یعقُوب 4 - کِتاب مُقدّس سرائیکی ترجمہ

دُنیا نال دوستی

¹ تُہاڈے ءچ لڑائیاں تے جھیڑے کِتھوں آ گئے۔ کیا او اُنہاں نفسانی خواہشاں تُوں نئیں جیہڑیاں تُہاڈے ءچ فساد پیدا کریندیاں ہِن؟

² تُساں کہیں چیز دی خواہش کریندے ہیوے پر او تُہاکُوں نئیں مِلدی تاں قتل کریندے ہیوے۔ تُساں حسد کریندے ہیوے پر جیہڑا کُجھ چاہندے ہیوے حاصل نئیں کر سگدے تاں لڑدے تے جھیڑا کریندے ہیوے۔ تُہاکُوں اِیں واسطے نئیں مِلدا کیوں جو تُساں خُدا کنُوں نئیں منگدے۔

³ تے جِیں ویلے منگدے ہیوے تاں مِلدا نئیں کیوں جو بُری نیّت نال منگدے ہیوے تاں جو آپنڑیاں نفسانی خواہشاں کُوں پُورا کر سگو۔

⁴ خُدا نال بے وفائی کرݨ آلیو! کیا تُہاکُوں پتہ نئیں جو دُنیا نال دوستی رکھنڑ خُدا نال دُشمنڑی کرݨ ہے؟ اِیں واسطے جیہڑا کوئی دُنیا دا دوست بنڑݨ چاہندے او خُدا دا دُشمنڑ بنڑ ویندے۔

⁵ کیا تُساں ایہ سوچیندے ہیوے جو خُدا دا کلام بے مقصد فرمیندے جو خُدا اُوں رُوح کیتے جیہڑا اُوں ساڈے دِلاں ءچ وسایا ہے غیرت رکھیندا ہے ؟

⁶ پر او تاں ساکُوں زیادہ توفیق ڈیندے۔ اِیں واسطے کلام ءچ آکھیا گئے جو، ”خُدا مغرُوراں دا مُقابلہ کریندے پر عاجزی کرݨ آلیاں اُتے مہربانی کریندے۔“

⁷ اِیں واسطے خُدا دے تابع راہو۔ ابلیس دا مُقابلہ کرو تاں او تُہاڈے کنُوں بھج ویسی۔

⁸ خُدا دے نیڑے آؤ تاں او تُہاڈے نیڑے آسی۔ گُنہگارو، آپنڑے ہتھاں کُوں صاف کر گِھنو۔ تے ڈُو دِلیو، آپنڑے دِلاں کُوں پاک کر گِھنو۔

⁹ افسوس کرو، ماتم کرو تے وینڑ کرو۔ تُہاڈا کِھلنڑ ماتم ءچ بدل ونجے تے تُہاڈی خوشی غم ءچ بدل ونجے۔

¹⁰ خُداوند دے سامنڑے عاجزی کرو تاں او تُہاکُوں سرفراز کریسی۔

عیب جوئی دے خلاف تنبیہ

¹¹ بِھراؤ، تُساں آپس ءچ ہِک ڈُوجھے دی بدگوئی نہ کرو۔ جیہڑا آپنڑے بِھرا دی بدگوئی کریندے یا اُوندے اُتے اِلزام لیندے، او شریعت دی بدگوئی کریندے تے اُوندے اُتے اِلزام لیندے۔ تے جے تُوں شریعت اُتے اِلزام لیندیں تاں تُوں شریعت اُتے عمل کرݨ دی بجائے اُوندی عدالت کریندیں۔

¹² شریعت دا ڈیوݨ آلا تے مُنصف ہِکو ای ہے یعنی خُدا جیہڑا نجات وی ڈے سگدے تے ہلاک وی کر سگدے۔ پر تُوں کوݨ ہیں جیہڑا آپنڑے ہمسائے اُتے اِلزام لیندیں؟

شیخی دے خلاف تنبیہ

¹³ تُساں جیہڑے ایہ آدھے ہیوے جو ”اَج یا کل اساں فلاں شہر ءچ ویسوں، ہِک سال اُتھاں راہسوں تے کاروبار کر تے پیسہ کمیسوں۔“ ذرا سوچو!

¹⁴ تُساں نئیں جانڑدے جو کل کیا تھیسی۔ تُہاڈی زندگی ہے ای کیا؟ بُخارات آلی کار ہے۔ ہُنڑیں نظر آئے، ہُنڑیں غیب تھی گئے۔

¹⁵ اِیندے بجائے تُہاکُوں ایہ آکھنڑا چاہیدے جو ”جے خُداوند دی مرضی تھئی تاں اساں زندہ راہسوں تے ایہ یا او کم کریسوں۔“

¹⁶ پر تُساں شیخی مریندے تے اُوندے اُتے فخر کریندے ہیوے۔ اِیں طرحاں دا سارا فخر بُرا ہے۔

¹⁷ بس جیہڑا نیکی کرݨ جانڑدے پر نئیں کریندا، ایہ اُوندے کیتے گُناہ ہے۔