لُوقا 14 - کِتاب مُقدّس سرائیکی ترجمہ

یسُوع ہِک بیمار بندے کُوں شِفا ڈیندے

¹ وَل یسُوع سبت دے ڈینہہ فریسیاں دے سرداراں ءچوں کہیں دے گھر کھانڑا کھاوݨ گِیا تے او اُوندی تاڑ ءچ ریہے۔

² تے اُتھاں ہِک بندہ اُوندے سامنڑے ہا جِینکُوں جلندر ہا۔

³ یسُوع فریسیاں تے شریعت دے عالماں کنُوں پُچھیا، ”سبت دے ڈینہہ شِفا ڈیوݨ جائز ہے یا نئیں؟“

⁴ او چُپ رہ گئے۔ وَل اُوں اُونکُوں ہتھ لا تے شِفا بخشی تے رُخصت کیتا۔

⁵ وَل اُنہاں کُوں آکھیا، ”تُہاڈے ءچوں ایجھا کوݨ ہے جِیندا گڈھاں یا ڈاند کھڈے ءچ ڈھے پووے تے او سبت دے ڈینہہ اُونکُوں فوراً باہر نہ کڈھے؟“

⁶ او اِنہاں گالھیں دا جواب نہ ڈے سگے۔

فروتنی تے مہمان نوازی

⁷ جِیں ویلے یسُوع ڈِٹھا جو مہمان، خصوصی جاہ کِینویں پسند کریندے ہِن تاں اُنہاں کُوں ہِک مثال آکھی جو

⁸ ”جِیں ویلے کوئی تیکُوں شادی دی دعوت ءچ سڈے تاں مہمانِ خصوصی دی جاہ اُتے نہ بہہ۔ تھی سگدے جو اُوں تَیں کنُوں وی زیادہ کوئی معزز بندہ سڈیا ہووے۔

⁹ تے جئیں تیکُوں تے اُونکُوں ڈوہائیں کُوں سڈیا ہے آ تے تیکُوں آکھے جو ’اِینکُوں جاہ ڈے۔‘ وَل تیکُوں شرمندہ تھی تے سبھ کنُوں پِچُھوں باہنڑاں پووے۔

¹⁰ بلکہ جِیں ویلے تُوں سڈیا ونجیں تاں ساریاں کنُوں پِچُھوں وَنج تے بہہ تاں جو جیہڑے ویلے تیڈا میزبان آوے تاں تیکُوں آکھے، ’دوست! سامنڑے آلی کُرسی اُتے وَنج بہہ۔‘ وَل ساریاں دے سامنڑے جیہڑے تیڈے نال کھانڑا کھاوݨ بیٹھے ہِن، تیڈی عزت ہوسی۔

¹¹ کیوں جو جیہڑا کوئی آپنڑے آپ کُوں وڈا بنڑیسی او چھوٹا کیتا ویسی تے جیہڑا آپنڑے آپ کُوں چھوٹا بنڑیسی او وڈا کیتا ویسی۔“

¹² وَل یسُوع آپنڑے میزبان کُوں وی ایہ آکھیا جو ”جِیں ویلے تُوں ڈوپہر دا یا رات دا کھانڑا پکواویں تاں آپنڑے دوستاں یا بِھرانواں یا رشتہ داراں یا امیر ہمسایاں کُوں نہ سڈ، اِینویں نہ تھیوے جو او وی تیکُوں سڈݨ تے تیڈا احسان لہہ ونجے۔

¹³ بلکہ جڈاں تُوں دعوت کریں تاں غریباں، ٹُنڈیاں، مَنڈیاں تے اندھیاں کُوں سڈ،

¹⁴ تے تیکُوں برکت مِلسی، کیوں جو اُنہاں دے کولھ کُجھ نئیں جیندے نال او تیڈا احسان لہا سگن، تے تیکُوں اِیں احسان دا بدلہ راستبازاں دی قیامت ءچ مِلسی۔“

وڈی ضیافت دی مثال

¹⁵ جیہڑے یسُوع نال کھانڑا کھاوݨ بیٹھے ہَن، اُنہاں ءچوں ہِک ایہ گالھیں سُنڑ تے اُونکُوں آکھیا، ”مُبارک ہے او جیہڑا خُدا دی بادشاہی ءچ کھانڑا کھاوے۔“

¹⁶ اُوں اُونکُوں آکھیا، ”ہِک بندے وڈی دعوت کیتی تے بہُوں سارے لوکاں کُوں سڈیا۔

¹⁷ تے کھانڑا کھاوݨ ویلے اُوں آپنڑے نوکر کُوں بھیجیا جو مہماناں کُوں آکھے، ’آؤ، ہُنڑ کھانڑا تیار ہے۔‘

¹⁸ پر ساریاں رَل تے عُذر کرݨ شروع کر ڈِتا۔ پہلے بندے اُونکُوں آکھیا، ’مَیں کھیت مُل گِھدے تے میڈا اُونکُوں ڈیکھنڑ کیتے ونجنڑ ضروری ہے۔ مَیں تیڈی مِنت کریندا ہاں جو میڈی معذرت قبول کر۔‘

¹⁹ ڈُوجھے آکھیا، ’مَیں پنج جوڑے ڈاند مُل گِھدے ہِن تے مَیں اُنہاں کُوں ازماوݨ ویندا ہاں۔ مَیں تیڈی مِنت کریندا ہاں جو میڈی معذرت قبول کر۔‘

²⁰ ہِک بئے آکھیا، ’مَیں شادی کیتی ہے اِیں واسطے نئیں آ سگدا۔‘

²¹ بس اُوں نوکر آ تے آپنڑے مالک کُوں اِنہاں گالھیں دی خبر ڈِتی۔ ایہ سُنڑ تے گھر دے مالک کوڑیج تے آپنڑے نوکر کُوں آکھیا، ’جلدی شہر دی گلیاں تے چوکاں ءچ وَنج تے غریباں، ٹُنڈیاں، اندھیاں تے مَنڈیاں کُوں اِتھاں گِھن آ۔‘

²² نوکر آکھیا، ’مالک! تیڈے آکھنڑ دے مطابق عمل کیتا گِیا ہے پر ہُنڑ وی جاہ خالی ہے۔‘

²³ مالک نوکر کُوں آکھیا، ’رستیاں تے کھیت ءچ وَنج تے لوکاں کُوں مجبور کر تے گِھن آ تاں جو میڈا گھر بھریج ونجے۔

²⁴ کیوں جو مَیں تُہاکُوں آدھا ہاں جو جیہڑے سڈے گئے ہَن اُنہاں ءچوں کوئی بندہ میڈا کھانڑا چَکھ نہ سگسی‘۔“

شاگرد ہووݨ دی قیمت

²⁵ جِیں ویلے بہُوں سارے لوک یسُوع دے نال ویندے پئے ہَن تاں اُوں مُڑ تے اُنہاں کُوں آکھیا،

²⁶ ”جے کوئی میڈے کولھ آوے تے آپنڑے پِیُو، ماء، ذال، بال، بِھرا تے بھینڑاں بلکہ آپنڑی جان نال وی دُشمنڑی نہ رکھے، او میڈا شاگرد نئیں تھی سگدا۔

²⁷ جیہڑا کوئی آپنڑی صلیب چا تے میڈے پِچُھوں نہ آوے او میڈا شاگرد نئیں تھی سگدا۔

²⁸ کیوں جو تُہاڈے ءچوں ایجھا کوݨ ہے جو جِیں ویلے او ہِک بُرج بنڑاوݨ چاہوے تاں پہلے بہہ تے لاگت دا حساب نہ کر گِھنے جو ’کیا میڈے کولھ اُوندے بنڑاوݨ دا سامان ہے یا نئیں؟‘

²⁹ اِینویں نہ تھیوے جو جِیں ویلے بنیاد رکھنڑ دے بعد اُونکُوں مکمل نہ کر سگے، تاں ڈیکھنڑ آلے ایہ آکھ تے اُوندے اُتے کِھلنڑ شروع کرݨ جو

³⁰ ’اِیں بندے بُرج بنڑاوݨ شروع تاں کیتی پر مکمل نہ کر سگیا۔‘

³¹ یا کیہڑا ایجھا بادشاہ ہے جیہڑا ڈُوجھے بادشاہ نال لڑن ویندا ہووے تے پہلے بہہ تے مشورہ نہ کر گِھنے جو، ’کیا مَیں ڈاہ ہزار نال اُوندا مُقابلہ کر سگدا ہاں یا نئیں جیہڑا وِیہہ ہزار فوج گِھن تے میڈے نال لڑن آندا پِیا ہے؟‘

³² نئیں تاں جِیں ویلے دُشمنڑ حالی دُور ای ہے، او قاصد بھیج تے صُلح دی درخاست کریسی۔

³³ بس اِیں طرحاں تُہاڈے ءچوں جیہڑا کوئی آپنڑا سبھ کُجھ چھوڑ نہ ڈیوے، میڈا شاگرد نئیں تھی سگدا۔

ناکارہ نمک

³⁴ نمک چنگا تاں ہے پر جے نمک دا مزہ ویندا راہوے تاں اُونکُوں کیہڑی چیز نال نمکین کیتا ویسی؟

³⁵ نہ او زمین دے کم دا راہسی تے نہ ای کھاد دے۔ لوک اُونکُوں باہر سَٹ ڈیندے ہِن۔ جیندے سُنڑݨ دے کَن ہووݨ او سُنڑ گِھنے۔“