لُوقا 6 - کِتاب مُقدّس سرائیکی ترجمہ

سبت دے بارے ءچ سوال

¹ وَل ہِک سبت دے ڈینہہ یسُوع رَڑھیں ءچوں لنگھدا پِیا ہا تے اُوندے شاگرد سِٹے تروڑ تے ہتھاں نال مَل مَل تے کھاندے ویندے ہَن۔

² کُجھ فریسی آکھنڑ لگے جو ”تُساں ایجھے کم کیوں کریندے ہیوے جیہڑے سبت دے ڈینہہ کرݨ جائز نئیں؟“

³ یسُوع جواب ڈِتا، ”کیا تُساں ایہ وی نئیں پڑھیا جو جِیں ویلے داؤد تے اُوندے ساتھی بُکھے ہَن تاں اُنہاں کیا کیتا؟

⁴ او کِینویں خُدا دے گھر ءچ گِیا تے نذر دیاں روٹیاں گِھن تے آپ وی کھادیاں تے آپنڑے ساتھیاں کُوں وی کھاوݨ کیتے ڈِتیاں، بھانویں ایجھیاں روٹیاں کھاوݨ کاہِناں دے علاوہ کہیں بئے کُوں جائز نہ ہا؟“

⁵ وَل اُوں اُنہاں کُوں آکھیا، ”اِبنِ آدم سبت دا مالک ہے۔“

سُکے ہتھ آلا بندہ

⁶ ہِک بئے سبت یسُوع عبادت خانہ ءچ داخل تھی تے تعلیم ڈیوݨ لگا، تے اُتھاں ہِک بندہ ہا جِیندا سجا ہتھ سُکیا ہویا ہا۔

⁷ شریعت دے عالم تے فریسی اُوندی تاڑ ءچ ہَن جو جے او سبت دے ڈینہہ اُونکُوں شِفا ڈیوے، تاں اُنہاں کُوں اُوندے اُتے اِلزام لاوݨ دا موقع مِل ویسی۔

⁸ پر یسُوع کُوں اُنہاں دے خیال پتہ ہَن۔ بس اُوں سُکے ہتھ آلے بندے کُوں آکھیا، ”اُٹھی تے اَدھ ءچ کھڑا تھی وَنج۔“ او اُٹھی تے کھڑا تھی گِیا۔

⁹ یسُوع اُنہاں کُوں آکھیا، ”مَیں تُہاکُوں ایہ پُچھدا ہاں جو کیا سبت دے ڈینہہ نیکی کرݨ جائز ہے یا بدی کرݨ؟ جان بچاوݨ یا قتل کرݨ؟“

¹⁰ تے اُنہاں ساریاں اُتے نِگاہ کر تے اُوں بندے کُوں آکھیا، ”آپنڑا ہتھ ودھا۔“ اُوں ودھایا تے اُوندا ہتھ ٹھیک تھی گِیا۔

¹¹ شریعت دے عالم تے فریسی کاوڑ کنُوں پاگل تھی گئے تے آپس ءچ آکھنڑ لگے جو ”اساں یسُوع نال کیا کرُوں؟“

یسُوع بارہاں رسُول چُنڑ دے

¹² اُنہاں ڈینہاں ءچ یسُوع دُعا کرݨ کیتے پہاڑ اُتے گِیا تے ساری رات خُدا کنُوں دُعا منگدا ریہا۔

¹³ جِیں ویلے سویل تھئی تاں اُوں آپنڑے شاگرداں کُوں سڈیا تے اُنہاں ءچوں بارہاں کُوں چُنڑ تے اُنہاں کُوں رسُول مقرر کیتا،

¹⁴ یعنی شمعون جِیندا ناں اُوں پطرس وی رکھیا، تے اُوندا بِھرا اندریاس، تے یعقُوب، یُوحنّا، فِلپُس، بَرتُلمائی،

¹⁵ متّی، توما، حلفئی دا پوتر یعقُوب، شمعون جیہڑا حُریت پسند اکھویندا ہا،

¹⁶ یعقُوب دا پوتر یہُوداہ تے یہُوداہ اِسکریُوتی جیہڑا اُوندا پکڑواوݨ آلا تھیّا۔

یسُوع تعلیم تے شِفا ڈیندے

¹⁷ یسُوع اُنہاں دے نال پہاڑ کنُوں تلے لہہ تے ہموار جاہ تے کھڑا تھیّا۔ تے اُوندے شاگرداں دی وڈی جماعت تے لوکاں دی وڈی بِھیڑ اُتھاں جمع ہئی جیہڑے سارے یہُودیہ تے یروشلیم تے صور تے صیدا دے ساحل کنُوں

¹⁸ اُوندی سُنڑݨ تے آپنڑیاں بیماریاں کنُوں شِفا پاوݨ کیتے آئے ہَن۔ تے جیہڑے بدرُوحاں دی وجہ کنُوں ڈُکھ تے تکلیف ءچ مُبتلا ہَن او وی چنگے کر ڈِتے گئے۔

¹⁹ سارے لوک اُونکُوں ہتھ لاوݨ دی کوشش کریندے ہَن کیوں جو اُوندے ءچوں قوت نِکلدی ہئی تے ساریاں کُوں شِفا بخشدی ہئی۔

مُبارک حالی تے زبُوں حالی

²⁰ وَل اُوں آپنڑے شاگرداں اُتے نِگاہ کر تے آکھیا، ”مُبارک ہیوے تُساں جیہڑے غریب ہیوے کیوں جو خُدا دی بادشاہی تُہاڈی ہے۔

²¹ مُبارک ہیوے تُساں جیہڑے ہُنڑ بُکھے ہیوے کیوں جو تُساں رَج سو۔ مُبارک ہیوے تُساں جیہڑے ہُنڑ روندے ہیوے کیوں جو تُساں کِھلسو۔

²² جِیں ویلے اِبنِ آدم دی وجہ کنُوں لوک تُہاڈے نال نفرت رکھیسن تے تُہاکُوں خارج کر ڈیسن تے لعن طعن کریسن تے تُہاڈی بدنامی کریسن تاں تُساں مُبارک ہوسو۔

²³ اُوں ڈینہہ خوش تھیوائے تے جشن منائے اِیں واسطے جو ڈیکھو اسمان اُتے تُہاڈا اجر وڈا ہے کیوں جو اُنہاں دے پِیُو ڈاڈے وی نبیاں نال ایجھا ای سلوک کریندے ہَن۔

²⁴ پر افسوس تُہاڈے اُتے جیہڑے دولت مند ہیوے کیوں جو تُساں آپنڑی تسلی پا چُکے۔

²⁵ افسوس تُہاڈے اُتے جیہڑے ہُنڑ رجے پئے ہیوے کیوں جو بُکھے ہوسو۔ افسوس تُہاڈے اُتے جیہڑے ہُنڑ کِھلدے ہیوے کیوں جو ماتم کریسو تے روسو۔

²⁶ افسوس تُہاڈے اُتے جیہڑے ویلے سبھ لوک تُہاڈی تعریف کرݨ کیوں جو اُنہاں دے پِیُو ڈاڈا کُوڑے نبیاں دے نال وی اِینویں ای کریندے ہَن۔

دُشمنڑاں کیتے محبت

²⁷ پر مَیں تُساں سُنڑݨ آلیاں کُوں آدھا ہاں جو آپنڑے دُشمنڑاں نال محبت رکھو، تے جیہڑے تُہاڈے نال نفرت کریندے ہِن، اُنہاں نال بھلائی کرو۔

²⁸ جیہڑے تُہاڈے اُتے لعنت کرݨ اُنہاں کیتے برکت منگو۔ جیہڑے تُہاڈی بے عزتی کرݨ اُنہاں کُوں دُعا ڈیؤ۔

²⁹ جے کوئی تیڈی ہِک گَلھ اُتے چاٹ مارے تاں ڈُوجھی وی اُوندے پاسُوں پھیر ڈے۔ تے جیہڑا تیڈا چولا گِھننڑ چاہوے، اُونکُوں جُبّہ گِھننڑ کنُوں وی نہ روک۔

³⁰ جیہڑا کوئی تَیں تُوں منگے اُونکُوں ڈے تے جے کوئی تیڈا مال گِھن گِھنے تاں اُوں کنُوں ولا نہ منگ۔

³¹ تے جِینویں تُساں چاہندے ہیوے جو لوک تُہاڈے نال کرݨ، تُساں وی اُنہاں نال اُونویں ای کرو۔

³² جے تُساں صرف اُنہاں لوکاں نال ای محبت رکھو جیہڑے تُہاڈے نال محبت رکھیندے ہِن تاں تُہاڈا کیا احسان ہے؟ کیوں جو گُنہگار وی آپنڑے محبت رکھنڑ آلیاں نال محبت رکھیندے ہِن۔

³³ تے جے تُساں بھلا کرݨ آلیاں نال ای بھلا کریندے ہیوے تاں تُہاڈا کیا احسان؟ کیوں جو گُنہگار وی اِینویں کریندے ہِن۔

³⁴ تے جے تُساں قرضہ اُنہاں لوکاں کُوں ڈیندے ہیوے جِنہاں کنُوں قرضہ واپس مِلنڑ دی اُمید ہووے تاں تُہاڈا کیا احسان ہے؟ گُنہگار وی گُنہگاراں کُوں قرضہ ڈیندے ہِن تاں جو سارا واپس گِھننڑ۔

³⁵ پر تُساں آپنڑے دُشمنڑاں نال محبت رکھو تے بھلائی کرو۔ تے واپس مِلنڑ دی اُمید دے بغیر قرضہ ڈیؤ، تاں تُہاڈا اجر وڈا ہوسی تے تُساں خُدا تعالیٰ دے فرزند ہوسو، کیوں جو او ناشُکریاں تے بداں اُتے وی مہربان ہے۔

³⁶ جِینویں تُہاڈا باپ رحیم ہے، تُساں وی رحم دل ہووو۔

عیب جوئی

³⁷ عیب جوئی نہ کرو، تُہاڈی وی عیب جوئی نہ کیتی ویسی۔ مُجرم نہ بنڑاؤ، تُساں وی مُجرم نہ بنڑائے ویسو۔ معاف کرو، تُہاکُوں وی معاف کیتا ویسی۔

³⁸ ڈیؤ تاں تُہاکُوں وی ڈِتا ویسی۔ ناپنڑ آلا تھاں چنگی طرحاں دبا تے، ہِلا ہِلا تے، تے مُنہ تئیں بھر تے تُہاڈے برتن ءچ سَٹ ڈِتا ویسی۔ کیوں جو جیہڑے تھاں نال تُساں نپیندے ہیوے اُوندے نال ای تُہاڈے کیتے ناپیا ویسی۔“

³⁹ یسُوع اُنہاں کُوں ہِک مثال وی آکھی جو ”کیا ہِک اندھا ڈُوجھے اندھے کُوں راہ ڈِکھا سگدے؟ کیا ڈوہائیں کھڈے ءچ نہ ڈھاسن؟

⁴⁰ کوئی شاگرد آپنڑے اُستاد کنُوں وڈا نئیں ہوندا پر جڈاں چنگی طرح سِکھ ویندے تاں آپنڑے اُستاد وانگُوں تھی ویسی۔

⁴¹ تُوں آپنڑے بِھرا دی اکھ ءچ ککھ کیوں ڈیدھیں تے اُوں شتِیر اُتے غور نئیں کریندا جیہڑا تیڈی اکھ ءچ ہے؟

⁴² تُوں کِینویں آپنڑے بِھرا کُوں آکھ سگدیں جو ’بِھرا آ مَیں تیڈی اکھ ءچوں ککھ کڈھ ڈیواں‘ جِیں ویلے تُوں آپنڑی اکھ دے شتِیر کُوں نئیں ڈیدھا؟ منافق! پہلے آپنڑی اکھ دا شتِیر تاں کڈھ گِھن، وَل آپنڑے بِھرا دی اکھ دے ککھ کُوں چنگی طرحاں ڈیکھ تے کڈھ سگسیں۔

درخت تے اُوندا پھل

⁴³ جیہڑا درخت چنگا ہوندے او بُرا پھل نئیں ڈیندا، تے نہ ای بُرا درخت چنگا پھل ڈیندے۔

⁴⁴ ہر درخت آپنڑے پھل کنُوں سُنجانڑیا ویندے۔ کنڈے آلیاں جھاڑیاں کنُوں لوک ہنجیر نئیں توڑیندے تے نہ جَھڑ بیری کنُوں انگُور۔

⁴⁵ چنگا بندہ آپنڑے دل دے چنگے خزانے ءچوں چنگیاں چیزاں کڈھیندے، تے بُرا بندہ بُرے خزانے ءچوں بُریاں چیزاں کڈھیندے، کیوں جو جیہڑا دل ءچ بھریا ہوندے اُوہو اُوندے مُنہ اُتے آندے۔

ڈُو گھر بنڑاوݨ آلے

⁴⁶ جیہڑے ویلے تُساں میڈے آکھنڑ اُتے عمل نئیں کریندے تاں میکُوں مالک، مالک کیوں آدھے ہیوے؟

⁴⁷ جیہڑا میڈے کولھ آندے تے میڈے گالھیں سُنڑدے تے اُنہاں اُتے عمل کریندے، مَیں تُہاکُوں ڈسیندا ہاں جو او کئیں وانگُوں ہے۔

⁴⁸ او اُوں بندے وانگُوں ہے جئیں گھر بنڑیندے ویلے زمین کُوں بہُوں جِھکا کھٹیا تے گھر دی بنیاد چٹان اُتے رکھی۔ جِیں ویلے سیلاب آیا تے پانڑی دیاں چھلاں اُوں گھر کُوں ٹکراں ماریاں تاں اُونکُوں ہِلا نہ سگیاں کیوں جو او مضبوط بنڑیا ہا۔

⁴⁹ پر جیہڑا میڈے گالھیں سُنڑدے تے اُنہاں اُتے عمل نئیں کریندا او اُوں بندے وانگُوں ہے جئیں گھر کُوں زمین اُتے بنیاد دے بغیر بنڑایا۔ جِیں ویلے پانڑی دیاں چھلاں اُونکُوں ٹکراں ماریاں تاں او فوراً ڈھے پِیا تے او گھر اصلُوں برباد تھی گِیا۔“