متّی 21 - کِتاب مُقدّس سرائیکی ترجمہ

یروشلیم ءچ شاہانہ داخلہ

¹ جِیں ویلے او یروشلیم دے نیڑے پُجے تے زیتون دے پہاڑ اُتے بیت فگے دے کولھ آئے، تاں یسُوع آپنڑے ڈُو شاگرداں کُوں ایہ آکھ تے بھیجیا،

² ”آپنڑے سامنڑے آلی وستی ءچ ونجو۔ اُوندے ءچ داخل تھیندے ای تُہاکُوں ہِک گڈھاں بدھی ہوئی مِلسی تے اُوندے نال اُوندا بچّہ وی ہوسی۔ اُنہاں کُوں کھول تے میڈے کولھ گِھن آؤ۔

³ تے جے کوئی تُہاکُوں کُجھ آکھے تاں اکھائے جو مالک کُوں اِنہاں دی ضرورت ہے۔ او فوراً اُنہاں کُوں بھیج ڈیسی۔“

⁴ ایہ اِیں واسطے تھیّا جو جیہڑا نبی دی معرفت آکھیا گِیا ہا او پُورا تھیوے جو

⁵ ”صِیُّون دے لوکاں کُوں آکھو جو، ڈیکھو تُہاڈا بادشاہ تُہاڈے کولھ آندا پِیا ہے او حلیم ہے تے گڈھاں اُتے سوار ہے، بلکہ گڈھاں دے بچّے اُتے۔“

⁶ بس شاگرداں وَنج تے جِینویں یسُوع اُنہاں کُوں حُکم ڈِتا ہا اُونویں ای کیتا۔

⁷ تے گڈھاں تے اُوندے بچّے کُوں گِھن تے آپنڑے کپڑے اُوندے اُتے سَٹ ڈِتے تے یسُوع اُوندے اُتے سوار تھی گِیا۔

⁸ بِھیڑ ءچوں بہُوں سارے لوکاں آپنڑے کپڑے رستے ءچ وچھا ڈِتے تے کُجھ درختاں دیاں لڑیاں کپ تے راہ ءچ وچھا ڈِتیاں۔

⁹ تے بِھیڑ جیہڑی اُوندے اگُوں تے پِچُھوں ٹُردی پئی ہئی نعرے مار مار تے آدھی ہئی، ”اِبنِ داؤد دی تمجید ہووے۔ مُبارک ہے او جیہڑا رب العالمین دے ناں کنُوں آندے۔ سبھ تُوں اُچے اسمان اُتے خُدا دی تمجید ہووے۔“

¹⁰ جِیں ویلے او یروشلیم ءچ داخل تھیّا تاں سارے شہر ءچ ہلچل مچ گئی تے لوک آکھنڑ لگے جو ”ایہ کوݨ ہے؟“

¹¹ بِھیڑ آکھیا ”ایہ گلیل دے شہر ناصرت دا نبی یسُوع ہے۔“

یسُوع ہیکل ءچ ویندے

¹² یسُوع ہیکل ءچ داخل تھیّا تے اُنہاں ساریاں کُوں جیہڑے اُتھاں خرید و فروخت کریندے پئے ہَن باہر کڈھ ڈِتا، تے پیسے بدلاوݨ آلیاں دیاں میزاں تے کبوتر ویچنڑ آلیاں دے کُھڈے اُلٹ ڈِتے۔

¹³ تے اُنہاں کُوں آکھیا، ”لِکھیا ہے جو ’میڈا گھر دُعا دا گھر اکھویسی،‘ پر تُساں اُونکُوں ’ڈاکواں دا ڈیرہ بنڑا ڈِتے‘۔“

¹⁴ وَل اندھے تے منڈے ہیکل ءچ اُوندے کولھ آئے تے اُوں اُنہاں کُوں شِفا بخشی۔

¹⁵ پر جِیں ویلے سردار کاہِناں تے شریعت دے عالماں اُوندے معجزے ڈِٹھے تے ہیکل ءچ چھوہراں کُوں ”اِبنِ داؤد دی تمجید ہووے“ دے نعرے مریندے ڈِٹھا تاں کوڑیج پئے،

¹⁶ تے یسُوع کُوں آکھیا، ”تُوں سُنڑدا پئیں جو ایہ کیا آدھے ہِن؟“ یسُوع اُنہاں کُوں آکھیا، ”ہاں۔ کیا تُساں ایہ نوِشتہ کڈھائیں نئیں پڑھیا جو ’تَیں بالاں تے کھیر پِیوݨ آلیاں دے مُنہ کنُوں وی آپنڑی حمد کروائی‘؟“

¹⁷ وَل او اُنہاں کُوں چھوڑ تے شہر کنُوں باہر بیت عنیاہ ءچ گِیا تے رات اُتھائیں گُزاری۔

یسُوع ہنجیر دے درخت کُوں سزا ڈیندے

¹⁸ سویل نال جِیں ویلے او وَل شہر دو آندا پِیا ہا تاں اُونکُوں بُکھ لگی۔

¹⁹ او رستے ءچ ہنجیر دا ہِک درخت ڈیکھ تے اُوندے نیڑے گِیا پر پتراں دے سِوا اُوندے اُتے کُجھ نہ پا تے آکھیا، ”ولا کڈھائیں تیکُوں پھل نہ لگے۔“ تے ہنجیر دا درخت اُوں ویلے ای سُک گِیا۔

²⁰ شاگرداں ایہ ڈِٹھا تاں حیران تھی تے آکھنڑ لگے، ”ایہ ہنجیر دا درخت ہِک دم کِینویں سُک گِیا؟“

²¹ یسُوع جواب ڈِتا، ”مَیں تُہاکُوں سچ آدھا ہاں جو جے اِیمان رکھو تے شک نہ کرو تاں تُساں نہ صرف او جیہڑا ہنجیر دے درخت نال تھئے کر سگسو، بلکہ جے اِیں پہاڑ کُوں وی اکھیسو جو ’پٹیج تے سمندر ءچ وَنج ڈھے‘ تاں اُونویں ای تھیسی۔

²² تے جیہڑا کُجھ تُساں دُعا ءچ اِیمان نال منگسو او تُہاکُوں مِلسی۔“

یسُوع دے اِختیار اُتے اعتراض

²³ جِیں ویلے یسُوع ہیکل ءچ آ تے تعلیم ڈیندا پِیا ہا تاں سردار کاہِناں تے قوم دے بزُرگاں اُوندے کولھ آ تے آکھیا، ”تُوں اِنہاں کماں کُوں کِیں اِختیار نال کریندیں؟ تے تیکُوں ایہ اِختیار کئیں ڈِتے؟“

²⁴ یسُوع جواب ءچ اُنہاں کُوں آکھیا، ”مَیں وی تُہاڈے کنُوں ہِک گالھ پُچھدا ہاں۔ جے تُساں اُوندا جواب ڈیسو تاں مَیں وی ڈسا ڈیساں جو اِنہاں کماں کُوں کِیں اِختیار نال کریندا ہاں۔

²⁵ یُوحنّا دا بپتسمہ کِتھوں ہا؟ اسمان دی طرفوں یا اِنسان دی طرفوں؟“ او آپس ءچ تکرار کرݨ لگے، ”جے اساں آکھوں جو، ’اسمان دی طرفوں‘ تاں او ساکُوں اکھیسی ’وَل تُساں اُوندا یقین کیوں نہ کیتا؟‘

²⁶ پر جے آکھوں، ’اِنسان دی طرفوں،‘ تاں اساں عوام کنُوں ڈردے ہیں کیوں جو سبھ یُوحنّا کُوں نبی منیندے ہِن۔“

²⁷ بس اُنہاں جواب ءچ یسُوع کُوں آکھیا، ”اساں نئیں جانڑدے۔“ اُوں اُنہاں کُوں آکھیا، ”مَیں وی تُہاکُوں نئیں ڈسیندا جو اِنہاں کماں کُوں کِیں اِختیار نال کریندا ہاں۔

ڈُو پوتراں دی مثال

²⁸ تُساں کیا سمجھدے ہیوے؟ ہِک بندے دے ڈُو پوتر ہَن۔ اُوں پہلے کولھ وَنج تے آکھیا، ’پوتر اَج انگُوراں دے باغ ءچ کم کر۔‘

²⁹ اُوں جواب ءچ آکھیا، ’مَیں نہ ویساں،‘ پر بعد ءچ پشیمان تھی تے چلیا گِیا۔

³⁰ وَل پِیُو ڈُوجھے پوتر کولھ وَنج تے اِینویں ای آکھیا۔ اُوں جواب ڈِتا، ’جی ابّا۔‘ پر نہ گِیا۔

³¹ اِنہاں ڈوہاں ءچوں کیہڑے پوتر، پِیُو دا حُکم منیا؟“ اُنہاں جواب ڈِتا، ”پہلے۔“ یسُوع اُنہاں کُوں آکھیا، ”مَیں تُہاکُوں سچ آدھا ہاں جو محصُول گِھننڑ آلے تے طوائفاں تُہاڈے کنُوں پہلے خُدا دی بادشاہی ءچ داخل تھیسن۔

³² کیوں جو یُوحنّا تُہاکُوں راستبازی دا رستہ ڈِکھاوݨ آیا تے تُساں اُوندا یقین نہ کیتا پر محصُول گِھننڑ آلیاں تے طوائفاں اُوندا یقین کیتا۔ تے ایہ ڈیکھ تے وی تُساں پشیمان نہ تھئے جو اُوندا یقین کر گِھندے۔

انگُوراں دے باغ دے ٹھیکیداراں دی مثال

³³ ہِک بئی مثال سُنڑو۔ ہِک گھر دا مالک ہا جئیں انگُوراں دا باغ رہایا تے اُوندے چودھارُوں واڑ ڈِتی تے اُوندے ءچ رَس کڈھنڑ کیتے حوض کھٹیا تے بُرج بنڑایا تے اُونکُوں ٹھیکیداراں کُوں کاشتکاری کیتے ڈے تے خود پردیس چلیا گِیا۔

³⁴ جِیں ویلے پھل دا موسم نیڑے آیا تاں اُوں آپنڑے نوکراں کُوں آپنڑاں پھل گِھننڑ کیتے ٹھیکیداراں دے کولھ بھیجیا۔

³⁵ پر ٹھیکیداراں اُوندے نوکراں کُوں پکڑ تے کہیں کُوں کُٹیا تے کہیں کُوں قتل کیتا تے کہیں کُوں سنگسار کیتا۔

³⁶ وَل اُوں بئے نوکراں کُوں بھیجیا جیہڑے پہلے نوکراں کنُوں زیادہ ہَن تے اُنہاں اِنہاں نال وی اُوہو سلوک کیتا۔

³⁷ آخر ءچ اُوں آپنڑے پوتر کُوں ایہ سوچ تے اُنہاں دے کولھ بھیجیا جو او میڈے پوتر دا تاں لحاظ کریسن۔

³⁸ پر جِیں ویلے ٹھیکیداراں اُوندے پوتر کُوں ڈِٹھا تاں آپس ءچ آکھنڑ لگے، ’اِیہو وارث ہے۔ آؤ اِینکُوں قتل کر تے اِیندی جائیداد اُتے قبضہ کر گِھنوں۔‘

³⁹ تے اُونکُوں پکڑ تے باغ ءچوں باہر کڈھیا تے قتل کر ڈِتا۔

⁴⁰ بس جِیں ویلے باغ دا مالک آسی تاں اُنہاں ٹھیکیداراں نال کیا کریسی؟“

⁴¹ لوکاں جواب ڈِتا، ”او اُنہاں بدکاراں کُوں درد ناک موت ڈیسی تے باغ دا ٹھیکہ بئے ٹھیکیداراں کُوں ڈے ڈیسی جیہڑے موسم تے اُونکُوں پھل ڈیوݨ۔“

⁴² یسُوع اُنہاں کُوں آکھیا، ”کیا تُساں خُدا دے کلام ءچ کڈھائیں نئیں پڑھیا جو ’جِیں پتھر کُوں مِستریاں رَد کر ڈِتا۔ اُوہو کونے دے سرے دا پتھر تھی گِیا۔ ایہ رب العالمین دی طرفوں تھیّا تے ساڈی نظر ءچ حیران کُن ہے؟‘

⁴³ اِیں واسطے مَیں تُہاکُوں آدھا ہاں جو خُدا دی بادشاہی تُہاڈے کنُوں گِھن گِھدی ویسی تے اُوں قوم کُوں ڈے ڈِتی ویسی جیہڑی بادشاہ دی مرضی دے مطابق پھل گِھن آسی۔

⁴⁴ تے جیہڑا کوئی اِیں پتھر اُتے ڈھاسی، ٹوٹے ٹوٹے تھی ویسی پر جیندے اُتے ایہ ڈھاسی اُونکُوں پِیہہ تے رکھ ڈیسی۔“

⁴⁵ جِیں ویلے سردار کاہِناں تے فریسیاں اُوندیاں مثالاں سُنڑیاں تاں سمجھ گئے جو ساڈے حق ءچ اکھیندے۔

⁴⁶ تے او اُونکُوں پکڑن دی کوشش ءچ ہَن پر لوکاں کنُوں ڈردے ہَن کیوں جو او اُونکُوں نبی منیندے ہَن۔