متّی 8 - کِتاب مُقدّس سرائیکی ترجمہ

یسُوع ہِک بندے کُوں شِفا ڈیندے

¹ جِیں ویلے یسُوع اُوں پہاڑ تُوں تلے لتھا تاں ہِک بہُوں وڈی بِھیڑ اُوندے پِچُھوں تھی پئی۔

² تے ڈیکھو ہِک بندہ جِینکُوں کوڑھ دی بیماری ہئی، اُوندے کولھ آیا تے جُھک تے اُونکُوں آکھیا، ”مالک! جے تُساں چاہو تاں میکُوں پاک صاف کر سگدے ہیوے۔“

³ یسُوع آپنڑا ہتھ ودھا تے اُوندے اُتے رکھیا تے آکھیا، ”مَیں چاہندا ہاں، پاک صاف تھی وَنج۔“ او فوراً کوڑھ تُوں پاک صاف تھی گِیا۔

⁴ یسُوع اُونکُوں آکھیا، ”خبر دار، کہیں کُوں نہ ڈساویں بلکہ وَنج تے آپنڑے آپ کُوں کاہِن کُوں ڈِکھا تے جیہڑا نذرانہ مُوسیٰ مقرر کیتے او پیش کر، تاں جو اُنہاں کیتے گواہی ہووے۔“

یسُوع ہِک رومی صوبیدار دے نوکر کُوں شِفا ڈیندے

⁵ جِیں ویلے یسُوع کفرنحُوم شہر ءچ داخل تھیّا تاں ہِک صوبیدار اُوندے کولھ آیا تے مِنت کر تے آکھنڑ لگا،

⁶ ”میڈے مالک! میڈا نوکر فالج دا ماریا گھر ءچ پِیا ہے تے بہُوں تکلیف ءچ ہے۔“

⁷ یسُوع اُونکُوں آکھیا، ”مَیں آ تے اُونکُوں شِفا ڈیساں۔“

⁸ صوبیدار جواب ءچ آکھیا، ”مالک! مَیں اِیں لائق نئیں جو تُساں میڈی چھت تلے آؤ بلکہ صرف آکھ ڈیؤ تاں میڈا نوکر شِفا پا گِھنسی۔

⁹ کیوں جو مَیں خود وی کہیں بئے دے اِختیار ءچ ہاں تے سپاہی میڈے ماتحت ہِن، تے جیہڑے ویلے مَیں ہِک کُوں آدھا ہاں جو ’وَنج‘ تاں او ویندے، تے ڈُوجھے کُوں جو ’آ‘ تاں او آندے تے آپنڑے نوکر کُوں جو ’ایہ کر‘ تاں او کریندے۔“

¹⁰ یسُوع ایہ سُنڑ تے حیران تھیّا تے او آپنڑے پِچُھوں آوݨ آلیاں کُوں آکھنڑ لگا جو ”مَیں تُہاکُوں سچ آدھا ہاں جو مَیں اِسرائیل ءچ وی ایجھا اِیمان نئیں ڈِٹھا۔

¹¹ تے مَیں تُہاکُوں آدھا ہاں جو بہُوں سارے لوک مشرق تے مغرب تُوں آ تے ابرہام تے اِضحاق تے یعقُوب دے نال اسمان دی بادشاہی دی ضیافت ءچ شریک تھیسن۔

¹² پر بادشاہی دے پوتر باہر اندھارے ءچ سَٹ ڈِتے ویسن جِتھاں رووݨ تے ڈنداں دا پِیہوݨ ہوسی۔“

¹³ تے یسُوع صوبیدار کُوں آکھیا، ”وَنج جِینویں تیڈا اِیمان ہے تیڈے کیتے اُونویں ای تھیوے، تے اُوں ویلے ای نوکر شِفا پا گِھدی۔“

یسُوع بہُوں لوکاں کُوں شِفا ڈیندے

¹⁴ یسُوع پطرس دے گھر ءچ آ تے اُوندی سس کُوں بُخار ءچ پئی ڈِٹھا۔

¹⁵ اُوں اُوندا ہتھ پکڑیا تاں اُوندا بُخار لہہ گِیا تے او اُٹھی تے اُوندی خدمت کرݨ لگی۔

¹⁶ جِیں ویلے شام تھئی تاں بہُوں لوکاں کُوں جِنہاں ءچ بدرُوحاں ہَن اُوندے کولھ گِھن آئے۔ اُوں بدرُوحاں کُوں حُکم ڈے تے کڈھ ڈِتا تے سبھ بیماراں کُوں چنگا کر ڈِتا۔

¹⁷ تاں جو جیہڑا یسعیاہ نبی دی معرفت فرمایا گِیا ہا او پُورا تھیوے جو ”اُوں آپ ای ساڈیاں کمزوریاں گِھن گِھدیاں تے بیماریاں چا گِھدیاں۔“

یسُوع دی پیروی کرݨ دے خواہشمند لوک

¹⁸ جِیں ویلے یسُوع آپنڑے چودھارُوں بِھیڑ ڈِٹھی تاں آپنڑے شاگرداں کُوں جھیل دے پار ونجنڑ دا حُکم ڈِتا۔

¹⁹ وَل شریعت دے ہِک عالم اُوندے کولھ آ تے آکھیا، ”اُستاد! تُساں جِتھاں وی ویسو مَیں تُہاڈے پِچُھوں آساں۔“

²⁰ یسُوع اُونکُوں آکھیا، ”لومبڑیاں دیاں گھوراں ہوندن تے پکھیاں دے آلہنڑے پر مَیں اِبنِ آدم کیتے کوئی جاہ نئیں جِتھاں مَیں آپنڑا سر رکھ سگاں۔“

²¹ ہِک بئے شاگرد اُونکُوں آکھیا، ”مالک! میکُوں اِجازت ڈیؤ جو پہلے وَنج تے آپنڑے پِیُو کُوں دفن کراں۔“

²² یسُوع اُونکُوں آکھیا، ”تُوں میڈے پِچُھوں آ، تے مُردیاں کُوں آپنڑے مُردے دفن کرݨ ڈے۔“

یسُوع طوفان کُوں روک ڈیندے

²³ جِیں ویلے یسُوع کشتی ءچ سوار تھیّا تاں اُوندے شاگرد اُوندے نال تھی پئے۔

²⁴ تے ڈیکھو جھیل ءچ ایجھا زبردست طوفان اُٹھیا جو کشتی چھلاں ءچ لُک گئی پر یسُوع سُتا پِیا ہا۔

²⁵ شاگرداں کولھ آ تے اُونکُوں جگایا تے آکھیا، ”مالک! ساکُوں بچا۔ اساں ہلاک تھیندے پئے ہیں۔“

²⁶ اُوں اُنہاں کُوں آکھیا، ”کمزور اِیمان آلیو! تُساں کیوں ڈر دے ہیوے؟“ وَل اُوں اُٹھی تے ہوا تے پانڑی کُوں دَڑکا ڈِتا تے بالکل سکون تھی گِیا۔

²⁷ تے لوک حیران تھی تے آکھنڑ لگے، ”ایہ کیجھا بندہ ہے جِیندا حُکم ہوا تے پانڑی وی منیندے ہِن؟“

یسُوع ڈُو بدرُوح گرفتہ بندیاں کُوں شِفا ڈیندے

²⁸ جِیں ویلے او اُوں پار گدرِینِیاں دے علاقے ءچ پُجیا تاں ڈُو بندے جِنہاں ءچ بدرُوحاں ہَن قبراں ءچوں نِکل تے اُونکُوں مِلے۔ او ایجھے خطرناک ہَن جو کوئی اُوں رستے کنُوں لنگھ نہ سگدا ہا۔

²⁹ او چیخ تے آکھنڑ لگے، ”خُدا دے پوتر! ساکُوں تیڈے نال کیا کم؟ کیا تُوں وقت تُوں پہلے ای ساکُوں عذاب ءچ سٹنڑ آیا ہیں؟“

³⁰ اُنہاں کنُوں کُجھ پرے سُؤراں دا ہِک وڈا اِجڑ چردا پِیا ہا۔

³¹ بس بدرُوحاں اُوندی مِنت کیتی تے آکھیا جو ”جے تُوں ساکُوں کڈھنڑ ای چاہندا ہیں تاں ساکُوں سُؤراں دے اِجڑ ءچ بھیج ڈے۔“

³² اُوں اُنہاں کُوں آکھیا، ”ونجو۔“ او نِکل تے سُؤراں ءچ داخل تھی گئیاں تے سُؤراں دا سارا اِجڑ ریڑھ کنُوں بھجدے ہوئے جھیل ءچ وَنج ڈھٹھا تے بُڈ مریا۔

³³ وَل اُنہاں دے چراوݨ آلے بھجے تے شہر وَنج تے لوکاں کُوں سارا قصہ سُنڑایا تے جِنہاں ءچ بدرُوحاں ہَن اُنہاں دا حال وی ڈسایا۔

³⁴ تے سارا شہر یسُوع کُوں مِلنڑ کیتے نِکل آیا تے اُونکُوں ڈیدھے ای مِنت کرݨ لگے جو ”ساڈے علاقے ءچوں چلیا وَنج۔“