Petrûs I 4 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

چاودِرِت لطفا خدا

¹ بَجا بَر خاطره هِنده گو مسیحْ ناو جسمه دا زَجر کِشا، اون بِ وِسا فِکِر گِرِنه خو حاضِر خُدان گَن، چون هَچی کَسه گو ناو جسمه دا زَجر کِشایَ، ژه گُنَهه وَقَطیایَ،

² بَ وه یگه ژی عَمره خو یه مایی بُ اِرادا خدا دژیت نه بُ شهوته بَشَری.

³ چون گو ایدی بَسَ اَو عَمره چُیی گو وَ پِشتا بُ گِرِنا شُله گو بت پرست هَز دِگَن بِگَن دانا و وَ ژیانا خو ناو به اَدبی، شهوت، مَستی، عیاشی، مجلِسه مَه وَخارِنه و بت پرستیه قَبیح دا، دَرباز گِر.

⁴ بَ وه یگه، وقته گو اون ایدی ناو وان سَرکِشیه به حد و حساب دا ناکَونَ گَل وان، اَو صِفَت گِرتی دِبِن و دوژونا دِدَنَ وَ.

⁵ بله اَو دیه حسابه بِدَنَ خدا، هَمَن اَو خدایه گو حاضِرَ گو دیوانا ساخا و مِریا بِگَت.

⁶ چون بَ وه یگه یَ گو، انجیل حتا بُ مِریا ژی هاتَ وَعظ گِرِن، گو دوزَ گو گورَیَگی جسمه بینا تواوی مِرُوان محکوم بون، بله ناو رِح دا وِسا گو خدا دِخازیت بژین.

⁷ دوماییگا همو دِشدی نِیزوکَ؛ بَجا خو راگِرِن و بَر خاطره دعایه خو هیشیار بِن.

⁸ پِش همو دِشدی دا مِجِد هَژَ یِگودو بِگَن، چون گو مُحبّت، زِدَتیا گُنَها دِپَچِریت.

⁹ به چِمَ چِم یِگودو مِوان گَن.

¹⁰ مقاما وان چاودِره قَنج دا گو لطفه جُرواجُرَ خدا بُ وان هاتیَ سِپاردِن، هَریگ ژه وَ اَو دیاریا گو بُ وی هاتیَ سِپاردِن بُ خِذمَت گِرِن بُ یِگودو بِدَتَ شُله.

¹¹ هَچی کَسه گو قِسَ دِگَت دِبی وِسا قِسَ گَت گو، مِرُو دِبِژیت کلاما خدا دِبِژیت؛ اَوه گو خِذمَته دِگَت، دِبی بِ قاوَتا گو خدا دِدَت خِذمَته بِگَت، گو وِسا همو دِشدی دا خدا، بِ واسِطا عیسیْ مسیحْ شُکوه و جلاله پَیدا گَت. شُکوه و جلال و سَلطَنَت اَبَده حَتا اَبَده یا ویَ. آمین.

زَجر کِشان بَر خاطره مسیحْ

¹² گَلی عزیزان، ژه وه آگِره گو بُ امتحان گِرِنا وَ ناو وَدا گُر بویَ، صِفَت گِرتی نَبِن، وِسا گو مِرُو دِبِژیت دِشدَگه عَجِب سَره وَدا هاتیَ.

¹³ بَلگو بَر خاطره هِنده گو اون ناو زَجره مسیحْ دا بونَ شِریگ شادیه بِگَن، گو وِسا وقته گو شُکوه و جلالا وی دووهار دِبیت، اون ژی کَیف بِن و شادیه بِگَن.

¹⁴ هَگو بَر خاطره ناوه مسیحْ به حُرمَتیا وَ هاتَ گِرِن، خَنیَگه حاله وَ، چون گو رِحا شُکوه و جلاله، رِحا خدا سَر وَ جی دِگِریت.

¹⁵ بله هَگو ناو وَدا یگ زَجره دِکِشیت، وِسا له نَیِت گو اَو بَر خاطره قاتل آن دِز آن مِرُوَگه شُل پیس آن مِرُوَگ گو خو تِگَلی شُلا خلقه دِگَت زَجره بِکِشیت.

¹⁶ بِ وه حالی هَگو مِرُوَگ بَدَلا مسیحیَگه زَجره دِکِشیت بِلا شَرمندَ نَبیت، بَلگو بِلا ناو وی ناوی دا سِتایِشا خدا بِگَت.

¹⁷ چون وقته هِنده یَ گو قضاوت ژه خانوادا خدا دَستبه بِگَت؛ و هَگو ژه مَ دَستبه دِگَت، بَجا دوماییگا اَونه گو ژه انجیلا خدا اطاعته ناگَن دیه چاون بیت؟

¹⁸ و «هَگو مِرُوه صالِح زحمت نجاته پَیدا دِگَت، چه دیه سَره مِرُوه به دین و گُنَهکاردا بِت؟»

¹⁹ بَجا بِلا اَونه گو گورَیَگی داخازیا خدا زَجره دِکِشِن، جانه خو بِسپارِنَ خالقه وفادار و قَنجی گِرِنه دا بَردَوام بِمینِن.