Peyxam 13 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

حیوانه وَحشیَ اَوِلی

¹ هِنگه مِن حیوانَگه وَحشی دیت گو ناو بَحره دا هاتَ دَروَ، اَوی دَه شاخ و هَفت سَر هَبون، و دَه تاج سَر شاخِت وی و سَر هر سَرَگه وی ناوَگه کُفری هاته بو نِویسین.

² اَو حیوانه وَحشی گو مِن دیت، بینا پِلِنگا بو؛ پِیه وی بینا پِیه هِرچا بو و دَوْه وی بینا دَوْه شِرا بو. اَژدَها قُدرَتا خو و تَخته خو و اقتدارَگه عَظیم دا وه حیوانه وَحشی.

³ مِرُو دِگُت سَر یگ ژه سَره وه حیوانه وَحشی بیرینَگ گو دِگُشت هَبو، بله بیرینا گو اَو دِگُشت چه بِبو. تواوی عَرد وه حالیدا گو دوو وه حیوانه وَحشی دا دِچُن، مابونَ حَیر.

⁴ مِرُوان پَرستِشا اَژدَها گِرِن، چون گو اَوی اقتدارا خو دابو وه حیوانه وَحشی و اَوان اَو حیوانه وَحشی پَرستِش گِرِن و دِگُتن: «کِیَ گو بینا وه حیوانه وَحشی بیت؟ و کِیَ گو بِگاریت له ضِدّ وی شَری بِگَت؟»

⁵ بُ وه حیوانه وَحشی دَوْگ هاتَ دایین گو مَزِن مَزِن قِسَ گَت و کُفریا بِژیت. بُ وی ایجازَ هاتَ دایین گو چِل و دو هَویا اقتدارا خو بِدَتَ شُله.

⁶ اَوی دَوْه خو وَگِر گو راستا خدادا کُفریا بِژیت، راستا ناوه وی و مالا وی کُفریا بِژیت، آنی راستا اَونه گو اَسمانی دا جی گِرتِنَ.

⁷ هَمژی بُ وی ایجازَ هاتَ دایین گو له ضِدّ اَونه گو ایمان مسیحْ هَنَ دا شَری دامَزِرِنیت و سَر وان مسلط بیت. و بُ وی اقتدار هاتَ دایین گو سَر هر طایفَ و هر قَوم و هر اَزمان و هر مِلَتَگه حُکومَته بِگَت.

⁸ تواوی اَونه گو سَر رویه عَردی جی گِرتِنَ دیه پَرستِشا وه حیوانه وَحشی بِگَن، آنی تواوی اَونه گو پِش دَستبه گِرِنا عالَمه ناوه وان دَفترا ژیانا وه بَرخِگا هاتی قُربانی گِرِن دا نَهاتیَ نِویسین.

⁹ هَچی کَسه گوه هَیَ بِلا بِبیهیسیت:

¹⁰ هَگو مِرُوَگ قِرار بیت اسیر بیت، اَو دیه بِچیتَ بُ اِسارَته. هَگو مِرُوَگ قِرار بیت بِ شمشیری بِتَ گُشتِن، اَو دیه بِ شمشیری بِتَ گُشتِن. اَو یگَ، طیگ راوَستان و ایمانا اَونه گو ایمان مسیحْ هَنَ دِخازیت.

حیوانه وَحشیَ دویه

¹¹ هِنگه مِن حیوانَگه وَحشیَ دی دیت گو عَردی دا دِدَرکَوت. اَو حیوانه وَحشی، دو شاخه بینا شاخه بَرخِگا هَبو و بینا اَژدَهایَگه قِسَ دِگِر.

¹² اَوی تواوی اقتدارا حیوانه وَحشیَ اَوِلی بَدَلا وی دِدا شُله و عَرد و اَهله وه مَجبور دِگِرِن گو حیوانه وَحشیَ اَوِلی پَرستِش گَن، اَو حیوانه گو بیرینا وی یا گو دِگُشت چه بِبو.

¹³ حیوانه وَحشیَ دویه، نیشانه عَظیم نیشان دِدان، حتا شُلَگه وِسا دِگِر گو بَر چاوه خلقه، ژه اَسمانی آگِر بِباریتَ سَر رویه عَردی.

¹⁴ اَوی، بِ نیشانه عَظیم گو ایجازَ هَبو بَدَلا حیوانه وَحشیَ اَوِلی نیشان دَت، اَونه گو سَر رویه عَردی جی گِرتِنَ لِباندِن و گُتَ وان گو صورَتَگه ژه وه حیوانه وَحشی چه گَن گو بِ شمشیری بیریندار بویَ، بله دیسا ژی ساخَ.

¹⁵ بُ وی ایجازَ هاتَ دایین گو نَفَسه بِدَتَ صورَتا اَو حیوانه وَحشی گو صورَته اَو حیوانه وَحشی حتا بِگاریت قِسَ گَت و اَونه گو پَرستِشا صورَتا وه حیوانه وَحشی نَدِگِرِن، بِدَتَ گُشتِن.

¹⁶ هَمژی اَوی همو کَس، گوشگَ و مَزِن، دَولمَند و فقیر، آزاد و خُلام مَجبور گِرِن گو نیشانا دانِنَ سَر دَسته خو یه راسته آن عَنیا خو،

¹⁷ گو چه کَس نَگاریت بِکِریت آن بِفرُشیت خِنجی هِنده گو اَو نیشان هَبیت، گو اَو، نیشان آن ناوه اَو حیوانه وَحشی بو، آن ژی عَددا ناوه وی.

¹⁸ اَوَ حکمته دِخازیت: بِلا هَچی کَسه گو فهم هَیَ، عَددا وه حیوانه وَحشی حساب گَت، چون گو اَوَ، عَددا انسانَ و عَددا وی شَشصد و شِصت و شَشَ.