مرقس 6 - کِتاب مُقدّس سرائیکی ترجمہ

ناصرت ءچ یسُوع کُوں رَد کیتا ویندے

¹ وَل اُتھوں کنُوں روانہ تھی تے یسُوع آپنڑے شہر ناصرت ءچ آیا تے اُوندے شاگرد اُوندے پِچُھوں ٹُر پئے۔

² جِیں ویلے سبت دا ڈینہہ آیا تاں او عبادت خانہ ءچ تعلیم ڈیوݨ لگا تے بہُوں سارے لوک سُنڑ تے حیران تھئے تے آکھنڑ لگے ”ایہ گالھیں اُونکُوں کِتھوں آ گئیاں تے ایہ کیجھی حِکمت ہے جیہڑی اُونکُوں عطا کیتی گئی؟ تے ایجھے معجزے او کِینویں ظاہر کریندے؟

³ کیا ایہ اُوہو درکھاݨ نئیں جیہڑا مریم دا پوتر تے یعقُوب تے یوسیس تے یہُوداہ تے شمعون دا بِھرا ہے؟ تے کیا اُوندیاں بھینڑاں ساڈے نال اِتھائیں نئیں؟“ بس اُنہاں اُوندی وجہ کنُوں ٹھوکر کھادی۔

⁴ یسُوع اُنہاں کُوں آکھیا، ”نبی دی بےقدری اُوندے آپنڑے وطن، رشتے داراں تے گھر آلیاں دے علاوہ بِیا کِتھائیں نئیں تھیندی۔“

⁵ او کوئی معجزہ اُتھاں نہ ڈِکھا سگیا۔ صرف تھوڑے جِیہے بیماراں اُتے ہتھ رکھ تے اُنہاں کُوں شِفا ڈِتی۔

⁶ تے او اُنہاں دی بےاعتقادی تے بہُوں حیران تھیّا۔ وَل یسُوع چارے پاسُوں دے دیہاتاں ءچ پِھردے ہوئے تعلیم ڈیندا ریہا۔

یسُوع شاگرداں کُوں تبلیغ کیتے بھجیندے

⁷ تے اُوں اُنہاں بارہاں کُوں آپنڑے کولھ سڈ تے اُنہاں کُوں ڈُو ڈُو کر تے بھیجنڑ شروع کیتا، تے اُنہاں کُوں بدرُوحاں اُتے اِختیار بخشیا،

⁸ تے حُکم ڈِتا جو ”سفر کیتے سوٹی دے سوا کُجھ نہ گِھنائے، نہ روٹی، نہ تھیلا، نہ آپنڑے کمر بند ءچ پیسے۔

⁹ جُتیاں پا گِھنائے پر ڈُو چولے نہ پوائے۔“

¹⁰ تے اُوں اُنہاں کُوں آکھیا، ”تُساں جیہڑے گھر ءچ داخل تھیؤ جئیں تئیں اُتھوں روانہ نا تھیؤ اُتھائیں ٹِکائے۔

¹¹ تے جیہڑی جاہ دے لوک تُہاکُوں قبول نہ کرݨ تے تُہاڈی نہ سُنڑݨ تاں اُتھوں کنُوں روانہ تھیندے ویلے آپنڑے پیراں دی دھُوڑ چِھنڈک ڈیوائے تاں جو اُنہاں دے خلاف گواہی ہووے۔“

¹² بس شاگرداں روانہ تھی تے تبلیغ کیتی جو ”توبہ کرو۔“

¹³ تے بہُوں ساریاں بدرُوحاں کُوں کڈھیا تے بہُوں سارے بیماراں کُوں زیتون دا تیل لا تے شِفا ڈِتی۔

یُوحنّا بپتسمہ ڈیوݨ آلے دی موت

¹⁴ ہیرودیس بادشاہ یسُوع دا ذِکر سُنڑیا کیوں جو اُوندا ناں مشہور تھی گِیا ہا۔ کُجھ لوکاں آدھے ہَن جو ”یُوحنّا بپتسمہ ڈیوݨ آلا مُردیاں ءچوں زندہ تھی گئے، اِیں واسطے او معجزے ڈکھیندے۔“

¹⁵ پر کُجھ لوک آدھے ہَن جو ”ایلیّاہ ہے،“ تے کُجھ ایہ جو ”پُرانڑے زمانے دے نبیاں آلی کار کوئی نبی ہے۔“

¹⁶ پر ہیرودیس ایہ سُنڑ تے آکھیا جو ”یُوحنّا جِیندا مَیں سر کٹوایا ہا اُوہو زندہ تھی گئے۔“

¹⁷ کیوں جو ہیرودیس بندے بھیج تے یُوحنّا کُوں پکڑوایا تے آپنڑے بِھرا فِلپُس دی ذال ہیرودیاس دے سببّوں اُونکُوں جیل ءچ بَدھ رکھیا ہا۔ کیوں جو ہیرودیس بادشاہ اُوندے نال شادی کر گِھدی ہئی،

¹⁸ تے یُوحنّا اُونکُوں آکھیا ہا جو ”تیکُوں آپنڑے بِھرا دی ذال رکھنڑ جائز نئیں۔“

¹⁹ اِیں واسطے ہیرودیاس اُوندے نال دُشمنڑی رکھیندی ہئی تے اُونکُوں قتل کراوݨ چاہندی ہئی پر اِینویں نہ تھی سگیا،

²⁰ کیوں جو ہیرودیس بادشاہ یُوحنّا کُوں ہِک نیک تے پاک بندہ جاݨ تے اُوندے کنُوں ڈردا ہا تے اُوندی حفاظت کریندا ہا۔ او اُوندے گالھیں سُنڑ تے بہُوں حیران تھی ویندا، پر وَل وی خوشی نال سُنڑدا ہا۔

²¹ پر جِیں ویلے ہیرودیس آپنڑی سالگرہ دی خوشی ءچ آپنڑے سرکاری تے فوجی افسراں تے گلیل دے رئیساں دی دعوت کیتی تاں آخر کار ہیرودیاس کُوں موقع مِل گِیا۔

²² جِیں ویلے ہیرودیاس دی دِھی اندر آئی تے نَچ تے ہیرودیس تے اُوندے مہماناں کُوں خوش کیتا تاں بادشاہ اُوں چھوہیر کُوں آکھیا، ”منگ، تُوں جیہڑا کُجھ وی منگسیں مَیں تیکُوں ڈیساں۔“

²³ اُوں قَسم کھا تے آکھیا، ”جیہڑا کُجھ تُوں مَیں کنُوں منگسیں، مَیں آپنڑی ادھی بادشاہی تئیں تیکُوں ڈے ڈیساں۔“

²⁴ اُوں چُھوہیر باہر وَنج تے آپنڑی ماء کنُوں پُچھیا جو ”مَیں کیا منگاں؟“ اُوں آکھیا، ”یُوحنّا بپتسمہ ڈیوݨ آلے دا سر۔“

²⁵ چُھوہیر جلدی نال بادشاہ دے کولھ اندر آئی تے عرض کیتی، ”مَیں چاہندی ہاں جو تُساں ہُنڑیں ای ہِک تھال ءچ یُوحنّا بپتسمہ ڈیوݨ آلے دا سر منگوا ڈیؤ۔“

²⁶ بادشاہ بہُوں ڈُکھی تھیّا پر آپنڑی قَسم تے مہماناں دے سببّوں اِنکار نہ کرݨ چاہیا۔

²⁷ بس بادشاہ فوراً ہِک سپاہی کُوں حُکم ڈے تے بھیجیا جو ”اُوندا سر گِھن آوے۔“ اُوں قید خانہ ءچ وَنج تے اُوندا سر کٹیا

²⁸ تے ہِک تھال ءچ رکھ تے چھوہیر کُوں ڈِتا تے چھوہیر آپنڑی ماء کُوں ڈِتا۔

²⁹ جِیں ویلے یُوحنّا دے شاگرداں ایہ سُنڑیا تاں او آئے تے اُوندی لاش چا تے قبر ءچ رکھی۔

یسُوع پنج ہزار کُوں کھانڑا کھویندے

³⁰ وَل رسُول واپس آ تے یسُوع دے کولھ جمع تھئے تے جیہڑا کُجھ اُنہاں کیتا تے سِکھایا ہا سبھ اُونکُوں ڈسایا۔

³¹ اُوں اُنہاں کُوں آکھیا، ”تُساں میڈے نال ویران تے کلھی جاہ تے ٹُرے آؤ تے کُجھ آرام کرو۔“ کیوں جو بہُوں لوک آندے ویندے ہَن، اِیں واسطے اُنہاں کُوں کھانڑا کھاوݨ دی وی فُرصت نہ مِلدی ہئی۔

³² بس او کشتی ءچ بہہ تے اَنج ہِک ویران جاہ تے چلے گئے۔

³³ پر بہُوں سارے لوکاں اُنہاں کُوں ویندے ڈِٹھا تے پچھاݨ گِھدا۔ او سارے شہراں ءچوں کٹھے تھی تے پیدل اُتھاں بھجے تے اُنہاں تُوں پہلے وَنج پُجے۔

³⁴ یسُوع کشتی تُوں لہہ تے وڈی بِھیڑ ڈِٹھی تے اُونکُوں اُنہاں اُتے ترس آیا کیوں جو او اُنہاں بھیڈاں وانگُوں ہَن جِنہاں دا کوئی آجڑی نہ ہووے۔ تے او اُنہاں کُوں بہُوں سارے گالھیں دی تعلیم ڈیونڑ لگا۔

³⁵ جِیں ویلے ڈینہہ بہُوں ڈھل گِیا تاں اُوندے شاگرد اُوندے کولھ آ تے آکھنڑ لگے، ”ایہ جاہ ویران ہے تے ڈینہہ بہُوں ڈھل گِیا ہے۔

³⁶ اِنہاں کُوں روانہ کرو تاں جو چودھارُوں وستیاں تے دیہاتاں ءچ وَنج تے آپنڑے کھاونڑ کیتے کُجھ مُل گِھن گِھننڑ۔“

³⁷ پر اُوں اُنہاں کُوں جواب ءچ آکھیا، ”تُساں ای اِنہاں کُوں کھاوݨ کیتے ڈیؤ۔“ اُنہاں یسُوع کُوں آکھیا، ”کیا اساں وَنج تے اُنہاں کیتے ڈُو سو دینار دیاں روٹیاں مُل گِھن آؤں تے اُنہاں کُوں کھاوݨ کیتے ڈیؤں؟“

³⁸ اُوں اُنہاں کُوں آکھیا، ”تُہاڈے کولھ کِتی روٹیاں ہِن؟ ونجو ڈیکھو۔“ اُنہاں پتہ کیتا تے ڈسایا، ”پنج روٹیاں تے ڈُو مچھیاں۔“

³⁹ یسُوع اُنہاں کُوں چھوٹی چھوٹی ٹولیاں بنڑا تے ساوی گھاہ اُتے بہہ ونجنڑ دا حُکم ڈِتا۔

⁴⁰ بس او سو سو تے پنجھاہ پنجھاہ دیاں قطاراں بنڑا تے بہہ گئے۔

⁴¹ وَل اُوں او پنج روٹیاں تے ڈُو مچھیاں گِھدیاں تے اسمان دو ڈیکھ تے برکت ڈِتی، تے روٹیاں تروڑ تے شاگرداں کُوں ڈیندا گِیا جو لوکاں دے اگُوں رکھنڑ تے او ڈُو مچھیاں وی سارے لوکاں ءچ وَنڈ ڈِتیاں۔

⁴² سبھ لوکاں رَج تے کھادا

⁴³ وَل اُنہاں روٹی تے مچھی دے بچے ہوئے ٹُکڑیاں دیاں بارہاں ٹوکریاں چاتیاں۔

⁴⁴ تے کھاوݨ آلے پنج ہزار مرد ہَن۔

یسُوع پانڑی اُتے ٹُردے

⁴⁵ یسُوع فوراً آپنڑے شاگرداں کُوں مجبور کیتا جو کشتی اُتے بہہ تے جھیل دے پار بیت صیدا کُوں چلے ونجنڑ جئیں تئیں او لوکاں کُوں رُخصت کرے۔

⁴⁶ لوکاں کُوں رُخصت کرݨ دے بعد او دُعا کرݨ کیتے پہاڑ اُتے چلیا گِیا۔

⁴⁷ جِیں ویلے شام تھئی تاں کشتی جھیل دے اَدھ ءچ ہئی تے او کلھا خشکی تے ہا۔

⁴⁸ اُوں ڈِٹھا جو اُنہاں کُوں مخالف ہوا دی وجہ کنُوں کشتی کُوں چلاوݨ ءچ وڈی مُشکل تھیندی پئی ہے۔ وَل رات دے پِچھلے پہر او جھیل اُتے ٹُردا ہویا اُنہاں کولھ آیا۔ او اُنہاں کنُوں اگُوں نِکلنڑ چاہندا ہا،

⁴⁹ پر او اُونکُوں پانڑی اُتے ٹُردے ڈیکھ تے اُونکُوں بُھوت سمجھ تے زور نال چیخنڑ پے گئے،

⁵⁰ کیوں جو او سارے اُونکُوں ڈیکھ تے ڈر گئے ہَن۔ پر اُوں فوراً اُنہاں کُوں آکھیا ”تسلی رکھو، مَیں ہاں، نہ ڈرو۔“

⁵¹ وَل او کشتی ءچ اُنہاں کولھ آیا تے ہوا رُک گئی۔ او آپنڑے دِلاں ءچ بہُوں حیران تھئے،

⁵² اِیں واسطے جو او روٹیاں دے بارے ءچ نہ سمجھے ہَن بلکہ اُنہاں دے دل سخت تھی گئے ہَن۔

یسُوع گنّیسرت ءچ بیماراں کُوں شِفا ڈیندے

⁵³ او جھیل پار کر تے گنّیسرت دے علاقے ءچ پُجے تے کشتی کُوں کنارے نال لا ڈِتا۔

⁵⁴ جِینویں ای او کشتی کنُوں لتھے تاں لوکاں یسُوع کُوں پچھاݨ گِھدا۔

⁵⁵ او اُوں سارے علاقے ءچ بھجے تے جِتھاں اُوندی موجودگی دی خبر سُنڑی اُتھاں آپنڑے بیماراں کُوں کَھٹاں اُتے چا تے اُوندے کولھ گِھن آوݨ لگے۔

⁵⁶ تے وستیاں، شہراں تے دیہاتاں ءچ جِتھاں وی او ویندا ہا لوک بیماراں کُوں بازاراں ءچ رکھ ڈیندے ہَن تے اُوندی مِنت کریندے ہَن جو او اُنہاں کُوں صرف آپنڑے کپڑے کُوں ہتھ لاوݨ ڈیوے۔ تے جیہڑے اُونکُوں ہتھ لا گِھندے ہَن، ٹھیک تھی ویندے ہَن۔