Korîntî II, 7 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

¹ گَلی عزیزان، بَر خاطره هِنده گو مَ اَو وَعدَنَ هَنَ، وَرِن گو اَم خو ژه هر جورَ مِرار بونا بَدَن و رِح تَمیز گَن و بِ تِرسا خدا مُقدس بونه کامِل گَن.

کَیف خوشیا پولس

² دله خودا بُ مَ جی وَگَن. مَ خِرابی چه کَسه نَگِریَ، مَ چه کَس ره نَدَرخِستیَ، مَ استفادا خو چه کَسه نَگِریَ.

³ اَز وِنَ نابِژِم گو وَ محکوم گَم، چون هَ وِسا گو مِن پِشتا گُت، وَ وِسا دله مَدا جی گِرتیَ گو اَم حاضِرِن گَل وَدا گَل یِگودو بِمِرِن و گَل وَدا گَل یِگودو بژین.

⁴ گَلَک هِتبارا مِن وَ تِت، اَز گَلَک اِفتخاره وَ دِگَم؛ اَز پْر ژه رِحَتیه مَ. ناو تواوی زَجره مَدا، اَز وِسا پْر ژه کَیف خوشیه مَ گو سَر سَره مِدا تاوِژیت.

⁵ چون حتا وقته گو اَم گَهَشتِنَ مَنطَقا مقدونیه، بَدَنه مَ چه رِحَتی نَدیتِن، بَلگو همو آلیادا اَم ناو ایزایادا بون - مَ دَروَدا هِنگامَ هَبون و ناو خودا ژی تِرس.

⁶ بله خدا گو مِرُوه دلشِگَستی اِمِن دِگَت، اَم بِ هاتنا تیتوس اِمِن گِرِن،

⁷ و نه تِنه بِ هاتنا تیتوس، بَلگو بِ واسِطا اِمِن بونا گو تیتوس ژه وَ گِرته بو. تیتوس بُ مِن باسه حَسرتا وَ، گُلا وَ و اَو غیرتا گو وَ بُ مِن هَیَ، گِر، وِسا گو اَز گَلَکتِر کَیف خوش بوم.

⁸ چون حتا هَگو مِن بِ ناما خو اون نَرِحَت گِرِن، اَز پُشمان نینِم - حال اَو حالَ گو اَز قَدَرَگه پُشمان بوم، چون اَز دِبینِم گو اَوه نامه اون نَرِحَت گِرِنَ، بله دوزَ گو بُ مدَتَگه گِم -

⁹ بله اَز نَهَ کَیف خوشِم، نه بَر خاطره هِنده گو اون نَرِحَت بون، بَلگو بَر خاطره هِنده گو نَرِحَتیا وَ گَهَشتَ تَوبَ گِرِنه. چون گو اَو نَرِحَتیا گو وَ کِشا بَر خاطره اِرادا خدا بو، گو وِسا ژه آلیه مَ چه ضَرَر نَگَهَشیتَ وَ.

¹⁰ چون اَو نَرِحَتیا گو بِ اِرادا خدا بیت، باعیثه تَوبه دِبیت، گو دِبَتَ بُ نجاته و چه پُشمان بون چِنینَ. بله نَرِحَتیا وه دُنیایه باعیثه مِرِنه دِبیت.

¹¹ بَرخودَنه اَو نَرِحَتیا گو بِ اِرادا خدا بو ناو وَدا مِجِد بویَ باعیثه چه: چه اشتیاقَگ بُ ایثبات گِرِنا به گُنَهیا خو، چه کَربَگ، چه تِرسَگ، چه حَسرتَگ، چه غیرتَگ، چه جَزایَگ! وَ همو آلیادا خو ایثبات گِریَ گو اون وه مَسَله دا به تقصیرِن.

¹² بَجا اَو ناما گو مِن بُ وَ نِویسی، بَر خاطره وه مِرُوه گو شُلا خِراب گِر آن بَر خاطره وه مِرُوه گو خِرابی له هاتَ گِرِن، نَبو، بَلگو بَر خاطره وِنَ بو گو نَظَرا خدادا اَو غیرتا گو وَ بُ مَ هَیَ، بُ وَ آشگَرا بیت.

¹³ بَ وه یگه اَم اِمِن بونَ. و رَخ اِمِن بونا مَ، دیتِنا کَیف خوشیا تیتوس مَ کَیف خوشتِر ژی دِگَت، چون گو رِحا وی بَر خاطره وَ همویا تازَ بویَ.

¹⁴ چون گو مِن لاره وی هِندی اِفتخار وَ گِر، اَز شَرمندَ نَبوم. بله هَ وِسا گو هَچی دِشدا مَ گُتَ وَ راست بو، هَ وِسا ژی ایثبات بو گو اِفتخار گِرِنا مَ لاره تیتوس راست بو.

¹⁵ کَنگه تیتوس اطاعت گِرِنا وَ همویا تینیتَ بیراخو و تینیتَ بیراخو گو وَ چاون بِ تِرس و رَجِفینه اَو قَبول گِر، مُحبّتا وی راستا وَدا حتا گَلَکتِر ژی دِبیت.

¹⁶ اَز کَیف خوشِم گو مِن کامِل اطمینان وَ هَیَ.