Tîmotʼêyo I 5 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

نصیحت بُ کلیسایه

¹ له پیرَمِری نَگَ هَوار، بَلگو اَوی وِسا تشویق گَ گو مِرُو دِبِژیت بابه تَیَ و زَلاما ژی بینا بِرایه خو،

² پیرَژِنا بینا داییگا خو، ژِنگه جیوانتِر ژی بینا خوشگا خو، ناو پاک بونا کامِل دا.

³ حُرمَتا وان بِوَژِنه گو بَراستی به کَسِن، خُدان گَ.

⁴ بله هَگو بِوَژِنَگه زارو آن نَوی هَبِن، بِهلَ گو اَو اَوِلی فِر بِن گو بِ خُدان گِرِنا خانوادا خو، دینداریا خو نیشان دَن و دِینا خو راستا داییگ و بابه خودا بیننَ جی، چون گو اَوَ خدا کَیف خوش دِگَت.

⁵ اَو ژِنگا گو بَراستی بِوَژِنَ و به کَس مایَ، اُمیدا خو دایَ خدا و شَو و رُژ بِ لاواهیا و دعا گِرِن بُ درگاها خدا دَرباز دِگَت.

⁶ بله اَو بِوَژِنا گو عیاشیه دِگَت، بِ وه حالی گو ساخَ، مِریَ.

⁷ وان دِشدانَ ژی اَمِر گَ گو اَوان ژیانا خودا دِشدَگ چِنَبیت گو بَر خاطره وه بِنَ سرزنش گِرِن.

⁸ هَگو مِرُوَگ نَگَهَشیتَ هَوجَییِت قَومه خو و مخصوصَن ژی خانوادا خو، ایمان حاشا گِریَ و ژه مِرُوَگه به ایمان ژی پیستِرَ.

⁹ بِلا تِنه ناوه وان بِوَژِنا بِتَ نِویسین گو عَمره وان سَرایی شِصت سالایَ و ژِنا تِنه مِرُوَگه بونَ،

¹⁰ و ناو شُله قَنج دا ناودَنگِن آنی: هَگو زارو مَزِن گِره بِن، مِوان ره اِخِسته بِن، پِیه اَونه گو ایمان مسیحْ هَنَ شُسته بِن، آریکاریا مِرُوه گو ایزا دیتِنَ گِره بِن و خو وَقفی هر جورَ شُلَگه قَنج گِره بِن.

¹¹ بله ناوه وان بِوَژِنه جیوانتِر نَنِویسَ، چون گو وقته شهوته وان اَوان ژه مسیحْ دور دِگَن، دِخازِن گو مِر گَن

¹² و وِسا بَر خاطره هِنده گو ایمانا خو یا پِشتا دِدانِنَ بِن پِیه خودا، محکوم دِبِن.

¹³ خِنجی وِنَ، اَو فِرَ به خیرَتیه دِبِن، مال بِ مال دِگَرِن و نه تِنه به خیرَتِن، بَلگو پِشت سَره خلقه ژی قِسَ دِگَن و خو تِگَلی شُلا خلقه دِگَن و اَو قِسا گو نابی بِژِن، دِبِژِن.

¹⁴ بَجا نَظَرا مِن اَوَیَ گو، بِوَژِنه جیوانتِر مِر گَن و بِچوگا بینِن، خانوادا خو خُدان گَن و فُرصَته نَدَنَ دُژمِنی گو بُختانا بِگَت.

¹⁵ چون هَ نَهَ ژی هِندَگ ژه وان، منحرف بونَ و کَتِنَ دوو شیطانی دا.

¹⁶ هَگو ژِنَگه خُدان ایمان ناو قَومه خودا بِوَژِن هَبِن، بِلا اَو بوخو وان بِبیتَ خُدان. نَهِلَ گو اَو سَر کلیسایه بِبِنَ بارگِرانی گو وِسا کلیسا بِگاریت کمکا وان ژِنگا بِگَت گو بَراستی بِوَژِنِن.

¹⁷ اَو رِدین سِپیه گو باش سَرُکَتیه دِگَن، دو جارا هِند لاییقه احترامه نَ، مخصوصَن ژی اَونه گو بُ وَعظ گِرِن و دَرس دایینه زحمته دِکِشِن.

¹⁸ چون گو نِویسارا مُقدس دِبِژیت: «دَوْه گایه گو چُخینه دِکُتیت، گِر نَدَ» و «پالَ مُستحَقه اِستاندِنا حَقه خویَ.»

¹⁹ چه قِسه گو له ضِدّ رِدین سِپیَگه کلیسایه دِتَ گُتن، قَبول نَگَ، خِنجی بِ شَهادَتا دو آن سه شاهِدا.

²⁰ سَر اَونه گو اصرار هَنَ گُنَهه بِگَن، لاره همو کَسه بِگَ هَوار گو اَونه دی بِتِرسِن.

²¹ اَز حُضورا خدا و مسیحْ عیسیْ و میلیاکَته هاتی بِژارتِن دا، تَ دِدَمَ سونده گو وان اَمران به هِنده گو راستا واندا قضاوته بِگَی بینی جی و گِرِنا چه شُله دا فَرق و جُداتیه نَدانِی.

²² کِفش گِرِنا مِرُوَگه بُ خِذمَت گِرِنه دا لَز نَکَوَ و ناو گُنَهه مِرُوه دی دا ژی نَبَ شِریگ؛ خو پاک خُدان گَ.

²³ ایدی تِنه آوه نَوَخُ، بَلگو بَر خاطره مَعدا خو و وان نَخوشیه گو تَ گَلَک جارا هَیَ، گوشگَ شَرابه ژی وَخُ.

²⁴ گُنَهه هِندَ مِرُوا آشگَرانَ و پِش واندا دِچِنَ بُ آلیه دیوانه، بله گُنَهه هِندَ مِرُوه دی پاشه دووهار دِبِن.

²⁵ هَ وِسا ژی، شُله قَنج آشگَرانَ و حتا اَو شُله گو آشگَرا نینِن ژی مِرُو نِگاریت وَشارتی خُدان گَت.