُوں کیوں جو لیلے دی شادی دا وقت آ گئے تے اُوندی کُنوار آپنڑے آپ کُوں تیار کر گِھدے۔

⁸ اُونکُوں چمکدار تے صاف مہین لینن دے کپڑے پاوݨ دا حق مِلے“ کیوں جو مہین لینن دے کپڑیاں دا مطلب مُقدّساں دی صداقت دے کم ہِن۔

⁹ وَل اُوں فرشتے میکُوں آکھیا جو ”لِکھ، ’مُبارک ہِن او جیہڑے لیلے دی شادی دی دعوت ءچ سڈے گئے ہِن‘۔“ اُوں مزید آکھیا جو ”ایہ خُدا دے سچے گالھیں ہِن۔“

¹⁰ وَل مَیں اُونکُوں سجدہ کرݨ کیتے اُوندے پیراں ءچ ڈھے پِیا پر اُوں میکُوں آکھیا، ”خبردار! اِینویں نہ کر۔ مَیں وی تیڈے نال تے تیڈے بِھرانواں نال جیہڑے یسُوع دی گواہی ڈیوݨ اُتے قائم ہِن، خدمت کرݨ آلا ہاں۔ خُدا ای کُوں سجدہ کر کیوں جو یسُوع دی گواہی ڈیوݨ نبُوّت دی رُوح ہے۔“

چِٹے گھوڑے دا سوار

¹¹ وَل مَیں اسمان کُوں کُھلیا ڈِٹھا تے میکُوں ہِک چِٹا گھوڑا نظر آیا جِیندا سوار وفادار تے سچا اکھویندے تے اِنصاف نال عدالت تے جنگ کریندے۔

¹² اُوندے اکھیں بھاہ دے شعلے وانگُوں ہِن تے اُوندے سر اُتے بہُوں سارے تاج ہِن۔ تے اُوں سوار اُتے ہِک ناں وی لِکھیا ہویا ہے جِینکُوں اُوندے علاوہ بِیا کوئی نئیں جانڑدا۔

¹³ او رَت ءچ پُسے ہوئے کپڑے پاتی ودے تے اُوندا ناں ”خُدا دا کلام“ ہے۔

¹⁴ اسمانی فوجاں چِٹے تے صاف لینن دے کپڑے پاتے ہوئیاں چِٹے گھوڑیاں اُتے سوار تھی تے اُوندے پِچُھوں پِچُھوں آندیاں پئیاں ہِن۔

¹⁵ اُوندے مُنہ ءچوں ہِک تیز تلوار نِکلدی ہے جیندے نال او قوماں کُوں مریسی۔ او لُوہے دے عصا نال اُنہاں اُتے حکُومت کریسی۔ او اُنہاں کُوں قادر ِ مُطلق خُدا دے قہر دے شراب دے حوض ءچ انگُوراں وانگُوں لتاڑ ڈیسی۔

¹⁶ اُوندے کپڑیاں تے ستھل اُتے ایہ ناں لِکھیا ہویا ہے ”بادشاہاں دا بادشاہ، خُداونداں دا خُداوند۔“

¹⁷ وَل مَیں ہِک فرشتہ کُوں سِجھ اُتے کھڑے ڈِٹھا۔ اُوں اسمان ءچ اُڈدے ہوئے سارے پکھیاں کُوں اُچی اواز نال آکھیا، ”آؤ تے خُدا دی وڈی دعوت ءچ شریک تھیوݨ کیتے جمع تھی ونجو۔

¹⁸ بادشاہاں، سپہ سالاراں، زور آوراں، گھوڑیاں تے اُنہاں دے سواراں دا گوشت تے ازاد تے غُلام، چھوٹے تے وڈے سبھ آدمیاں دا گوشت کھاؤ۔“

¹⁹ وَل مَیں حیوان کُوں زمین دے بادشاہاں تے اُنہاں دیاں فوجاں کُوں اُوں گھوڑے دے سوار تے اُوندے لشکر نال جنگ کرݨ کیتے جمع تھیندے ڈِٹھا۔

²⁰ پر اُوں حیوان کُوں گرفتار کر گِھدا گِیا تے اُوندے نال اُوں کُوڑے نبی کُوں وی جئیں اُوندی خاطر معجزانہ نشان ڈِکھائے ہَن۔ اُنہاں معجزیاں دے ذریعے اُوں اُنہاں لوکاں کُوں جِنہاں حیوان دا نشان لوایا ہا تے اُوندے بُت دی عبادت کیتی ہئی، گُمراہ کیتا ہا۔ او ڈوہائیں گندھک نال بلدی ہوئی بھاہ دی جھیل ءچ زندہ سَٹ ڈِتے گئے۔

²¹ تے باقی لوک اُوندی تلوار نال ہلاک تھی گئے جیہڑی گھوڑے دے سوار دے مُنہ کنُوں نِکلدی ہئی۔ تے سارے پکھی اُنہاں دا گوشت کھا کھا تے رَج گئے۔