Korîntî I, 7 - کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

مَسَلا داوَته

¹ نَهَ اَم بِگَهَشِنَ وان مَسَله گو وَ بُ مِن نِویسی بون: اون دِبِژِن گو «یا باش بُ مِرَگه اَوَ گو دَسته وی ژِنگه نَکَویت»

² بله بَر خاطره وَسوَسا به ناموسیه، دِبی هر مِرَگه ژِنا خو و هر ژِنَگه مِره خو هَبیت.

³ مِر دِبی وَظیفا خو راستا ژِنا خودا و ژِن ژی دِبی وَظیفا خو راستا مِره خودا بینیتَ جی.

⁴ چون گو ژِنگه سَر بَدَنا خو اختیار چِنینَ، بَلگو اختیارا بَدَنه وی دَسته مِره ویدایَ، و مِره ژی سَر بَدَنا خو اختیار چِنینَ، بَلگو اختیارا بَدَنه وی دَسته ژِنا ویدایَ.

⁵ یِگودو محروم نَگَن، مَگَر بُ مدَتَگه بیت و سَر دله هر دو آلیا، گو اون خو وَقفی دعا گِرِنه بِگَن؛ بله پاشه جارَگه دی بِگَهَشِنَ یِگودو، گو شیطان نَگاریت بَر خاطره خونَراگِرتِنا وَ، وَ بِخِنیتَ وَسوَسه.

⁶ اَو قِسا گو اَز دِبِژِم، اَمرَگ نینَ، بَلگو اَز دِبِژِم گو وَ ایجازا وه شُله هَیَ.

⁷ خازی همو بینا مِن بان، بله هر کَسَگه دیاریا خو ژه آلیه خدا هَیَ؛ یگه جورَ دیاریَگ هَیَ و اَوه دی جورَ دیاریَگه دی.

⁸ اَز دِبِژِمَ اَونه داوَت نَگِری و بِوَژِنا گو بُ وان یا قَنج اَوَ گو بینا مِن داوَته نَگَن.

⁹ بله هَگو اَو نَگارِن خو راگِرِن، دِبی داوَته بِگَن. چون گو داوَت گِرِن ژه شَوِتین ناو آگِره شهوته دا باشتِرَ.

¹⁰ اَز بُ اَونه گو داوَت گِرِنَ وِنَ اَمِر دِگَم، بله نه اَمره مِن، بَلگو اَمره خاده یَ گو: ژِن، نابی ژه مِره خو جُدا بیت.

¹¹ بله هَگو جُدا بیت، ایدی نابی مِر گَت آن ژی دِبی گَل مِره خودا پِگ بِت. مِر ژی نابی ژِنا خو بَردَت.

¹² اَز بُ اَونه دی دِبِژِم، بله اَز دِبِژِم نه خاده: هَگو بِرایَگه ژِنَگه به ایمان هَیَ، و اَو ژِن حاضِرَ گَل ویدا بژیت، اَو نابی ژِنا خو بَردَت.

¹³ هَگو ژِنَگه مِرَگه به ایمان هَبیت و اَو مِر حاضِرَ گَل ویدا بژیت، اَو ژِن نابی خو ژه مِره خو بِدَتَ بَردان.

¹⁴ چون گو مِره به ایمان بِ واسِطا ژِنا خو و ژِنا به ایمان بِ واسِطا مِره خو، مُقدس دِبیت. هَگو وِسا نَبا، زارویه وَ دیه نَپاک بان، بله وِسا نینَ، اَو مُقدسِن.

¹⁵ بله هَگو ژِن آن مِره به ایمان بِخازیت جُدا بیت، بِلا جُدا بیت. مَسَله وِسادا اَو بِرا آن اَو خوشگا خُدان ایمان اسیر نینَ. خدا اَم گازی صُلح و سِلامتیه گِرِنَ.

¹⁶ چون گو اَی ژِن، تِ چاون دِزانی گو تِ نابی باعیثه نجاتا مِره خو؟ و اَی مِر، تِ چاون دِزانی گو تِ نابی باعیثه نجاتا ژِنا خو؟

وِسا گو اون بُ هاتنَ گازی گِرِن بژین

¹⁷ تِنه، هر کَس دِبی وِسا گو خاده بُ وی کِفش گِریَ و خدا اَو بُ وه گاز گِریَ بژیت. اَوَیَ حُکمه مِن تواوی کلیسایادا.

¹⁸ چه کَس وقته خدا گازی وی گِری، هاته بو سُنَت گِرِن؟ اَو بِلا نَبِژیت گو خازی سُنَت نَبِبا، چه کَس وقته خدا گازی وی گِری، نَهاته بو سُنَت گِرِن؟ اَو بِلا دوو سُنَت بونه دا نَبیت.

¹⁹ چون گو نه سُنَت بون مُهِمَ، نه سُنَت نَبون، بَلگو مُهِم خُدان گِرِنا اَمرِت خدایَ.

²⁰ هر کَس هَچی وضعا گو خدا گاز وی گِریَ دا بِمینیت.

²¹ وقته تِ خُلام، تِ هاتی گازی گِرِن؟ نیارانه وه هِنده نَبَ. بله هَگو تِ بِگاری آزادیا خو بینی دَست، وه فُرصَته دَست نَدَ.

²² چون اَوه گو وقته خُلام ژه آلیه خاده هاتَ گازی گِرِن، آزاده خاده یَ. هَ وِسا ژی اَوه گو وقته آزاد هاتَ گازی گِرِن، خُلامه مسیحَ.

²³ اون بِ قیمَتَگه هاتنَ کِرین؛ نَبِنَ خُلامه انسانا.

²⁴ بَجا، گَلی بِرایا، هر کَس هر وضعا گو هاتیَ گازی گِرِن، هَ وه وضعه دا گَل خدادا بِمینیت.

مِرُوه داوَت نَگِری و بِوَژِن

²⁵ نَهَ راستا اَونه گو وقته داوَت گِرِنا وان گَهَشتیَ، مِن چه اَمر ژه آلیه خاده چِنینَ، بله اَز مقاما مِرُوَگه دا گو بِ واسِطا رَحمتا خاده هِتبار له دِتَ گِرِن، نَظَرا خو دِبِژِم.

²⁶ اَز وَ فِکِر دِگَم گو بَر خاطره زحمته وی زَمانَیی، باشتِر اَوَ گو هر کَسَگ هَ وه وضعا گو تِدایَ دا، بِمینیت.

²⁷ تِ ژِنَگِوَ گِردایی؟ دوو جُداتیه نَگَره. تَ ژِن چِنینَ؟ دوو ژِنِگ خاستِنه دا نَبَ.

²⁸ بله هَگو تِ ژِنگه بِخازی؛ تَ گُنَه نَگِریَ؛ و هَگو گِجِگَگ مِر گَت، اَوی ژی گُنَه نَگِریَ. بله اَونه گو داوَته دِگَن، دیه وه ژیانه دا اَذیَته بِبینِن و اَز وِنَ بُ وَ ناخازِم.

²⁹ گَلی بِرایا، منظورا مِن اَوَیَ گو وقته معلوم بویی گَلَک گُرْتْ بویَ. وِنَ وِداتِر، اَونه گو ژِنِگ هَنَ دِبی وِسا رِفتار گَن گو مِرُو دِبِژیت ژِنِگ چِنینِن.

³⁰ اَونه گو تازیدارِن، دِبی وِسا رِفتار گَن گو مِرُو دِبِژیت تازی دار نینِن؛ اَونه گو کَیف خوشِن، دِبی وِسا رِفتار گَن گو مِرُو دِبِژیت کَیف خوش نینِن؛ و اَونه گو دِشدَگه دِکِرِن، دِبی وِسا رِفتار گَن گو مِرُو دِبِژیت چه دِشد چِنینِن؛

³¹ و اَونه گو خِیره وه دُنیایه دِبینِن، دِبی وِسا رِفتار گَن گو مِرُو دِبِژیت چه خِیره تِدا نابینِن. چون گو وضعا نَهَیَ وه دُنیایه وِیَ بَین دِچیت.

³² اَز دِخازِم اون ژه نیارانیا خَلاص بِن. اَو مِره گو داوَت نَگِریَ نیارانه شُله خاده یَ، گو چاون خاده کَیف خوش گَت؛

³³ بله اَو مِره گو داوَت گِریَ نیارانه شُله دُنیایه یَ، گو چاون ژِنا خو کَیف خوش گَت،

³⁴ و فِکره وی پَلاتَیی دِبیت. اَو ژِنگا گو داوَت نَگِریَ آن اَو گِجِگا گو هِشتا داوَت نَگِری، نیارانه شُله خاده یَ، گو چاون ناو بَدَن و رِح دا مُقدس بیت؛ بله ژِنگا داوَت گِری نیارانه شُله وه دُنیایه یَ، گو چاون مِره خو کَیف خوش گَت.

³⁵ اَز وِنَ سَر خِیرا وَ دِبِژِم، نه بَر خاطره هِنده گو دَست و پِیه وَ گِردَم. قَصدا مِن اَوَیَ گو اون قَنج رِفتار گَن و چه نیارانی پِشیا وَ ژه وَقف بون بُ خاده نَگِریت.

³⁶ هَگو مِرَگ وَ فِکِر دِگَت گو راستا نیشانگِریه خودا دوز رِفتار ناگَت و شهوتا وی گَلَک بیت گو دِبی هَ وِسا ژی بیت، بِهلِن اَو مِر بِگَهَشیتَ داخازیا خو؛ بِهلِن گو اَو داوَته بِگَن، اَو شُلَ گُنَه نینَ.

³⁷ بله هَگو مِرَگ سَر تصمیما خو راوَستایَ و بِن فِشاره دا نینَ، بَلگو دِگاریتَ نفسا خو و تصمیم گِرتیَ گو هِشتا گَل نیشانگِریه خودا داوَته نَگَت، اَو مِر ژی شُلَگه قَنج دِگَت.

³⁸ بَجا اَوه گو گَل نیشانگِریه خو داوَته دِگَت، شُلَگه قَنج دِگَت؛ بله اَوه گو داوَته ناگَت، شُلَگه وه قَنجتِر دِگَت.

³⁹ ژِنِگَگ حَتا وقته گو مِره وی ساخَ، مِره خُوَ گِرداییَ. بله هَگو مِره وی بِمِریت، آزادَ گو گَل هَچی کَسه هَز دِگَت داوَته بِگَت، بله تِنه ناو خاده دا.

⁴⁰ بله نَظَرا مِدا هَگو اَو ژِنِگ هَ وه وضعا گو تِدایَ دا بِمینیت، کَیف خوشتِرَ؛ و اَز فِکِر دِگَم گو مِن ژی رِحا خدا هَیَ!