اعمال 9 - کِتاب مُقدّس سرائیکی ترجمہ

ساؤل دی تبدیلی

¹ ساؤل جیہڑا ہُنڑ تئیں خُداوند دے شاگرداں کُوں دھمکاوݨ تے قتل کرݨ دی دُھن ءچ ہا، کاہِن ِ اعظم کولھ گِیا،

² تے اُوں دمشق دے عبادت خانیاں کیتے خط منگے تاں جو جیہڑا وی مسیح دی راہ اُتے ٹُرݨ آلا مِلے بھانویں او مرد ہووے یا عورت، اُونکُوں گرفتار کر تے یروشلیم گِھن آوے۔

³ جِیں ویلے او سفر کریندے کریندے دمشق دے نیڑے پُجیا تاں اچانک اسمان کنُوں ہِک روشنی اُوندے چودھارُوں آ چمکی۔

⁴ او زمین اُتے ڈھے پِیا تے ایہ اواز سُنڑی جو ”ساؤل! ساؤل! تُوں میکُوں کیوں سَتیندیں؟“

⁵ ساؤل پُچھیا ”اے خُداوند! تُساں کوݨ ہیوے؟“ اُوں آکھیا ”مَیں یسُوع ہاں جِینکُوں تُوں سَتیندیں؟

⁶ ہُنڑ اُٹھی تے شہر ءچ وَنج تے جیہڑا تیکُوں کرنڑا چاہیدے، او تیکُوں ڈسا ڈِتا ویسی۔“

⁷ جیہڑے لوک ساؤل دے نال ہَن، او حیران تھی تے چُپ کھڑے رہ گئے کیوں جو اواز تاں سُنڑدے ہَن پر کہیں کُوں ڈیدھے نہ ہَن۔

⁸ ساؤل زمین تُوں اُٹھی کھڑا تھیّا پر جِیں ویلے اکھیں کھولیاں تاں اُونکُوں کُجھ ڈِکھالی نہ ڈِتا۔ اِیں واسطے لوک اُوندا ہتھ پکڑ تے دمشق ءچ گِھن گئے۔

⁹ تے او ترے ڈینہہ تئیں نہ ڈیکھ سگیا تے نہ اُوں کھادا پِیتا۔

¹⁰ دمشق ءچ حننیاہ ناں دا ہِک شاگرد ہا۔ خُداوند اُونکُوں رویا ءچ آکھیا جو ”حننیاہ!“ اُوں آکھیا ”خُداوند! مَیں حاضر ہاں۔“

¹¹ خُداوند اُونکُوں آکھیا ”اُٹھ، اُوں گلی ءچ وَنج جیہڑی سِدھی اکھویندی ہے تے یہُوداہ دے گھر ءچ ساؤل ناں دے ہِک بندے کیتے پُچھیں جیہڑا تَرسُس شہر دا ہے۔ ڈیکھ او دُعا کریندا پئے،

¹² تے اُوں رویا ءچ حننیاہ ناں دے ہِک بندے کُوں اندر آندے تے آپنڑے اُتے ہتھ رکھیندے ڈِٹھا تاں جو او ولا کنُوں ڈیکھ سگے۔“

¹³ حننیاہ جواب ڈِتا ”اے خُداوند! مَیں اِیں بندے دے بارے ءچ بہُوں لوکاں کنُوں سُنڑیا ہے جو یروشلیم ءچ اِیں تیڈے مُقدّساں نال کیجھیاں کیجھیاں بُرائیاں کیتیاں ہِن۔

¹⁴ تے اِتھاں اِینکُوں سردار کاہِناں دی طرفوں اِختیار مِلیا ہے جو جیہڑے لوک تیڈا ناں گِھندے ہِن اُنہاں ساریاں کُوں گرفتار کر گِھنے۔“

¹⁵ پر خُداوند حننیاہ کُوں آکھیا جو ”تُوں وَنج کیوں جو ایہ بندہ غیر قوماں، بادشاہاں تے بنی اِسرائیل ءچ میڈا ناں ظاہر کرݨ کیتے میڈا چُنڑیا ہویا وسیلہ ہے۔

¹⁶ تے مَیں اُونکُوں ڈِکھا ڈیساں جو میڈے ناں دی خاطر اُونکُوں کتنا ڈُکھ جھلنڑا پوسی۔“

¹⁷ بس حننیاہ وَنج تے اُوں گھر ءچ داخل تھیّا تے آپنڑے ہتھ اُوندے اُتے رکھ تے آکھیا ”بِھرا ساؤل! خُداوند یسُوع جیہڑا رستے ءچ تیڈے اُتے ظاہر تھیّا جِیں ویلے تُوں آندا پِیا ہَویں، اُوں میکُوں بھیجیا ہے جو تُوں ولا کنُوں ڈیکھ سگیں تے رُوح القُدس نال بھریج ونجیں۔“

¹⁸ تے فوراً ساؤل دے اکھیں اُتوں چِھلکے آلی کار کوئی چیز ڈھٹھی تے او سُجاکھا تھی گِیا تے اُٹھی تے بپتسمہ گِھدا۔

¹⁹ وَل کُجھ کھا تے طاقت پائی۔ ساؤل کئی ڈینہہ اُنہاں شاگرداں نال ریہا جیہڑے دمشق ءچ ہَن۔

ساؤل دمشق ءچ تبلیغ کریندے

²⁰ تے فوراً عبادت خانیاں ءچ یسُوع دی تبلیغ کرݨ لگا جو او خُدا دا پوتر ہے۔

²¹ سبھ سُنڑݨ آلے حیران تھی تے آکھنڑ لگے ”کیا ایہ اُوہو بندہ نئیں جیہڑا یروشلیم ءچ اِیں ناں دے گِھننڑ آلیاں کُوں برباد کریندا ہا تے اِتھاں وی اِیں مقصد نال آیا ہا جو اُنہاں کُوں گرفتار کر تے سردار کاہِناں کولھ گِھن ونجے؟“

²² پر ساؤل رُوحانی زور ءچ ودھدا گِیا تے او اِیں گالھ کُوں ثابت کر تے جو المسیح یسُوع ای ہے، دمشق دے راہنڑ آلے یہُودیاں کُوں پریشان کریندا ریہا۔

²³ جِیں ویلے بہُوں ڈینہہ لنگھ گئے تاں یہُودیاں اُونکُوں قتل کرݨ دا منصوبہ بنڑایا۔

²⁴ پر ساؤل کُوں اُنہاں دی سازش دا پتہ لگ گِیا۔ یہُودی ڈینہہ رات اُونکُوں قتل کرݨ کیتے شہر دے پھاٹکاں دی پہرےداری کریندے ریہے۔

²⁵ پر اُوندے شاگرداں اُونکُوں ہِک ٹوکرے ءچ بِلھا یا تے رات کُوں کندھ دے گلے تُوں لٹکا تے باہر لہا ڈِتا۔

ساؤل یروشلیم ءچ

²⁶ ساؤل یروشلیم ءچ پُج تے شاگرداں ءچ شامل تھیوݨ دی کوشش کیتی پر سارے اُوں تُوں ڈردے ہَن کیوں جو اُنہاں کُوں یقین نہ آندا ہا جو ایہ شاگرد ہے۔

²⁷ پر برنباس اُونکُوں آپنڑے نال رسُولاں کولھ گِھن آیا تے اُنہاں کُوں ڈسایا جو ساؤل سفر کریندے ویلے کِینویں خُداوند کُوں ڈِٹھا تے خُداوند اُوندے نال گالھیں کیتیاں تے اُوں کیجھی دلیری نال دمشق ءچ یسُوع دے ناں نال تبلیغ کیتی۔

²⁸ بس ساؤل یروشلیم ءچ اُنہاں نال آندا ویندا ریہا تے دلیری نال خُداوند دے ناں دی تبلیغ کریندا،

²⁹ تے یُونانی بولنڑ آلے یہُودیاں نال گالھیں تے بحث وی کریندا ہا۔ پر او اُونکُوں قتل کرݨ دی کوشش کرݨ لگے۔

³⁰ جِیں ویلے بِھرانواں کُوں ایہ پتہ لگیا تاں اُونکُوں قیصریہ ءچ گِھن گئے تے تَرسُس کُوں روانہ کر ڈِتا۔

³¹ بس پُورے یہُودیہ، گلیل تے سامریہ ءچ کلیسیا کُوں سکون تھی گِیا تے اُوندی ترقی تھیندی گئی۔ او خُداوند دے خوف ءچ زندگی گُزار تے، تے رُوح القُدس دی مدد نال گِنتری ءچ ودھدی ویندی ہئی۔

پطرس لُدہ تے یافا ءچ

³² تے پطرس جاہ جاہ پِھردا ہویا اُنہاں مُقدّساں کولھ وی پُجیا جیہڑے لُدہ ءچ راہندے ہَن۔

³³ اُتھاں اُونکُوں اَینیاس ناں دا ہِک فالج دا مریض مِلیا جیہڑا اَٹھ سال کنُوں کَھٹ اُتے پِیا ہا۔

³⁴ پطرس اُونکُوں آکھیا ”اَینیاس! یسُوع مسیح تیکُوں شِفا ڈیندے۔ اُٹھی تے آپنڑا بستر آپ ولھیٹ۔“ او فوراً اُٹھی کھڑا تھیّا۔

³⁵ وَل لُدہ تے شارُون شہر دے سارے راہنڑ آلے اُونکُوں ڈیکھ تے خُداوند اُتے اِیمان گِھن آئے۔

³⁶ تے یافا ءچ ہِک شاگردہ ہئی جِیندا ناں تبِیتا ہئی جِیندا مطلب ہرنی ہے، او بہُوں ای نیک کم کریندی تے خیرات کریندی راہندی ہئی۔

³⁷ اُونہی ڈینہاں ءچ او بیمار تھی تے مر گئی تے اُوندی لاش کُوں غُسل ڈے تے اُتلے کمرے ءچ رکھ ڈِتا۔

³⁸ تے کیوں جو لُدہ یافا دے نیڑے ای ہا، شاگرداں ایہ سُنڑ تے جو پطرس لُدہ ءچ ہے، ڈُو بندے بھیجے تے اُونکُوں درخاست کیتی جو ”جلدی اِتھاں آ ونجو۔“

³⁹ پطرس اُٹھی تے اُنہاں نال ٹُر پِیا۔ جِیں ویلے اُتھاں پُجیا تاں اُونکُوں اُتلے کمرے ءچ گِھن گئے تے ساریاں بیوہ عورتاں روندیاں ہوئیاں اُوندے کولھ آ تے جیہڑے چولے تے کپڑے تبِیتا اُنہاں نال راہندے ہوئے بنڑائے ہَن، ڈِکھاوݨ لگیاں۔

⁴⁰ پطرس اُنہاں ساریاں کُوں باہر کڈھ ڈِتا تے گوڈے ٹیک تے دُعا کیتی۔ وَل لاش دو مُڑ تے آکھیا ”تبِیتا! اُٹھی۔“ بس اُوں اکھیں کھول ڈِتیاں تے پطرس کُوں ڈیکھ تے اُٹھی تے بہہ گئی۔

⁴¹ اُوں ہتھ پکڑ تے اُونکُوں کھڑا کیتا تے مُقدّساں تے بیوہ عورتاں کُوں سڈ تے تبِیتا کُوں زندہ اُنہاں دے حوالے کیتا۔

⁴² ایہ گالھ سارے یافا ءچ مشہور تھی گئی تے بہُوں سارے خُداوند اُتے اِیمان گِھن آئے۔

⁴³ تے پطرس بہُوں ڈینہہ یافا ءچ شمعون ناں دے ہِک چم رنگنڑ آلے دے گھر ریہا۔