Petrûs II 1 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

¹ ژه شَمعونه پِطرُس، خُلام و رسوله عیسیْ مسیحْ، بُ اَونه گو، بِ واسِطا صالِح بونا خدایه مَ و نجاتگَره مَ عیسیْ مسیحْ، ایمانَگه بینا ایمانا مَ، اینانَ دَست:

² لطف و آشتی و سِلامتی، بِ واسِطا مَعریفَتا خدا و خادیه مَ عیسیْ، گَلَک زِدَ سَر وَ بیت.

تأیید بونا گازی بون و بِژارتِنا وَ

³ قُدرَتا وی یا الهی، هَچی دِشدا گو بُ ژیان و دینداریه لازِمَ، دایَ مَ. اَوَ بِ واسِطا مَعریفَتا ویَ، اَوه گو مَ گازی دِگَتَ بُ شُکوه و جلال و قَنجیا خو.

⁴ اَوی بِ واسِطا وانَ وَعده خو یه خُدان اَرزِش و عَظیم دانَ مَ، گو اون بِ واسِطا وان، ناو ذاته وی یه الهی دا بِبِنَ شِریگ و ژه وه رِزی بونا گو بَر خاطره داخازیه پیس ناو دُنیایه دایَ بِحلِن.

⁵ بَ وه یگه، سَعیا خو بِگَن گو اون بِ واسِطا ایمانا خو قَنجیه بیننَ دَست و بِ واسِطا قَنجیه مَعریفَته،

⁶ و بِ واسِطا مَعریفَته خوراگِرتِنه، و بِ واسِطا خوراگِرتِنه طیگ راوَستانه، و بِ واسِطا طیگ راوَستانه دینداریه،

⁷ و بِ واسِطا دینداریه مُحبّتا بِراتیه و بِ واسِطا مُحبّتا بِراتیه هَژه گِرِنه.

⁸ چون هَگو وَ اَو خِصلَتنَ هَبِن و زِدَتِر بِن، ناهِلِن گو اون ژه مَعریفَتا خادیه مَ عیسیْ مسیحْ، به اَثَر آن به حاصِل بِمینِن.

⁹ چون اَوه گو اَو خِصلَتنَ چِنینِن، گُورَیَ، و دور نابینیت و بیره چویَ گو ژه گُنَهه خو یه بَرِ پاک بویَ.

¹⁰ بَجا گَلی بِرایا، زِدَتِر سَعی گَن گو گازی بون و بِژارتِنا خو تأیید گَن، چون هَگو اون وان خِصلَتانَ بِدَنَ شُله، اون چه جارا ناکَوِن.

¹¹ چون گو وِسا اَو ایجازَیَ کامِل بُ وَ دِتَ دایین گو اون بِچِنَ ناو پادشاهیا اَبَدیَ خادیه مَ و نجاتگَره مَ عیسیْ مسیحْ.

¹² بَجا اَز دِخازِم گو همو جاره وان خِصلَتانَ بینمَ بیرا وَ، دوزَ گو اون وان دِزانِن و اون ناو وه راستیا گو وَ هَیَ دا، طیگ راوَستانَ.

¹³ اَز وِسا مَصلِحَت دِزانِم گو، حَتا وه وقته گو اَز ناو وه بَدَنه دا مَ، بِ ایناندِنا بیرا وَ، وَ تشویق گَم،

¹⁴ چون گو اَز دِزانِم اَزه گَلَک زو ژه وه بَدَنه وَقَطِم، هَ وِسا گو خادیه مَ عیسیْ مسیحْ اَو یگَ بُ مِن آشگَرا گِر.

¹⁵ و اَز تواوی سَعیا خو دِگَم گو پاشه وَقَطینا مِن ژه وه دُنیایه، اون بِگارِن گو همو جاره وان دِشدانَ بیننَ بیراخو.

شُکوه و جلالا مسیحْ

¹⁶ چون وقته گو مَ راستا قُدرَتا خادیه مَ عیسیْ مسیحْ و هاتنا وی بُ وَ گُت، اَم دوو چیروکه گو بِ شارَزاتیه چه بونَ دا نَچُن، بَلگو مَ عَظمَتا وی بِ چاوه خو دیته بو.

¹⁷ چون وقته گو اَوی، ژه آلیه خدایه باب، حُرمَت و شُکوه و جلال گِرت و دَنگَک ژه اَو شُکوه و جلالا خُدان عَظمَت گَهَشتَ وی گو، «اَوَیَ گوره مِن یه عزیز گو ژه وی راضیمَ،»

¹⁸ مَ بوخو هَمَن اَو دَنگَ گو ژه اَسمانی هات بیهیست، چون گو اَم گَل ویدا سَر وه چییایه مُقدس بون.

¹⁹ مَ قِسا خُدان هِتبارَ پِیغَمبَرا هَیَ گو اونه شُلَگه قَنج بِگَن هَگو اون گوهه بِدَنه، چون گو بینا چِرایَگه ناو جیَگه تاری دا دِجِرِسگیت، حَتا وقته گو رُژ دَرکَویت و سِتِرا سِبیزو ناو دله وَدا دَرکَویت.

²⁰ پِش همو دِشدی دا، وِنَ بِزانِن گو چی یگ ژه نَبوَته نِویساره مُقدس، تفسیرا پِیغَمبَرَگه بوخو نینَ.

²¹ چون گو چه جارا، چه نَبوَت بِ داخازیا مِرُوَگه نَهاتیَ، بَلگو رِحا مُقدسا خدا مِرُو دانَ گَل خودا و اَوان ژه آلیه خدا قِسَ گِرِن.