Romayî 1 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

¹ ژه پولس، خُلامه مسیحْ عیسیْ، گو بُ رسول بونه هاتَ گازی گِرِن و وَقفی انجیلا خدا بویَ.

² هَمَن اَو انجیل گو خدا پِشتا، وَعدا وه بِ واسِطا پِیغَمبَرِت خو ناو نِویسارِت مُقدس دا دابو،

³ اَو انجیل راستا گوره ویدایَ، گو گورَیَگی جسمه ژه داوود پاشا بو،

⁴ و گورَیَگی رِحا مُقدس بونه، بِ رابونا خو ناو مِریادا، ناو قُدرَته دا هاتَ دووهار گِرِن گو گوره خدایَ، آنی خادیه مَ عیسیْ مسیحْ.

⁵ مَ بِ واسِطا وی و بَر خاطره ناوه وی لطف و رسالت اِستاندیَ گو ناو تواوی مِلَتادا، خلقه گازی گَنَ بُ وه اطاعتا گو ناو ایمانه دایَ.

⁶ اون ژی ناو اَونه هاتی گازی گِرِن دانَ گو بِبِنَ یه عیسیْ مسیحْ.

⁷ بُ تواوی اَونه گو ناو شَهره رومه دا، خدا هَژَ وان دِگَت و هاتنَ گازی گِرِن گو ژه وان مِرُوان بِن گو ایمان مسیحْ هَنَ: لطف و آشتی و سِلامتی ژه آلیه خدا، بابه مَ، و خاده عیسیْ مسیحْ، سَر وَ بیت.

اشتیاقا پولس بُ چُنا رومه

⁸ پِش هر دِشدَگه دا اَز بِ واسِطا عیسیْ مسیحْ، بَر خاطره وَ همویا شُکرا خدایه خو دِگَم چون گو دَنگا ایمانا وَ تواوی دُنیایه دا گَریایَ.

⁹ چون اَو خدایه گو اَز بِ رِحا خو ناو شُلا انجیلا گوره ویدا خِذمَته دِگَم، شاهِده مِنَ گو اَز همو جاره دعایِت خودا به هِنده گو راوَستِم وَ تینِمَ بیراخو.

¹⁰ اَز همو جاره ناو دعایِت خودا لاواهیا دِگَم گو هَگو خدا بِخازیت، دوماییگه جورَیَگه اَز بِگارِم بِمَ لاره وَ.

¹¹ چون گو مِن بُ دیتِنا وَ اشتیاق هَیَ، گو اَز هِندَ دیاریه روحانی بِدَمَ وَ گو اون قاوَت بِن؛

¹² آنی اَم پِگوَ بِ ایمانا یِگودو، اون بِ ایمانا مِن و اَز بِ ایمانا وَ، تشویق بِن.

¹³ گَلی بِرایا، اَز هَز ناگَم گو اون ژه وه هِنده به خَبَر بِن گو مِن گَلَک جارا قَصدا هِنده گِریَ گو بِمَ لاره وَ و دوو هِنده دا بومَ گو ناو وَدا هِندَ حاصِله راگَم، هَ وِسا گو مِن ناو قَومه دی گو یهودی نینِن دا راگِریَ، بله هرجاره مانِعَگ هاتَ پِش.

¹⁴ اَز خو، راستا هم یونانیادا، هم بَربَرادا، هم مِرُوِت زانادا و هَمژی مِرُوِت نَزان دا مدیون دِزانِم.

¹⁵ بَجا مِن گَلَک اشتیاق هَیَ گو انجیله بُ وَ اون اَونه گو ناو رومه دانَ ژی وَعظ گَم.

مِرُوه صالِح، دیه بِ ایمانه بژیت

¹⁶ چون گو اَز ژه انجیله شَرمندَ نینِم، چون گو قُدرَتا خدایَ بُ نجاتا هَچی کَسه گو ایمانه بینیت. اَوِلی بُ یهودیا و پاشه بُ یونانیا.

¹⁷ چون گو ناو وه انجیله دا صالِح بونا خدا آشگَرا دِبیت، گو اَوِلی حَتا دوماییگه سَر ایمانه یَ. وِسا گو کِتِبا حَبَقوق پِیغَمبَردا هاتیَ نِویساندِن: «مِرُوه صالِح دیه بِ ایمانه بژیت.»

غَضَبا خدا سَر نَحَقیه

¹⁸ چون گو غَضَبا خدا ژه اَسمانی سَر همو جورَ به دینی و نَحَقیا مِرُوان آشگَرا دِبیت. اَونه گو بِ نَحَقیا خو راستیه دِخَندِقینِن.

¹⁹ چون هَچی دِشدا گو راستا خدادا دِگاریت بِتَ زانین سَر وان آشگَرایَ، چون گو خدا اَو نیشا وان دایَ.

²⁰ چون گو ژه آفِراندِنا عالَمِوَ، خِصلَته وی گو بِ چاو ناینَ دیتِن، آنی قُدرَتا وی یا اَبَدی و ذاته وی یه الهی ناو وان دِشده آفِراندی دا دووهارِن. بَجا اَوان چه هِنجَت چِنینِن.

²¹ چون دوزَ گو اَوان خدا ناس گِرِن، بله اَوان حُرمَتا وی بینا خدا خُدان نَگِرِن آن شُکرا وی نَگِرِن، بَلگو فِکره خودا بِوَ پوچیتیه بون و دله وان یه به عاقل تاری بون.

²² دوزَ گو اَوان دِگُت اَم زانانَ، بله اَو به عاقل دَرکَوتِن،

²³ و اَوان شُکوه و جلالا خدایه نَمر، گَل وان بُته فانیَ شِبه انسانا، طَیرا، حیوانه چارپه و حیوانه گو سَر عَردی دِخِشِگِن دا وَگُرین.

²⁴ بَ وه یگه، خدا اَو گَل شهوتا دله واندا هِلانَ ناو پیسیتیه دا، گو ناو خودا بَدَنه خو به حُرمَت گَن.

²⁵ چون گو اَوان راستیا راستا خدادا گَل دِرَوا وَگُرین و مَخلوق بَدَلا خالقی پَرستِش و خِذمَت گِرِن، هَمَن اَو خالق گو حَتا اَبَده مبارَکَ! آمین.

²⁶ ژه بَ وه یگه خدا اَو هِلانَ ناو شهوتِت شَرمزاریه دا. حتا ژِنِت وان، رابِطه طبیعی گَل وان رابِطه گو طبیعی نینِن دا وَگُرین.

²⁷ و هَ وِسا، مِر ژی، ژه رابِطه طبیعی گَل ژِنِگادا دَست کِشان و ناو آگِره شهوتا گو بُ یِگودو هَبون شَوِتین. مِری گَل مِری شُلَگ دِگِر گو شَرمزاری بو و اَوان جَزایا لاییقه شُلا خو ناو خودا اِستاندِن.

²⁸ و بَر خاطره هِنده گو ناس گِرِنا خدا بُ وان به اَرزِش بو، خدا ژی اَو هِلانَ ناو فِکرِت کِرِت دا گو وان شُلا بِگَن گو نابی بِتَ گِرِن.

²⁹ اَو پْر ژه هر جورَ نَحَقی، پیسیتی، طمع و خِرابیه نَ. اَو پْر ژه حسادت، مِرُو گُشتِن، شَر، حیلَبازی و نیّتا خِرابِن. اَو پِشت سَره خلقه قِسَ دِگَن.

³⁰ بُختانگَرِن، نَفرَته خدا دِگَن، به شَرمِن، مغرورِن و خو مَزِن دِگَن، بُ گِرِنا شُلا پیس رِیا پَیدا دِگَن و گوهه خو نادَنَ داییگ و بابه خو.

³¹ به عاقلِن، به وفانَ، به دلِن و به رَحمِن.

³² بِ وه حالی گو اَو اَمرِت خدا یه عادل دِزانِن گو اَونه گو شُله وِسا دِگَن لاییقه مِرِنه نَ، نه تِنه بوخو وان شُلا دِگَن، بَلگو اَونه گو وان شُلا دِگَن ژی تأیید دِگَن.