Tîmotʼêyo II 2 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

سربازه مسیحْ عیسیْ یه قَنج

¹ بَجا تِ اَی زارویه مِن، بِ لطفا گو ناو مسیحْ عیسیْ دایَ قاوَت بَ،

² و وان قِسه گو تَ حُضورا گَلَک شاهِدادا ژه مِن بیهیستیَ، بِسپارَ مِرُوه وفادار گو بِگارِن دَرسه بِدَنَ مِرُوه دی ژی.

³ بینا سربازه مسیحْ عیسیْ یه قَنج، ناو زَجره واندا بِبَ شِریگ.

⁴ چه سرباز وقته خِذمَته دِگَت، خو اسیری اُموره ژیانه ناگَت، چون گو آماجا وی کَیف خوشیا اَمیره ویَ.

⁵ ورزشکارَگ هَگو گورَیَگی قانونه نَچیتَ پِش، تاجا سَرکَوتِنه نابَت.

⁶ اَو کشاورزه گو گَلَک سَعیه دِگَت، اَوَ گو پِش همو کَسه دا حاصِله دِراگَت.

⁷ سَر قِسا گو اَز دِبِژِم فِکِر گَ، چون گو خاده همو دِشدی دا دیه زاناییه بِدَتَ تَ.

⁸ عیسیْ مسیحْ گو ناو مِریادا رابو و ژه نَسلا داوود پاشا بو، بینَ بیراخو، هَ وِسا گو انجیلا گو اَز وَعظ دِگَم دا دِتَ گُتن،

⁹ گو اَز بَر خاطره وه زَجره دِکِشِم، وِسا گو اَز بینا مُجرما زنجیر گِرِمَ. بله کلاما خدا نایِتَ زنجیر گِرِن.

¹⁰ بَجا اَز همو دِشدی بَر خاطره اَونه گو هاتنَ بِژارتِن تحمل دِگَم گو اَو ژی اَو نجاتا گو ناو مسیحْ عیسیْ دایَ، گَل شُکوه و جلالا اَبَدی بیننَ دَست.

¹¹ هِتبار وه قِسه دِتَ گِرِن: هَگو اَم گَل ویدا مِرِنَ، اَمه گَل ویدا ژی بژین؛

¹² هَگو اَم تحمل گَن، اَمه گَل ویدا ژی سَلطَنَته بِگَن؛ هَگو اَم اَوی حاشا گَن، اَو ژی دیه مَ حاشا گَت.

¹³ هَگو اَم وفادار نَبِن، اَو وفادار دِمینیت، چون گو اَو نِگاریت خو حاشا گَت.

پاله گو ژه آلیه خدا هاتیَ قَبول گِرِن

¹⁴ وان دِشدانَ بینَ بیرا وان و حُضورا خدادا هُشداره بِدَ وان گو سَر قِسا شَری نَگَن، چون گو اَوَ شُلَگه باش نینَ، بَلگو تِنه گوهدارا بَین دِبَت.

¹⁵ گَلَک سَعیه بِگَ گو تِ ژه آلیه خدا بِی قَبول گِرِن، بینا پالَیَگه گو چه دِشد بُ شَرم گِرِنه چِنینَ و کلاما راستیه دوز دِدَتَ شُله.

¹⁶ ژه قِسه پوچ خو دور بِگِرَ، چون گو مِرُوا زِدَ و زِدَتِر دِبَتَ بُ آلیه به دینیه،

¹⁷ قِسه وان مِرُوانَ دیه بینا نَساخیا پَنجَشِره پَخش بیت. هیمِنائوس و فیلِتوس ژه وان مِرُوانَ،

¹⁸ گو ژه رِیا راستیه دَرکَوتِنَ و دِبِژِن گو رابونا ژه ناو مِریادا هَ نَهَ ژی قَوِمیَ. اَو ایمانا هِندَ مِرُوا بَین دِبَن.

¹⁹ بله خیمه قاهیمَ گو خدا دانایَ، سَرپِیایَ و بِ وه نِویساره مُهر بویَ گو: «خاده اَو مِرُوه گو یه وینَ ناس دِگَت،» و «هَچی کَسه ناوه خاده تینیتَ اَزمان، دِبی ژه پیسیتیه وَقَطِت.»

²⁰ مالَگه مَزِن دا، تِنه آمانه زِر و زیو چِنینِن، بَلگو آمانه دار و یه گو بِ هَریه چه بونَ ژی هَنَ؛ هِندَ آمان بُ شُله مُهِمِن و هِندَگه دی بُ شُله سادَنَ.

²¹ بَجا هَگو مِرُوَگ خو ژه وان دِشده گو مِن گُتن پاک خُدان گَت، اَو دیه بِبیتَ آمانَگ بُ شُله مُهِم، بینا آمانَگه مُقدسَ هاتی بِژارتِن، گو گِیر شُلا خُدانه ماله تِت و بُ هر شُلَگه قَنج حاضِرَ.

²² بَجا ژه شهوته دَورانه زَلامَتیه بِحله و گَل اَونه گو بِ دلَگه پاک گاز خاده دِگَن، دوو صالِح بون و ایمان و مُحبّت و صُلح و سِلامتیه دا بَ.

²³ چه شُلا تَ وان شَره گو سَر به عاقلیه نَ نَکَته بیت؛ چون گو تِ دِزانی اَو دِبِنَ باعیثه شَری.

²⁴ خُلامه خاده نابی شَرگَر بیت، بَلگو دِبی گَل همو کَسه دا مِهربان بیت، بِگاریت دَرسه بِدَت و بِگاریت بِ صَبره پیسیتیه تحمل گَت،

²⁵ بِگاریت مِرُوه مخالف بِ نَرمیه اصلاح گَت گو رَنگَ خدا فُرصَتا تَوبَ گِرِنه بِدَتَ وان گو بِگَهَشِنَ مَعریفَتا راستیه،

²⁶ و بِنَ سَرخو و ژه طَلِگا ابلیس گو اَو اسیر گِرِنَ گو داخازیا وی بیننَ جی، بِحلِن.