1 پطرس 2 - کِتاب مُقدّس سرائیکی ترجمہ

خُدا دے لوک زندہ پتھر تے مُقدّس قوم ہِن

¹ اِیں واسطے ہر قِسم دی بُرائی، فریب، منافقت، حسد تے بدگوئی کُوں چھوڑ ڈیؤ۔

² نویں پیدا تھئے بالاں وانگُوں خالص رُوحانی کھیر دی خواہش ءچ راہو تاں جو اُوندے ذریعے آپنڑی نجات ءچ ودھدے ونجو۔

³ کیوں جو تُساں خُداوند دی مہربانی دا مزہ چکھ گِھدے۔

⁴ تُساں مسیح دے یعنی اُوں زندہ پتھر دے کولھ آندے پئے ہیوے، جِینکُوں اِنساناں رَد کر ڈِتا ہا، پر خُدا چُنڑ گِھدا تے قیمتی سمجھیا۔

⁵ تے تُساں زندہ پتھراں آلی کار ہِک رُوحانی گھر بنڑدے ویندے ہیوے تاں جو مُقدّس کاہِن بنڑو تے ایجھیاں رُوحانی قُربانیاں پیش کرو جیہڑیاں یسُوع مسیح دے وسیلہ نال خُدا دے حضُور مقبول تھیندیاں ہِن۔

⁶ کیوں جو خُدا دے کلام ءچ لِکھیا ہے جو ”ڈیکھو، مَیں صِیُّون ءچ ہِک پتھر رکھیندا ہاں، کونے دے سرے دا چُنڑیا ہویا تے قیمتی پتھر جیہڑا اُوندے اُتے اِیمان گِھن آسی کڈھائیں شرمندہ نہ تھیسی۔“

⁷ تُساں اِیمان گِھن آوݨ آلیاں کیتے تاں او قیمتی ہے پر اِیمان نہ گِھن آوݨ آلیاں کیتے نئیں، جِینویں جو لِکھیا ہے جو ”جِیں پتھر کُوں مِستریاں رَد کر ڈِتا اُوہو کونے دے سرے دا پتھر تھی گِیا۔“

⁸ تے او ”تُھڈا لواوݨ دا ہِک پتھر تے ٹھوکر کھواوݨ دی ہِک چٹان بنڑ گِیا۔“ او کلام اُتے اِیمان نہ گِھن آوݨ دی وجہ کنُوں تُھڈا کھاندے ہِن۔ تے اِیہو کُجھ اُنہاں دا مُقدر وی ہا۔

⁹ پر تُساں ہِک چُنڑی ہوئی نسل، شاہی کاہِن، مُقدّس قوم تے ایجھی اُمت ہیوے جیہڑی خُدا دی خاص ملکیت ہے، تاں جو تُساں اُوندے خُوبیاں دا اعلان کرو جئیں تُہاکُوں اندھارے ءچوں آپنڑی حیران کرݨ آلی روشنی ءچ سڈیا ہے۔

¹⁰ پہلے تُساں کوئی اُمت نہ ہَوے، پر ہُنڑ خُدا دی اُمت بنڑ گئے ہیوے۔ پہلے تُہاڈے اُتے رحمت نہ تھئی ہئی پر ہُنڑ تُہاڈے اُتے رحمت تھئی ہے۔

خُدا دے غُلاماں دی زندگی

¹¹ عزیزو، مَیں تُہاڈی مِنت کریندا ہاں جو تُساں جیہڑے اِیں دُنیا ءچ پردیسیاں تے مسافراں وانگُوں ہیوے، اُنہاں بُریاں خواہشاں کنُوں دُور راہو جیہڑیاں تُہاڈے نال لڑائی کریندیاں راہندیاں ہِن۔

¹² غیر قوماں ءچ آپنڑا چال چلنڑ ایجھا نیک رکھو جو بیشک او تُہاڈے اُتے بدکار ہووݨ دے اِلزام لیندن پر تُہاڈے نیک کماں کُوں ڈیکھ تے عدالت دے ڈینہہ خُدا دی حمد کرݨ۔

¹³ خُداوند دی خاطر ہر اِنسانی اِنتظام دے تابع راہو، بھانویں بادشاہ ہووے جیہڑا سبھ تُوں اعلیٰ اِختیار آلا ہے،

¹⁴ بھانویں حاکم ہووݨ جِنہاں کُوں اُوں اِیں واسطے مقرر کیتے جو بدکاراں کُوں سزا ڈیوݨ تے نیکی کرݨ آلیاں دی تعریف کرݨ۔

¹⁵ کیوں جو خُدا دی مرضی ایہ ہے جو تُساں نیکی کر تے جہالت دے گالھیں کرݨ آلے ناسمجھ لوکاں دے مُنہ بند کر ڈیؤ۔

¹⁶ تُساں ازاد ہیوے، اِیں واسطے ازادی نال زندگی گُزارو، پر آپنڑی ازادی کُوں بدکاری دا پڑدہ نہ بنڑاؤ بلکہ آپنڑے آپ کُوں خُدا دے غُلام جانڑو۔

¹⁷ سبھ دی عزت کرو، آپنڑے اِیماندار بِھرانواں نال محبت رکھو۔ خُدا تُوں ڈرو تے بادشاہ دی عزت کرو۔

مسیح دے ڈُکھاں دا نمونہ

¹⁸ نوکرو! وڈے احترام نال آپنڑے مالکاں دے تابع راہو، نہ صرف نیکاں تے رحم دِلاں دے بلکہ بدمزاجاں دے وی۔

¹⁹ جے کوئی خُدا دی مرضی دا خیال کریندے ہوئے نا حق ڈُکھ تے تکلیفاں برداشت کریندے تاں ایہ گالھ قابلِ تعریف ہے۔

²⁰ جے تُساں گُناہ کر تے چاٹاں کھاندے تے صبر کریندے ہیوے تاں ایہ کیہڑی فخر دی گالھ ہے؟ پر جے نیکی کرݨ دے باعث ڈُکھ چیندے تے صبر نال کم گِھندے ہیوے تاں ایہ گالھ خُدا دے نزدیک قابلِ تعریف ہے۔

²¹ تُساں اِیں کیتے ای سڈے گئے ہیوے، کیوں جو مسیح تُہاڈے کیتے ڈُکھ چا تے ہِک نمونہ چھوڑ گِیا تاں جو تُساں اُوندے نقش ِ قدم اُتے ٹُرو۔

²² ”اُوں نہ تاں کڈھائیں گُناہ کیتا تے نہ اُوندے مُنہ ءچوں مکر دی گالھ نِکلی۔“

²³ نہ اُوں مندھے کھا تے کڈھائیں مندھے کڈھے، تے نہ ڈُکھ چا تے کڈھائیں کہیں کُوں دڑکے ڈِتے، بلکہ آپنڑے آپ کُوں اِنصاف نال عدالت کرݨ آلے خُدا دے حوالے کر ڈِتا۔

²⁴ او خود آپنڑے ای بدن اُتے ساڈے گُناہاں دا بھار چا تے صلیب اُتے چڑھ گِیا تاں جو اساں گُناہاں دے اعتبار نال مر تے راستبازی دے اعتبار نال زندہ تھی ونجُوں۔ ”اُوندے زخماں تُوں تُہاکُوں شِفا مِلی ہے۔“

²⁵ پہلے تُساں بھیڈاں وانگُوں آوارہ پِھردے ہَوے پر ہُنڑ آپنڑیاں جاناں دے آجڑی تے نگہبان دے کولھ واپس آ گئے ہیوے۔