اعمال 25 - کِتاب مُقدّس سرائیکی ترجمہ

پولُس رومی بادشاہ قیصر کُوں اپیل کریندے

¹ فیستُس صوبے ءچ پُجنڑ دے ترے ڈینہہ بعد قیصریہ تُوں یروشلیم گِیا۔

² تے سردار کاہِناں تے یہُودی راہنماواں اُوندے حضُور آ تے پولُس دے خلاف فریاد کیتی۔

³ اُنہاں پولُس دی مخالفت ءچ گورنر کُوں درخاست کیتی جو او پولُس کُوں یروشلیم ءچ سڈوا بھیجے کیوں جو اُنہاں تاڑ لا تے اُونکُوں رستے ءچ مارݨ دا منصوبہ بنڑایا ہا۔

⁴ پر فیستُس جواب ڈِتا ”پولُس تاں قیصریہ ءچ قید ہے تے مَیں خود وی جلدی اُتھاں ونجنڑ آلا ہاں۔

⁵ بس تُہاڈے ءچوں کُجھ اِختیار آلے لوک میڈے نال ونجنڑ تے جے اُوں واقعی کوئی غلط کم کیتے تاں اُتھائیں اُوندے اُتے مقدمہ دائر کیتا ونجے۔“

⁶ او اُنہاں ءچ اَٹھ ڈاہ ڈینہہ ریہا تے وَل قیصریہ چلیا گِیا۔ اُتھاں ڈُوجھے ای ڈینہہ تخت ِ عدالت اُتے بہہ تے حُکم ڈِتا جو پولُس کُوں حاضر کیتا ونجے۔

⁷ جِیں ویلے پولُس حاضر تھیّا تاں یہُودیاں جیہڑے یروشلیم کنُوں آئے ہَن، اُوندے چودھارُوں کھڑے تھی تے بہُوں سارے سخت اِلزام لاوݨ شروع کر ڈِتے پر کوئی ثبوت پیش نہ کر سگے۔

⁸ پولُس آپنڑی صفائی ءچ ایہ آکھیا جو ”مَیں نہ تاں یہُودیاں دی شریعت دے خلاف کوئی قصُور کیتے، نہ ہیکل دے تے نہ ای قیصر بادشاہ دے خلاف۔“

⁹ پر فیستُس خود کُوں یہُودیاں دا خیر خواہ ثابت کرݨ چاہندا ہا، اِیں واسطے اُوں پولُس کُوں آکھیا، ”کیا تیکُوں یروشلیم ونجنڑ منظور ہے تاں جو مَیں اِیں مقدمہ دا فیصلہ اُتھاں کراں؟“

¹⁰ پولُس جواب ڈِتا، ”مَیں اِتھاں قیصر دی عدالت ءچ کھڑا ہاں۔ میڈے مقدمہ دا فیصلہ اِتھائیں تھیونڑا چاہیدے۔ تُساں خود وی چنگی طرحاں جانڑدے ہیوے جو مَیں یہُودیاں دا کوئی قصُور نئیں کیتا۔

¹¹ جے مَیں قصُوروار ہاں یا مَیں موت دی سزا دے لائق کوئی کم کیتا ہے تاں میکُوں مرݨ تُوں اِنکار نئیں۔ پر جیہڑے اِلزامات یہُودی میڈے اُتے لیندے پئے ہِن، جے او کُوڑے ہِن تاں وَل کہیں کُوں حق نئیں جو میکُوں اُنہاں دے حوالے کرے۔ مَیں قیصر کُوں اپیل کریندا ہاں۔“

¹² وَل فیستُس آپنڑے مُشیراں نال مشورہ کر تے جواب ڈِتا ”تُوں قیصر کُوں اپیل کیتی ہے تاں تُوں قیصر دے کولھ ای ویسیں۔“

پولُس اگرِپّا تے برنِیکے دے سامنڑے

¹³ کُجھ ڈینہہ بعد اگرِپّا بادشاہ تے برنِیکے، قیصریہ آئے تاں جو فیستُس نال مُلاقات کر سگنڑ۔

¹⁴ تے اُنہاں دے کُجھ ڈینہہ تئیں اُتھاں راہنڑ دے بعد فیستُس پولُس دے مقدمہ دا حال بادشاہ کُوں اِینویں بیان کیتا جو ”اِتھاں ہِک بندہ ہے جِینکُوں فیلِکس قید ءچ چھوڑ گِیا ہے۔

¹⁵ جِیں ویلے مَیں یروشلیم ءچ ہم تاں سردار کاہِن تے یہُودیاں دے بزُرگاں اُوندے خلاف فریاد کیتی تے سزا دے حُکم دی درخاست کیتی۔

¹⁶ مَیں اُنہاں کُوں ڈسایا جو رومی دستور دے مطابق کوئی بندہ سزا پاوݨ کیتے حوالہ نئیں کیتا وَنج سگدا جئیں تئیں جو اُونکُوں آپنڑے اِلزام لاوݨ آلیاں دے آمنڑے سامنڑے اُنہاں دے اِلزام دے بارے آپنڑی سچائی پیش کرݨ دا موقع نہ ڈِتا ونجے۔

¹⁷ بس جِیں ویلے او لوک اِتھاں آئے تاں مَیں کُجھ دیر نہ کیتی بلکہ ڈُوجھے ڈینہہ ای تخت ِ عدالت اُتے بہہ تے اُوں بندے کُوں گِھن آوݨ دا حُکم ڈِتا۔

¹⁸ پر جِیں ویلے اُوندے اُتے اِلزام لاوݨ آلے آپنڑا دعویٰ پیش کرݨ کیتے اُٹھے تاں اُنہاں اُوندے اُتے کہیں ایجھے جُرم دا اِلزام نہ لایا جیندی میکُوں توقع ہئی۔

¹⁹ بلکہ آپنڑے مذہب تے یسُوع ناں دے ہِک بندے دے بارے ءچ بحث کریندے ہَن جیہڑا مر گِیا ہا تے پولُس اُونکُوں زندہ اکھیندے۔

²⁰ مَیں بہُوں اُلجھن ءچ ہم جو ایجھے گالھیں دی تفتیش کِینویں کراں، اِیں واسطے مَیں پولُس تُوں پُچھیا جو ’کیا تیکُوں یروشلیم ونجنڑ منظور ہے تاں جو اِنہاں گالھیں دا فیصلہ اُتھاں تھیوے؟‘

²¹ پر پولُس اپیل کر ڈِتی جو اُوندے مقدمے دا فیصلہ شہنشاہ دی عدالت ءچ تھیوے۔ اِیں واسطے مَیں حُکم ڈِتے جو او قیصر دے کولھ ونجنڑ تئیں حوالات ءچ بند راہوے۔“

²² اگرِپّا فیستُس کُوں آکھیا، ”مَیں وی اُوں بندے دے گالھیں اُوندی زبانی سُنڑݨ چاہندا ہاں۔“ اُوں جواب ڈِتا، ”تُساں کل سُنڑ گِھنسو۔“

²³ ڈُوجھے ڈینہہ اگرِپّا تے برنِیکے وڈی شان و شوکت نال آئے تے فوج دے اعلیٰ افسراں تے شہر دے معزز لوکاں نال دیوان خانہ ءچ داخل تھئے۔ فیستُس حُکم ڈِتا جو پولُس کُوں اِتھاں حاضر کیتا ونجے۔

²⁴ وَل فیستُس آکھیا، ”اگرِپّا بادشاہ تے حاضرین! تُساں اِیں بندے کُوں ڈیدھے ہیوے جیندے خلاف ساری یہُودی قوم میکُوں یروشلیم تے اِتھاں قیصریہ ءچ چیخ چیخ تے درخاست کیتی جو اِینکُوں زندہ نہ چھوڑیا ونجے۔

²⁵ پر میکُوں معلوم تھئے جو اِیں قتل دے لائق ایجھا کوئی جُرم نئیں کیتا تے جِیں ویلے اُوں شہنشاہ کُوں اپیل کیتی تاں مَیں اِینکُوں اُتھائیں بھیج ڈیوݨ دا فیصلہ کیتا۔

²⁶ پر قیصر کُوں لِکھنڑ کیتے میڈے کولھ کوئی خاص گالھ نئیں، اِیں واسطے مَیں اُونکُوں تُہاڈے سامنڑے تے خاص کر اگرِپّا بادشاہ تُہاڈے سامنڑے حاضر کیتے تاں جو تفتیش دے بعد کوئی ایجھی گالھ معلوم تھیوے جِینکُوں مَیں قیصر کُوں لِکھ تے بھیج سگاں۔

²⁷ کیوں جو کہیں قیدی کُوں بھجیندے ویلے اُوندے اُتے لائے گئے اِلزامات کُوں ظاہر نہ کرݨ، میڈے نزدیک عقل دی گالھ نئیں۔“