لُوقا 4 - کِتاب مُقدّس سرائیکی ترجمہ

یسُوع دی ازمائش

¹ وَل یسُوع رُوح القُدس کنُوں بھریج تے یردن کنُوں وَل آیا تے رُوح دی ہدایت نال چالیہہ ڈینہہ تئیں بیابان ءچ پِھردا ریہا،

² تے ابلیس اُونکُوں ازمیندا ریہا۔ اُنہاں ڈینہاں ءچ اُوں کُجھ نہ کھادا تے جِیں ویلے او ڈینہہ پُورے تھی گئے تاں اُونکُوں بُکھ لگی۔

³ ابلیس اُونکُوں آکھیا جو ”جے تُوں خُدا دا پوتر ہیں تاں اِیں پتھر کُوں آکھ جو روٹی بنڑ ونجے۔“

⁴ یسُوع اُونکُوں جواب ڈِتا، ”لِکھیا ہے جو اِنسان صرف روٹی نال ای زندہ نہ راہسی۔“

⁵ وَل ابلیس اُونکُوں اُچی جاہ تے گِھن گِیا تے ہِک گھڑی ءچ دُنیا دیاں ساریاں بادشاہیاں ڈِکھائیاں،

⁶ تے اُونکُوں آکھیا، ”مَیں ایہ سارا اِختیار تے اُنہاں دی شان و شوکت تیکُوں ڈے ڈیساں کیوں جو ایہ میڈے سپُرد ہے تے جِینکُوں چاہنداں ہاں ڈیندا ہاں۔

⁷ بس جے تُوں میڈے اگُوں سجدہ کریں تاں ایہ سبھ کُجھ تیڈا ہوسی۔“

⁸ یسُوع جواب ءچ اُونکُوں آکھیا، ”لِکھیا ہے جو تُوں رب آپنڑے خُدا کُوں سجدہ کر، تے صرف اُوندی ای عبادت کر۔“

⁹ آخر ءچ ابلیس اُونکُوں یروشلیم ءچ گِھن گِیا تے ہیکل دے منارے اُتے کھڑا کر تے اُونکُوں آکھیا، ”جے تُوں خُدا دا پوتر ہیں تاں آپنڑے آپ کُوں تلے سَٹ ڈے۔

¹⁰ کیوں جو لِکھیا ہے جو ’او تیڈے کیتے آپنڑے فرشتیاں کُوں حُکم ڈیسی جو تیڈی حفاظت کرݨ۔‘

¹¹ تے ایہ وی جو ’او تیکُوں آپنڑے ہتھاں اُتے چا گِھنسن اِینویں نہ تھیوے جو تیڈے پیراں کُوں پتھر نال دھک لگے‘۔“

¹² یسُوع جواب ءچ اُونکُوں آکھیا، ”فرمایا گِیا ہے جو تُوں رب آپنڑے خُدا دی ازمائش نہ کر۔“

¹³ جِیں ویلے ابلیس ساریاں ازمائشاں کر گِھدیاں تاں کُجھ عرصہ کیتے اُونکُوں چھوڑ ڈِتا۔

یسُوع گلیل ءچ خدمت شروع کریندے

¹⁴ وَل یسُوع رُوح القُدس دی قوت نال بھریج تے گلیل ءچ واپس آیا تے چودھارُوں اُوندی مشہوری تھی گئی۔

¹⁵ او اُنہاں دے عبادت خانیاں ءچ تعلیم ڈیندا ریہا، تے سبھ اُوندی تعریف کریندے ہَن۔

یسُوع ناصرت ءچ رَد کیتا ویندے

¹⁶ وَل یسُوع ناصرت ءچ آیا جِتھاں او پلیا ہا تے آپنڑے دستور دے مطابق سبت دے ڈینہہ عبادت خانہ ءچ گِیا تے تلاوت کرݨ کیتے کھڑا تھیّا۔

¹⁷ یسعیاہ نبی دا صحیفہ اُونکُوں ڈِتا گِیا تے اُوں اُونکُوں کھول تے اُوں جاہ تُوں تلاوت کیتی جِتھاں ایہ لِکھیا ہا جو

¹⁸ ”رب دا رُوح میڈے اُتے ہے کیوں جو اُوں میکُوں مسح کیتے تاں جو مَیں غریباں کُوں خوشخبری سُنڑاواں۔ اُوں میکُوں بھیجیا ہے جو قیدیاں کُوں رہائی تے اندھیاں کُوں اکھیں ڈیوݨ دا اعلان کراں کُچلے ہوئیاں کُوں آزاد کراں

¹⁹ تے رب دے فضل دے ویلے دا اعلان کراں۔“

²⁰ وَل اُوں صحیفہ بند کر تے خادم کُوں ڈے ڈِتا تے بہہ گِیا۔ تے جِتّی عبادت خانہ ءچ موجود ہَن، سبھ دے اکھیں اُوندے اُتے لگیاں ہَن۔

²¹ او اُنہاں کُوں آکھنڑ لگا جو ”اَج ایہ نوِشتہ تُہاڈے سامنڑے پُورا تھیّا۔“

²² سبھ اُوندی تعریف کیتی تے اُنہاں فضل نال بھرے گالھیں اُتے حیران تھئے جیہڑیاں اُوندے مُنہ ءچوں نِکلدیاں ہَن تے آکھنڑ لگے، ”کیا ایہ یُوسف دا پوتر نئیں؟“

²³ یسُوع اُنہاں کُوں آکھیا، ”بے شک تُساں ایہ کہاوت میڈے اُتے اکھیسو جو ’حکیم! آپنڑے آپ کُوں تاں چنگا کر۔‘ تے ایہ وی اکھیسو، ’جیہڑے گالھیں اساں کفرنحُوم ءچ تھیندیاں سُنڑیاں ہَن، آپنڑے وطن ءچ وی کر‘۔“

²⁴ پر اُوں آکھیا، ”مَیں تُہاکُوں سچ آدھا ہاں جو کوئی نبی آپنڑے وطن ءچ مقبول نئیں تھیندا۔

²⁵ تے مَیں تُہاکُوں سچ آدھا ہاں جو ایلیّاہ نبی دے زمانے ءچ جِیں ویلے ساڈھے ترے سال تئیں بارش نہ تھئی، ایہ تئیں جو سارے مُلک ءچ سخت کال پے گِیا، اُوں ویلے اِسرائیل ءچ بہُوں ساریاں بیوہ ہَن۔

²⁶ پر ایلیّاہ اُنہاں ءچوں کہیں دے کولھ نہ بھیجیا گِیا بلکہ مُلک ِ صیدا علاقے دے شہر صارپت ءچ ہِک بیوہ دے کولھ۔

²⁷ تے الِیشع نبی دے زمانے ءچ اِسرائیل ءچ بہُوں سارے کوڑھی ہَن پر اُنہاں ءچوں کوئی پاک صاف نہ کیتا گِیا پر صرف نعمان جیہڑا شام مُلک دا ہا۔“

²⁸ جِتّی عبادت خانہ ءچ ہَن، اِنہاں گالھیں کُوں سُنڑدے ای قہر نال بھریج گئے۔

²⁹ اُوں اُٹھی تے یسُوع کُوں شہر ءچوں باہر کڈھ ڈِتا تے اُوں پہاڑ دی چوٹی اُتے گِھن گئے جیندے اُتے اُنہاں دا شہر آباد ہا تاں جو اُونکُوں اُتھوں کنُوں سر دے بھار سَٹ ڈیوݨ۔

³⁰ پر او اُنہاں ءچوں نِکل تے چلیا گِیا۔

ہِک بدرُوح گرفتہ بندہ

³¹ وَل یسُوع گلیل دے شہر کفرنحُوم کُوں گِیا تے سبت دے ڈینہہ اُنہاں کُوں تعلیم ڈیندا پِیا ہا۔

³² تے لوک اُوندی تعلیم سُنڑ تے حیران ہَن کیوں جو او اِختیار نال کلام کریندا ہا۔

³³ عبادت خانہ ءچ ہِک بندہ ہا جیندے ءچ بدرُوح ہئی۔ او بہُوں اُچی اواز ءچ چیخنڑ پے گِیا جو

³⁴ ”یسُوع ناصری! ساکُوں تیڈے نال کیا کم؟ کیا تُوں ساکُوں ہلاک کرݨ آئیں؟ مَیں جانڑدا ہاں جو تُوں کوݨ ہیں۔ تُوں خُدا دا قدُّوس ہیں۔“

³⁵ یسُوع اُونکُوں دَڑکا ڈے تے آکھیا، ”چُپ رہ تے اِیں بندے ءچوں نِکل وَنج۔“ بس او بدرُوح اُوں بندے کُوں اُنہاں دے سامنڑے زمین اُتے زور نال تلے سٹیا تے اُونکُوں تکلیف ڈِتے بغیر اُوندے ءچوں نِکل گئی۔

³⁶ سارے لوک حیران تھئے تے ہِک ڈُوجھے کُوں آکھنڑ لگے ”ایہ کیجھا کلام ہے؟ او اِختیار تے قُدرت نال بدرُوحاں کُوں حُکم ڈیندے تے او نِکل ویندیاں ہِن۔“

³⁷ تے آسُوں پاسُوں دے ہر علاقے ءچ یسُوع دی مشہوری تھی گئی۔

یسُوع بہُوں لوکاں کُوں شِفا ڈیندے

³⁸ وَل یسُوع عبادت خانہ کنُوں نِکل تے شمعون دے گھر گِیا۔ شمعون دی سس کُوں سخت بُخار ہا، تے اُنہاں یسُوع تُوں اُوندے کیتے درخاست کیتی۔

³⁹ یسُوع اُوندے سرہانڑے کھڑ تے بُخار کُوں دَڑکا ڈِتا تاں او لہہ گِیا تے او فوراً اُٹھی تے اُوندی خدمت کرݨ لگ پئی۔

⁴⁰ سِجھ لہندے ای لوک آپنڑے گھراں ءچوں طرحاں طرحاں دے بیماراں کُوں یسُوع دے کولھ گِھن آئے تے اُوں ہر ہِک اُتے ہتھ رکھیا تے اُنہاں کُوں شِفا ڈِتی۔

⁴¹ تے بہُوں ساریاں ءچوں بدرُوحاں ایہ آدھیاں ہوئیاں نِکل گئیاں جو تُوں خُدا دا پوتر ہیں۔ پر او اُنہاں کُوں دَڑکدا تے بولنڑ نہ ڈیندا ہا کیوں جو او جانڑدیاں ہَن جو ایہ المسیح ہے۔

یسُوع عبادت خانیاں ءچ تعلیم ڈیندے

⁴² جِیں ویلے سویل تھئی تاں یسُوع نِکل تے ہِک ویران جاہ دو گِیا تے بِھیڑ اُونکُوں گولھیندی ہوئی آئی تے اُونکُوں روکنڑ لگی جو ”ساڈے کولُھوں نہ وَنج۔“

⁴³ پر اُوں اُنہاں کُوں آکھیا، ”میڈے کیتے لازم ہے جو ڈُوجھے شہراں ءچ وی خُدا دی بادشاہی دی خوشخبری سُنڑاواں کیوں جو مَیں اِیں واسطے ای بھیجیا گِیا ہاں۔“

⁴⁴ تے او گلیل دے عبادت خانیاں ءچ تبلیغ کریندا ریہا۔