Korîntî II, 6 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

¹ بَجا اَم گو گَل خدا شُل دِگَن، لاواهیا وَ دِگَن گو اون نَهِلِن وَ لطفا خدا به چِنَ اِستانده بیت.

² چون گو خدا کِتِبا اِشعیایه پِیغَمبَردا دِبِژیت: «وقتَگه باش دا، مِن دعایا تَ قَبول گِر، و رُژا نجاته دا، مِن آریکاریا تَ گِر.» بَرخوده، اَو وقته باش نَهَیَ؛ بَرخوده، اَو رُژا نجاته ایرویَ.

³ اَم بَرا ناهاوِژِنَ سَر رِیا چه کَسه، گو وِسا خِذمَتا مَ چه عَیب چه نَبیت.

⁴ بَلگو اَم همو آلیادا نیشان دِدَن گو اَم خِذمَتکاره خدانَ: بِ گَلَک خوراگِرتِنا ناو زَجرادا، ناو زحمتادا، ناو بَلایادا،

⁵ ناو کُت خارِنادا، ناو کَتِنا زیندانادا، ناو هجوم ایناندِنا خلقه سَر مَدا، ناو شُلا زحمت دا، ناو شَوه به خَودا و ناو بِرسیتیه دا؛

⁶ بِ دلپاکیه، بِ مَعریفَته، بِ صَبره، بِ مِهربانیه، بِ رِحا مُقدسا خدا، بِ مُحبّتا خالص،

⁷ بِ قِسا راست و بِ قُدرَتا خدا، بِ سیلاحه صالِح بونه ناو دَسته مَ یه راست و چَپه دا؛

⁸ ناو حُرمَت و به حُرمَتیه دا، بِ ناودَنگیا باش و خِراب. گَل مَ بینا حیلَبازا رِفتار دِگَن، بله هِشتا ژی اَم مِرُوه دوزِن؛

⁹ اَم بینا مِرُوه نَناسِن، بله هِشتا ژی مَ ناس دِگَن؛ اَم دِمِرِن، بله بَرخودَنه، اَم ساخِن؛ اَم اِشکَنجَ دِبِن، بله هِشتا ژی اَم نَمِرِنَ؛

¹⁰ اَم تازیدارِن، بله هِشتا ژی اَم همو جاره کَیف خوشِن؛ اَم فقیر و ژارِن، بله هِشتا ژی اَم گَلَکا دَولمَند دِگَن؛ مَ چه دِشد چِنینَ، بله هِشتا ژی اَم خُدانه همو دِشدی نَ.

¹¹ اَهله شَهره قُرِنتُسه، مَ گَل وَدا به پَردَ قِسَ گِریَ؛ مَ دله خو بُ وَ وَگِریَ.

¹² اَم مُحبّتا خو ژه وَ تَخسیر ناگَن، بَلگو اَو اونِن گو مُحبّتا خو ژه مَ تَخسیر دِگَن.

¹³ بَدَله، اون ژی دله خو بُ مَ وَگَن؛ اَز بینا زارویه خو گَل وَدا قِسَ دِگَم.

معبدا خدایه حَیّ و حاضِر

¹⁴ گَل به ایمانا نَچِنَ بِن نِیرَگه دا، چون گو، نابَینا صالِح بون و پیسیتیه دا چه شِریگاتیَگ دِگاریت هَبیت؟ آن نابَینا نوره و تاریتیه چه هَوالتیَگ دِگاریت هَبیت؟

¹⁵ نابَینا مسیحْ و بِلیعال دا گو شیطانَ چه لِگهاتِنَگ دِگاریت هَبیت؟ آن نابَینا مِرُوه خُدان ایمان و مِرُوه به ایمان دا چه دِگاریت هَبیت گو اَو رَنگه یِگودو بِدَن؟

¹⁶ نابَینا معبدا خدا و بُتادا چه لِگهاتِنَگ دِگاریت هَبیت؟ چون گو اَم معبدا خدایه حَیّ و حاضِرِن؛ وِسا گو خدا گُت: «اَزه مالا خو ناو واندا چه گَم، و اَزه ناو واندا ره بِچِم، و اَزه بِبِمَ خدایه وان، و اَو دیه بِبِنَ قَومه مِن.»

¹⁷ بَجا خاده دِبِژیت: «ناو واندا دَرکَوِن، ژه وان جُدا بِن، دَسته خو چه دِشده مِرار نَدَن؛ هِنگه اَزه وَ قَبول گَم.»

¹⁸ خادیه قادرَ مطلق دِبِژیت: «اَزه بُ وَ باب بِم و اونه بُ مِن گور و گِج بِن.»