لُوقا 1 - کِتاب مُقدّس سرائیکی ترجمہ

تعارف

¹ معزز تِھیُفِلُس، بہُوں سارے لوکاں اُنہاں واقعات کُوں جیہڑے ساڈے وچال پیش آئے ہَن، لِکھنڑ دی ذمہ داری چاتی۔

² اُنہاں او گالھیں بیان کیتیاں جیہڑیاں ساکُوں اُنہاں لوکاں دی طرفوں پُجیاں، جِنہاں شروع کنُوں آپنڑے اکھیں نال ڈِٹھا تے کلام دے خادم ہِن۔

³ مَیں وی ہر گالھ دا شروع کنُوں ٹھیک ٹھیک پتہ کیتا ہے، اِیں واسطے مَیں مناسب سمجھیا جو اِنہاں کُوں تُہاڈے کیتے ترتیب نال لِکھاں،

⁴ تاں جو جیہڑے گالھیں تُہاکُوں سِکھائیاں گئیاں ہِن، تُساں اُنہاں دی حقیقت کُوں جاݨ سگو۔

یُوحنّا بپتسمہ ڈیوݨ آلے دی پیدائش دی بشارت

⁵ یہُودیہ دے بادشاہ ہیرودیس دے زمانے ءچ ابیاہ دے آبائی خاندان ءچوں زکریاہ ناں دا ہِک کاہِن ہا۔ اُوندی ذال وی ہارُون کاہِن دی اولاد ءچوں ہئی تے اُوندا ناں اِلیشِبَع ہئی۔

⁶ او ڈوہائیں خُدا دی نظر ءچ نیک ہَن تے خُداوند دے سارے حُکماں تے قانُوناں اُتے بے عیب عمل کریندے ہَن۔

⁷ پر اُنہاں دے اولاد نہ ہئی کیوں جو اِلیشِبَع بانجھ ہئی تے او ڈوہائیں بُڈھے ہَن۔

⁸ جِیں ویلے زکریاہ دے آبائی خاندان دی واری آئی تے او خُدا دے حضُور آپنڑی کاہِن آلی خدمت ادا کریندا پِیا ہا،

⁹ تاں کاہِناں دے دستور دے مطابق اُوندے ناں دی پرچی نِکلی جو او خُداوند دی ہیکل ءچ وَنج تے خوشبودار مصالحہ ساڑے۔

¹⁰ لوکاں دی ساری بِھیڑ خوشبودار مصالحہ ساڑݨ ویلے باہر دُعا کریندی پئی ہئی۔

¹¹ اُوں ویلے رب دا ہِک فرشتہ خوشبودار مصالحہ ساڑن آلی قُربان گاہ دے سجے پاسے کھڑا اُونکُوں نظر آیا۔

¹² زکریاہ اُونکُوں ڈیکھ تے گھبرا گِیا تے اُوندے اُتے دہشت چھا گئی۔

¹³ پر فرشتے اُونکُوں آکھیا، ”زکریاہ! خوف نہ کر کیوں جو تیڈی دُعا سُنڑی گئی ہے تے تیڈے کیتے تیڈی ذال اِلیشِبَع دے پوتر جمسی۔ تُوں اُوندا ناں یُوحنّا رکھیں۔

¹⁴ تیکُوں خوشی تے شادمانی ہوسی تے بہُوں سارے لوک اُوندی پیدائش تُوں خوش تھیسن،

¹⁵ کیوں جو او خُداوند دے حضُور ءچ بزُرگ ہوسی۔ او ہرگز نہ انگُور دی نہ کوئی بئی شراب پی سی، تے آپنڑی ماء دے پیٹ تُوں ای رُوح القُدس نال بھریج ویسی۔

¹⁶ تے بنی اِسرائیل دے بہُوں سارے لوکاں کُوں خُداوند دی راہ اُتے جیہڑا اُنہاں دا خُدا ہے ولا گِھن آسی۔

¹⁷ اُوندے ءچ ایلیّاہ جیہی رُوح تے قوت ہوسی تے او خُداوند تُوں پہلے آسی تاں جو پِیُو دا دل اولاد آلے پاسے لاوے تے نافرماناں کُوں نیک لوکاں دی حِکمت آلی راہ آلے پاسے پھیر ڈیوے تے لوکاں کُوں خُداوند دی آمد کیتے تیار کرے۔“

¹⁸ زکریاہ فرشتہ کُوں آکھیا، ”مَیں اِیں گالھ دا کِینویں یقین کراں کیوں جو مَیں تاں بُڈھا ہاں تے میڈی ذال وی بُڈھی ہے؟“

¹⁹ فرشتہ جواب ڈِتا، ”مَیں جبرائیل ہاں جیہڑا خُدا دے حضُور کھڑا راہندا ہاں، تے اِیں واسطے بھیجیا گِیا ہاں جو تیڈے نال کلام کراں تے تیکُوں اِنہاں گالھیں دی خوشخبری سُنڑاواں۔

²⁰ پر ڈیکھ جیہڑے ڈینہہ تئیں ایہ گالھیں پُوریاں نہ تھی ونجنڑ تیڈی زبان بند راہسی تے تُوں بول نہ سگسیں کیوں جو تُوں میڈے گالھیں دا، جیہڑیاں آپنڑے وقت اُتے پُوریاں تھیسن، یقین نئیں کیتا۔“

²¹ باہر لوک زکریاہ دا اِنتظار کریندے، تے حیران ہَن جو اُونکُوں ہیکل ءچ اِتنی دیر کیوں لگی۔

²² جِیں ویلے او باہر آیا تاں اُنہاں نال بول نہ سگیا۔ لوک سمجھ گئے جو اُوں ہیکل ءچ رویا ڈِٹھی ہے کیوں جو او اُنہاں نال اِشارے ءچ گالھ کریندا ہا تے گُونگا ای ریہا۔

²³ وَل جِیں ویلے زکریاہ دی خدمت دے ڈینہہ پُورے تھی گئے تاں او آپنڑے گھر گِیا۔

²⁴ اِنہاں ڈینہاں دے بعد اُوندی ذال اِلیشِبَع حاملہ تھئی تے اُوں آپنڑے آپ کُوں پنج مہینے تئیں ایہ آکھ تے لُکائی رکھیا جو

²⁵ ”خُداوند میڈے کیتے ایہ کیتا ہے۔ ہُنڑ اُوں میڈے اُتے نظر کیتی تے لوکاں دے سامنڑے میڈی رسوائی دور کیتی۔“

یسُوع دی پیدائش دی بشارت

²⁶ اِلیشِبَع دے حمل دے چِھینویں مہینے ءچ خُدا جبرائیل فرشتہ کُوں گلیل دے ہِک شہر ناصرت ءچ ہِک کُنواری دے کولھ بھیجیا

²⁷ جیندی منگنڑی یُوسف ناں دے ہِک بندے نال تھئی ہئی جیہڑا داؤد دی اولاد ءچوں ہا۔ تے اُوں کُنواری دا ناں مریم ہا۔

²⁸ فرشتہ اُوندے کولھ آ تے آکھیا، ”سلام تیکُوں جیندے اُتے فضل تھیّا ہے! خُداوند تیڈے نال ہے۔“

²⁹ مریم اِیں کلام تُوں بہُوں گھبرا گئی تے سوچنڑ لگی جو ”ایہ کیجھا کلام ہے؟“

³⁰ فرشتہ اُونکُوں آکھیا، ”مریم خوف نہ کر کیوں جو خُدا دی طرفوں تیڈے اُتے فضل تھیّا ہے۔

³¹ تُوں حاملہ تھیسیں تے تیڈے پوتر جم سی۔ اُوندا ناں یسُوع رکھیں۔

³² او بزُرگ ہوسی تے خُدا تعالیٰ دا پوتر اکھویسی تے خُداوند خُدا اُوندے پِیُو داؤد دا تخت اُونکُوں ڈیسی۔

³³ تے او یعقُوب دی اولاد اُتے ہمیشاں تئیں بادشاہی کریسی تے اُوندی بادشاہی دا اخیر نہ ہوسی۔“

³⁴ مریم فرشتہ کُوں آکھیا، ”ایہ کِینویں تھی سگدے، مَیں تاں حالی کُنواری ہاں؟“

³⁵ فرشتہ جواب ءچ اُونکُوں آکھیا، ”رُوح القُدس تیڈے اُتے نازل تھیسی تے خُدا تعالیٰ دی قُدرت تیڈے اُتے چھاں کریسی۔ اِیں وجہ کنُوں او مُقدّس بچّہ، خُدا دا پوتر اکھویسی۔

³⁶ تے ڈیکھ تیڈی رشتہ دار اِلیشِبَع کُوں وی بُڈھیپے ءچ پوتر جمنڑ آلا ہے۔ او جیہڑی بانجھ اکھویندی ہئی، اُونکُوں چِھینواں مہینہ ہے۔

³⁷ کیوں جو خُدا کیتے کوئی وی گالھ ناممکن نئیں۔“

³⁸ مریم آکھیا، ”ڈیکھ مَیں خُداوند دی بندی ہاں۔ میڈے کیتے تیڈے پیغام دے مطابق تھیوے۔“ وَل فرشتہ اُوندے کولُھوں چلیا گِیا۔

مریم اِلیشِبَع نال مُلاقات کریندی ہے

³⁹ اُونہی ڈینہاں ءچ مریم اُٹھی تے جلدی نال پہاڑی علاقے ءچ یہُوداہ دے ہِک شہر کُوں گئی،

⁴⁰ تے زکریاہ دے گھر ءچ داخل تھی تے اِلیشِبَع کُوں سلام کیتا۔

⁴¹ جِینویں ای اِلیشِبَع مریم دا سلام سُنڑیا تاں بال اُوندے پیٹ ءچ اُچھل پِیا۔ اِلیشِبَع رُوح القُدس نال بھریج گئی

⁴² تے اُچی اواز نال آکھنڑ لگی جو ”تُوں عورتاں ءچوں مُبارک ہیں، تے تیڈے پیٹ دا پھل مُبارک ہے۔

⁴³ میڈے اُتے ایہ فضل کِتھوں تھیّا جو میڈے خُداوند دی ماء میڈے کولھ آئی؟

⁴⁴ جِینویں ای تیڈے سلام دی اواز میڈے کَناں تئیں پُجی، بال خوشی نال میڈے پیٹ ءچ اُچھل پِیا۔

⁴⁵ مُبارک ہیں تُوں جیہڑی اِیمان گِھن آئی جو جیہڑے گالھیں خُداوند دی طرفوں تیکُوں آکھیاں گئیاں ہَن او پُوریاں تھیسن۔“

مریم حمد کریندی ہے

⁴⁶ وَل مریم آکھیا، ”میڈی جان رب دی تعظیم کریندی ہے

⁴⁷ تے میڈی رُوح میڈے نجات ڈیوݨ آلے خُدا تُوں خوش ہے۔

⁴⁸ کیوں جو اُوں آپنڑی بندی دی پست حالی اُتے نِگاہ کیتی تے ہُنڑ تُوں گِھن تے ہر زمانے دے لوک میکُوں مُبارک اکھیسن۔

⁴⁹ کیوں جو قادرِ مُطلق میڈے کیتے وڈے وڈے کم کیتے ہِن تے اُوندا ناں پاک ہے۔

⁵⁰ اُوندا رحم اُنہاں اُتے نسل در نسل راہندے جیہڑے اُوں کنُوں ڈردے ہِن۔

⁵¹ اُوں آپنڑے بازو نال زور ڈِکھایا تے جیہڑے آپنڑے آپ کُوں وڈا سمجھدے ہَن، اُوں اُنہاں کُوں تِتربِتر کر ڈِتا۔

⁵² اُوں اِختیار آلیاں کُوں تخت کنُوں سَٹ ڈِتا تے پست حالاں کُوں اُچا کر ڈِتا۔

⁵³ اُوں بُکھیاں کُوں چنگیاں چیزاں نال رَجا ڈِتا پر دولت منداں کُوں خالی ہتھ پِچھاں پھیر ڈِتا۔

⁵⁴ اُوں آپنڑے خادم اِسرائیل دی مدد کیتی تے آپنڑی اُوں رحمت کُوں یاد فرمایا

⁵⁵ جیہڑی ابرہام تے اُوندی نسل نال ہمیشاں تئیں راہسی جِینویں اُوں ساڈے پِیُو ڈاڈے نال وعدہ کیتا ہا۔“

⁵⁶ تے مریم تقریباً ترے مہینے تئیں اِلیشِبَع دے نال رہ تے ولا آپنڑے گھر وَل گئی۔

یُوحنّا بپتسمہ ڈیوݨ آلے دی پیدائش

⁵⁷ وَل اِلیشِبَع دے بال جمنڑ دا وقت تھی گِیا تے اُوندے پوتر جمیا۔

⁵⁸ اُوندے ہمسائے تے رشتہ داراں ایہ سُنڑ تے جو خُداوند اُوندے اُتے وڈی رحمت کیتی، اُوندے نال خوشی منائی۔

⁵⁹ اٹھویں ڈینہہ او بال دا ختنہ کراوݨ کیتے آئے تے اُوندا ناں اُوندے پِیُو دے ناں اُتے زکریاہ رکھنڑ لگے۔

⁶⁰ پر اُوندی ماء آکھیا، ”نئیں، اُوندا ناں یُوحنّا رکھیا ونجے۔“

⁶¹ اُنہاں اُونکُوں آکھیا جو ”تُہاڈے خاندان ءچ تاں کہیں دا وی ایہ ناں نئیں۔“

⁶² وَل اُنہاں اُوندے پِیُو کُوں اِشارہ کیتا جو ”تُساں اُوندا ناں کیا رکھنڑا چاہندے ہیوے؟“

⁶³ اُوں تختی منگوائی تے اُوندے اُتے ایہ لِکھیا ”اُوندا ناں یُوحنّا ہے۔“ تے سبھ حیران رہ گئے۔

⁶⁴ اُونہی ویلے زکریاہ دا مُنہ تے زبان کُھل گئی تے او بولنڑ تے خُدا دی حمد کرݨ لگا۔

⁶⁵ اُنہاں دے آسے پاسے دے ساریاں لوکاں اُتے خوف چھا گِیا تے یہُودیہ دے سارے پہاڑی علاقے ءچ اِنہاں سبھ گالھیں دا چرچا تھیوݨ لگا۔

⁶⁶ سبھ سُنڑݨ آلیاں دل ءچ سوچ تے آکھیا جو ”ایہ چھوہر کیجھا تھیسی؟ کیوں جو رب دا ہتھ اُوندے اُتے ہا۔“

زکریاہ دی نبُوّت

⁶⁷ وَل اُوندا پِیُو زکریاہ رُوح القُدس نال بھریج گِیا تے نبُوّت کرݨ لگا،

⁶⁸ ”رب العالمین، اِسرائیل دے خُدا دی حمد تھیوے، کیوں جو اُوں آپنڑی اُمت دا خیال کر تے اُونکُوں رہائی بخشی

⁶⁹ تے آپنڑے خادم داؤد دی اولاد ءچوں ساڈے کیتے ہِک نجات ڈیوݨ آلا بھیجیا،

⁷⁰ جِینویں بہُوں پہلے اُوں آپنڑے پاک نبیاں دی معرفت آکھیا ہا،

⁷¹ یعنی جو او ساکُوں ساڈے دُشمنڑاں تُوں تے سبھ نفرت رکھنڑ آلیاں دے ہتُھوں نجات بخشیسی

⁷² تاں جو او ساڈے پِیُو ڈاڈے اُتے رحم کرے تے آپنڑے پاک عہد کُوں یاد فرماوے،

⁷³ یعنی اُوں قَسم کُوں جیہڑی اُوں ساڈے پِیُو ابرہام نال کھادی ہئی

^74-75 جو او ساکُوں توفیق بخشیسی جو اساں آپنڑے دُشمنڑاں دے ہتُھوں رہائی پا تے آپنڑی ساری عُمر اُوندے حضُور ءچ پاکیزگی تے راستبازی نال اُوندی عبادت کرُوں۔

⁷⁶ تے میڈے پوتر! تُوں خُدا تعالیٰ دا نبی اکھویسیں کیوں جو تُوں خُداوند دے اگُوں اگُوں ٹُر تے اُوندے رستے تیار کریسیں

⁷⁷ تاں جو اُوندے لوکاں کُوں نجات دا علم بخشیں جیہڑا اُنہاں کُوں گُناہاں دی معافی تُوں حاصل تھیوے۔

⁷⁸ ایہ ساڈے خُدا دی عین رحمت نال تھیسی جیندے سببّوں ساڈے اُتے اسمان کنُوں نُور چمکسی

⁷⁹ تاں جو اُنہاں کُوں جیہڑے اندھارے تے موت دی چھاں ءچ بیٹھے ہَن روشنی بخشے تے ساڈے پیراں کُوں سلامتی دے رستے اُتے ٹورے۔“

⁸⁰ تے او چھوہر یُوحنّا ودھدا تے رُوح ءچ قوت پَیندا گِیا تے بنی اِسرائیل اُتے ظاہر تھیوݨ تئیں بیابان ءچ ریہا۔